IŁ-14 1:72

[Kuba P.]

Nie robiłeś żadnych ramek łączących części z blachą?

[potez]

od spodu pewmie są

[Nacktgeboren]

Owszem, są od spodu

[Kuba P.]

A faktycznie, teraz widzę.

[jacek11]

Podziwiam od początku!
Proponuje jednak trawienie cienkich linii tzn jeżeli chcesz pozbyć się z tablicy przyrządów miejsca na jakis wskaźnik to lepiej środek tez pokryć emulsja tyle ze nie połączona z resztą. Wtedy środek trawiacy będzie działał tylko w szczelinie i osiągniesz zamierzony efekt. Podobnie z reszta elementów. To czego chcesz się pozbyc zaznacz cienką linią a nie pustym polem.
Pozdrawiam Jacek.

[jacek11]

W razie problemów pisz na pw.

[Nacktgeboren]

Starałem się maksymalnie ograniczyć ilość blachy do strawienia, ale faktycznie jeszcze sporo pozostawiłem. Przy następnym projekcie skorzystam z Twojej rady, bo brzmi bardzo sensownie.

[Marcin Witkowski]

Bardzo dobrze to wygląda. Trawienie, przy tak naświetlonej i zmytej blaszce będzie jedynie formalnością.

Jacek, a jaka różnica przy tych otworach na wskaźniki w efekcie końcowym będzie przy opisanym przez Ciebie sposobie? Moim zdaniem żadna. Dokładność procesu nie zmieni się niezależnie czy dziura powstanie w całości, czy tylko po cienkim obwodzie z pełnym środkiem, który wypadnie. Chyba, że masz na myśli malejące wraz z trawieniem większej ilości materiału stężenie wytrawiacza.

[agalant]

Chyba, że masz na myśli malejące wraz z trawieniem większej ilości materiału stężenie wytrawiacza.

Właśnie to. W innej wprawdzie branży (elektronika) również minimalizuje się powierzchnię trawioną, bo to wpływa na ilość zużywanego roztworu, a co za tym idzie na koszt. W przypadku produkcji jednostkowej, chodzi raczej o tempo degeneracji roztworu, który po prostu szybciej trzeba będzie wymienić, albo dłużej czekać na rezultat.

[Marcin Witkowski]

Tak, to dla mnie też logiczne. Ale wolałem zapytać, bo z wypowiedzi Jacka można wyciągnąć wniosek, że chodzi o jakość elementów w ten sposób uzyskanych. A to akurat nie ma znaczenia, jak wyżej napisałem. Chyba, że Jacek ma szerszą wiedzę i faktycznie coś jeszcze za tym stoi?

[jacek11]

Bawiłem się w trawienie elementów na początku lat 90-tych. Po naświetleniu blachy w taki sam sposób jak kolega, otrzymaliśmy elementy z trochę nieostrymi i postrzępionymi brzegami, po przeprojektowaniu i wytrawianiu cienkich ścieżek między elementami a częścią blachy do wytrawienia, wszystko było już ok. Myśle, że wpły na to mogło mieć zmniejszające się stężenie kwasu, za małe stężenie i dłuższy czas trwania przez co podrawiane były elementy docelowe.

[Nacktgeboren]

Udało mi się trochę powytrawiać. Efekty nie są piorunujące, ale wystarczająco dobre by części nadawały się do użycia w modelu. Trochę polerowania i będzie jak należy:






Fototrawienie i kompletny brak czasu to nie jest dobre połączenie - byłem zmuszony zostawić kilka blach w kwasie na noc bez kontroli i niestety niektóre powtarzałem - miejscami pojawiły się silne podtrawienia. Główny problem na jaki napotykam to nierównomierne trawienie. Podejrzewam, że jest to wada techniki jaką stosuję, a ściśle biorąc używania mieszanki HCl i H2O2 - mam wrażenie (chemik ze mnie żaden) że przy dłuższym procesie zawartość tlenu przy dnie naczynia jest niższa niż bliżej powierzchni i stąd różne tempo wyżerania metalu. Nie jest to problemem, gdy cały proces jest na bieżąco kontrolowany - wystarczy od czasu do czasu obrócić blachę, przy okazji mieszając wytrawiacz. Muszę przetestować zabawę chlorkiem żelaza, może efekty będą lepsze. Póki co udało mi się wyprodukować komplet części do Iła i mogę dłubać dalej.

[agalant]

Akurat tego roztworu nie używałem, poza tym drukowałem płytki (elektronika), ale problemy są chyba takie same. a) pęcherzyki gazu przyczepione do lub powstające na powierzchni trawionego materiału, b) brak mieszania płynu powoduje jego nierówne stężenia (tam, gdzie duże powierzchnie są trawione, produkty trawienia zastępują czynnik trawiący, więc tempo trawienia spada). Oba problemy usuwa ruszanie płytką lub wymuszenie mieszania płynu. Jednym z rozwiązań jest wpuszczenie do naczynia podziurawionego wężyka, do którego podłączona jest pompka akwarystyczna (brzęczyk): pęcherzyki powietrza wymuszają ruch roztworu, ponadto opływając trawiony materiał odrywają ew. pęcherzyki do niego przyklejone. Niestety wymaga to specjalnego naczynia: płytki/blachy musiałyby być powieszone pionowo.

[Nacktgeboren]

Przy mieszaniu płynu nie ma żadnego problemu - wszystko wychodzi jak należy. Wolną chwilą może pokuszę się o zmajstrowanie wytrawiarki z pompką wymuszającą obieg kwasu. Póki co partyzanckie metody muszą wystarczyć.

[Marcin Witkowski]

Ja stosuję od kilku lat trawialnię wg własnego projektu. To pionowe wąskie akwarium z ponawiercaną rurką PCV na dole. Podpinam do niej sprężarkę od aerografu.
Dodam, że równie ważną sprawą jak cyrkulacja roztworu jest też jego temperatura. Dlatego warto by rozważyć grzałkę.

A blaszki wyszły Ci super Ernest. O ile nie idą na rynek jako produkt, to lekkimi podtrawieniami nie ma się co przejmować. I tak jesteś "hej do przodu", bo masz coś czego kupić się nie da ;)