Lockheed PV-1 Ventura Revell 1/48

[rudolf24]

Świetnie ta kabinka wygląda przez owiewkę.

[CeCha]

spiton, Sherman, Klugi, rudolf24: Też mnie się podoba. Warto było poświęcić parę chwil i poprawić tą owiewkę.
Emilllo1234: Trochę z przyzwyczajenia, a trochę dla wprawy... w sumie nie pomyślałem o tym

Dzień dobry wszystkim. Nie było mnie tu długo, oj, długo...
Niestety, takie rzeczy jak remont mieszkania, pobyt mój w szpitalu (planowany) i mojego Syna (nieplanowany) skutecznie odciągnęły mnie od modelarstwa na ponad pół roku. Całe szczęście, ze szpitali wyszliśmy zdrowsi niż tam weszliśmy, a remont na tyle zbliżył się do końca, że mogłem wreszcie wyjąć zabawki z szafy.

Wracamy do modelu. Dolna wieżyczka.
Tutaj poczyniłem znacznie mniej modyfikacji niż na górze, jako że jest ona prawie zupełnie schowana pod kadłubem. Niemniej jednak - coś od siebie dodałem.

Zestawowe karabiny maszynowe przeciąłem w połowie, lufy - jak zwykle z igieł lekarskich, osłony luf - zwijane z blaszki fototrawionej.



Element mocujący karabiny do owiewki nawierciłem, i po umieszczeniu karabinów i osłon luf na miejscach całość skleiłem niewielkimi kroplami SG. Odsłonięte odcinki luf owinąłem żółtą taśmą Tamiya, w celu nadania właściwej średnicy.





Jednym z brakujących elementów tego podzespołu, a dosyć charakterystycznym, i co najważniejsze, dobrze widocznym z zewnątrz są podajniki amunicji. Do zrobienia ich wykorzystałem profile Plastructa - najpierw skleiłem je (SG) i oszlifowałem, a potem za pomocą piłki z żyletki delikatnie odciąłem dwa plasterki.







Ze zwykłej kartki papieru dorobiłem pozostałe elementy. Po przyklejeniu nasączyłem je kilkoma kroplami SG.
Górne części podajników - te, które prowadziły bezpośrednio do skrzynek amunicyjnych - zrobiłem z odpowiednio wygiętych profili Plastructa. Z tego, co się dopatrzyłem, taśmy amunicyjne były w nich schowane - nie było więc potrzeby dorabiania samych taśm, tak jak robiłem w górnej wieżyczce.







W oryginalnej lawecie pomiędzy karabinami był element - coś w rodzaju listwy czy skrzynki - do której montowane były przyrządy celownicze. Dorobiłem go z kwadratowego profilu Plastructa, celownik - z drutu miedzianego 0,1mm.











Z tego celownika jestem średnio zadowolony, szczerze mówiąc. Nie wiem, czy ja go nie poprawię... zobaczymy.

Wszystkie elementy układanki razem:



I złożone na sucho, za pomocą Liquitape'a:





Szybka przymiarka do kadłuba:







Jest ok, wszystko się zmieściło.

Teraz wypadało by się wziąć za malowanie. Niestety, mam zapewnioną kilkudniową przerwę - po remoncie nie dokopałem się jeszcze do kompresora

W międzyczasie sprawdzę pasowanie ostatniego załoganta. Zacząłem się zastanawiać, czy w ogóle jest sens go tam wsadzać? Jak będzie mu widać tylko czubek głowy, albo i to nie?
Okaże się niebawem.

Do zobaczenia.

[Klugi]

Cześć Cezary, miło tu zajrzeć z powrotem
Super robota!

[GUDMUNDUR]

Nie wiedziałem ,że taki ponadprzeciętny warsztat jest tu ukryty . Wreszcie można zobaczyć szczegóły przy malowaniu owiewki a te pociski do karabinów . Nie wiem co napisać ? Chyba jedynie : "ja cię kręcę" . Warsztat czyściutki , zdjęcia wyraźne .
Kto by pomyślał , że z takiego "zwykłego" samolotu jak Ventura idzie zrobić bardzo ciekawą relacje .Wpadam w kompleksy .
Stery nie będą odcinane ?

[myszoskoczek]

Mój ulubiony warsztat wrócił!

[Aphar]

Fajnie, że wróciłeś. Miło będzie kontynuować podglądanie Twojego warsztatu.

[Sherman]

Ja również cieszę się że relacja wróciła! Bardzo inspirująca rzecz

[rudolf24]

Oj to prawda, a gdzie kupujesz te paski polistyrenu ?

[CeCha]

Klugi, myszoskoczek, Aphar, Sherman: Dziękuję Panowie. Bardzo to motywujące dla mnie jest.
GUDMUNDUR: Dzięki za dobre słowo. Sterów nie odcinam, zostają w neutrum. Jedyne co, to nacinam szczeliny boczne - tak jak to widać parę stron wcześniej przy sterach wysokości.
rudolf24: Z tego, co pamiętam, to w Martoli zamawiałem - ale nie jest to chyba towar specjalnie deficytowy, wydaje mi się, że Plastructa można dostać w większości sklepów.

Kilka dosłownie zdjęć z ostatnich dwóch dni. Zacząłem powoli oblachowywać kadłub.
Blaszki wycinam skalpelem z okrągłym ostrzem, na podkładce z kawałka mosiądzu. Po przeszlifowaniu nierówności drobnym papierem ściernym (tu chyba 1200) przyklejałem poszczególne elementy za pomocą SG. Nadmiar wycierałem patyczkiem do uszu nasączonym Debonderem.


Jeden element musiałem wstępnie ukształtować - za pomocą roboczej wykałaczki i podkładki z twardej gąbki.





Po ukształtowaniu przykleiłem go wzdłuż przedniej krawędzi - a nastepnie, jak spoina zaschła - stopniowo przesuwałem się ku końcowi. Nadmiar kleju wycierałem jak zwykle, patyczkiem z Debonderem.







Jako, że przy wycieraniu spora część podkładu została zmyta, pomaluję ten obszar jeszcze raz Surfacerem z puszki. Jak większe poprawki nie będą konieczne, przeniosę się na tył kadłuba, tam w okolicach wieżyczek jest również sporo blach do naklejenia.

Do następnego odcinka.

[Kuba P.]

Ślicznie to wygląda, chociaż rzuciła mi się w oczy jedna drobnostka - pod nosem nakleiłeś blaszkę z otworami, które jak rozumieim imitują wycięcia kanałów odprowadzających łuski i ogniwka taśmy karabinów maszynowych. Może udałoby się to mimo wszystko wyciąć w plastiku i nadać im właściwy wygląd?

[Dorotka]

Świetna robota!

[CeCha]

Dorotka: Dziękuję bardzo. Cieszę się, że się podoba.

Kuba P.: Na początku miałem tego nie robić, głównie dlatego, że z dołu tego nie widać. Ale po namyśle stwierdziłem, że warto spróbować, choćby dla doskonalenia własnego warsztatu.

Najpierw okleiłem dany otwór taśmą Tamiya, żeby podczas operacji niczego obok nie uszkodzić.



Za pomocą wiertarki i cienkiego wiertła wywierciłem trzy otwory. Nie muszą być równo, ważne, żeby mieściły się w obrysie.





Potem, używając skapela Olfy wyprowadziłem właściwy kształt otworu. Ostatni szlif - to pilniczek i kawałek papieru ściernego.



W analogiczny sposób wykonałem pozostałe otwory.





Wyglądają teraz dużo lepiej niż poprzednio. Dzięki Kuba za zmotywowanie

Jako że usterzenie już dość długo czekało na swoją kolej, stwierdziłem, że najwyższy czas wkleić je na stałe. Dostrzegłem jednak pewne uproszczenie, którego nie wychwyciłem wcześniej. Brakuje szczeliny pomiędzy sterami kierunku i statecznikiem poziomym. Stery nie mogły by się obracać.

Nie było rady, piłka w dłoń i do roboty.

Najpierw naciąłem rowki z obydwu stron, jak w powstałą szczelinę mogłem już włożyć pasek papieru ściernego, wyprowadziłem kształt na gotowo.









Szczeliny pomiędzy statecznikami uzupełniłem szpachlówką w płynie.



Gdy wyschła, przeszlifowałem wszystko kawałkiem papieru ściernego.
Efekt końcowy:







W międzyczasie z kawałków drutu miedzianego wykonałem uchwyt do anteny. Wkleiłem go na SG w wywiercone wcześniej otwory.







Oczywiście, te same operacje powtórzyłem na drugim stateczniku.

Usterzenie wkleiłem (SG i Ultra Thin Tamiya), wkleiłem górną wieżyczkę, przykleiłem resztę blach do kadłuba.





Kadłub w całej okazałości:



To coś obok zrobione ze słomek do napojów, to przyrząd, dzięki któremu udało mi się usunąć paprocha z kabiny pilotów. Po mocnym dmuchnięciu zaparowała od środka cała owiewka, ale na szczęście po chwili wróciła do normy

Została jeszcze dolna wieżyczka - do pomalowania i sklejenia. A potem - wreszcie, wreszcie - skrzydła.

Ale to już w następnym odcinku.
Do zobaczenia.

[Sherman]

Poziom relacji i modelu niezmienny.

[PawelG.]

Obserwuję od początku i bardzo podoba mi się Twoja relacja, no i oczywiście model, który powstaje.

[zegeye]

Fantastyczna robota tu odchodzi. Podziwiam czystość wykonania. Bardzo inspirujący warsztat.... aż już parę razy zaglądałem do swojej Ventury tyle że ona w 72.... więc takich efektów jak tu nie uzyskam....