Modelarstwo z pasją

Jeszcze nie na kołach ale już nie na brzuchu ! Główne podwozie w zestawie Rodena jest niezupełnie zgodne z tymi zdjęciami które posiadam oraz z dokumentacją dostarczoną mi przez Adama (bardzo, bardzo dziękuję).
Podejrzewałem także, że raczej nie wytrzyma wagi modelu. Już teraz "toto" waży blisko ćwierć kilograma - 247 g.
Zbudowałem więc podwozie główne wg rysunków z plastikowych kawałków z zestawu oraz z igieł strzykawkowych.



Szpara pod skrzydłem to wynik uzyskiwania tego wzniosu o którym pisałem poprzednio. Wkleję płytkę, położę kalkę i spróbuje uzyskać ten sam odcień.
Dziękuję za słowa pociechy i doping. Pozdrawiam

Osiemnaście kół Chwilami mam wrażenie że buduję jakiś skład kolejowy a nie samolot


Zamontowałem podwozie zapobiegające kapotowaniu


Zamontowałem koła podwozia głównego


Stoi o własnych siłach



Teraz nastąpi dłuższa przerwa - czas popatrzeć na świat z wysokości Tatr, nabrać dystansu do wielu spraw i naładować własny akumulatorek. Tych, którzy liczą że ze wstydu się załamię i rzucę to sklejactwo ostrzegam - ciąg dalszy jednak nastąpi... Pozdrawiam

Miłego pobytu w Tatrach, a ode mnie kłaniaj się górom. dawno tam nie byłem a kiedyś co roku łaziłem po górach.

Adam.

Po dreptaniu po różnych górkach i podładowaniu wewnętrznego akumulatorka wracam do pracy i do prac. Zamontowałem osiemnaście bomb. Zapalniki są w kolorze mosiądzu. Jeszcze nie ma "drzwi" komory bombowej.

Makro jest bezlitosne - bomby są mało "wygłaskane" ale się tym nie martwię toć to jednorazowy towar. A gołym okiem i tak nie widać. Zaczepy dorobiłem.

W lusterku i w świetle dziennym

Dla Adama przywiozłem pozdrowienia od Świnicy, Koziego i Granatów. Mówią że czekają na Ciebie.

Wygląda niesamowicie. Będzie można go zobaczyć w Kielcach ?

Do Kielc z kilku powodów nie wybieram się. Ale również z kilku powodów żałuję

Dziękuję, że pamiętałeś, trochę za wysokie te góry dla mnie, moje to Beskid Sądecki, Pieniny, a model cudowny.

Pozdrawiam.

Adam.

Jest wielka moc w twoim modelu Jędrek! Te bombki będziesz jakoś brudził?
Te cztery opony obok siebie robią wrażenie...

xmald napisał(a): Te bombki będziesz jakoś brudził?

Do brudzenia modelu zostałem przekonany ale czy bombki też mam popaprać ?
Jeśli to chyba bardzo niewiele...
Tak wymyślam że w warunkach wojny "nowiuśkie" przyjeżdżały w skrzyniach, może trochę poleżały w magazynie i chyba po jednym "podpięciu" pod bombowiec już ich nie bardzo było kiedy je pobrudzić ....
No chyba że brak sprawnych bombowców powodował że dłuuuugo leżały ?

Mam dylemat. Chyba wiem, zrobię ślady po brudnych rękach obsługi

A linie papilarne też będą.

Adam.

Linie papilarne .... Jestem załamany bo nie udało mi się odnaleźć w necie oryginalnych zdjęć dłoni mechaników Staakena z 11 sierpnia 1918 roku (w nocy z 11 na 12 maszyna zapaliła się i spadła pod Villiers la Tour). A przecież nie będę malował jakichkolwiek bo spotkam się ze słuszną i surową krytyką. Ma być zgodnie z prawdą historyczną
Dorobiłem klapy (drzwi?) komory bombowej a pod brzuchem otwierane stanowisko strzelca. Pobrudziłem trochę co mi wpadło pod pędzelek.


Doszły "szczebelki" żeby mieli jak się do tego wagonu dostać



Zrobiłem jeszcze "coś". Ten trójkątny element jest na wielu zdjęciach niemieckich bombowców (Gotha też miała) ale nie wiem do czego to służyło. Jakby ktoś wiedział to niech uzupełni moje braki w wiedzy. Teraz popracuję nad karabinami i resztą "drobnicy". Pozdrawiam

Wygląda genialnie! Jeżeli chodzi o to trójkątne coś to spróbuję się czegoś dowiedzieć na Aerodrome może ktoś ma takie informacje. Taka jedna rzecz mi się nasuwa, na którą nie zwróciłem uwagi, mianowicie czy opony powinny być czarne?
Większość i to zdecydowana tych pierwszowojennych samolotów miała szare albo jasnoróżowe opony - nie dodawano barwnika do gumy.
To już niedługo galeria - szkoda fajnie się ten warsztat podglądało!

Dobrze że zauważyłeś.
Żeby było śmieszniej/żałośniej to opony były ciemnoszare co widać na poprzednich zdjęciach. Miały być jeszcze rozjaśnione i przybrudzone. Melduję, że koła już są "odkręcone" i moczą się w DOT.

Już samo manipulowanie takim modelem na pewno jest niełatwe.
Podziwiam budowę, tempo i jakość.

To jest uchwyt, w który wkładało się celownik bombardierski. Celownik był delikatny, więc jak sądzę wożono go w kabinie samolotu w specjalnym pudełku, a w ten uchwyt wkładano wtedy, kiedy był potrzebny.
Myślę że oprócz uchwytu możesz zrobić sam celownik.
Tu na Fredzie w innej nieco konfiguracji: