Modelarstwo z pasją

Jarku, bardzo sprawnie idzie Ci praca przy tym modelu. Kibicuję dalej!

Ło matko, ale niektórzy są pracowici

Fajny modelik

Aha. Łom nie był czerwony

Dla wszystkich grzecznych dzieci dziś bajka o Brzydkim Kaczątku...

Dawno, dawno temu, za górami za lasami, mamie Tamiyi i tacie Revellovi (a właściwie tylko tacie) wykluło się kaczątko. Było brzydkie i do niczego niepodobne. Rodzice strasznie się martwili, nie wiedzieli, co z nim począć. Po wielu długich dniach rozmyślań postanowili, że zmienią je na lepsze .


---

A tak naprawdę, żeby doprowadzić wydech Revella do stanu używalności, musiałem trochę poeksperymentować i wymyślić sposób dający dobry efekt, bez konieczności ratowania się rurami Moskita lub czymś podobnym, za cenę bliską cenie Spita Tamiyi...

Rozciąłem wydech Revella na poszczególne rury...


Następnie podciąłem rury pod wylotem...


Kolejny krok - ściąłem na długość 1mm kołnierzyk, na który nałożona zostanie blaszana końcówka...


Dalej, ściąłem podstawę oryginalnej części Revella oraz mniej więcej 0,5mm kołnierzyka, żeby środek wylotu rury był głębszy...


Na przygotowanym z płytki plastikowej 0,8mm kopytku nawinąłem do właściwego kształtu blaszkę o szerokości 1,5mm, a nadmiar odciąłem skalpelem...




A to efekt - gotowa końcówka rury...


Nałożyłem końcówkę na plastikową część rury i skleiłem CA solidną porcją kleju na zewnątrz oraz delikatnie od wewnątrz - tak, żeby za bardzo nie zalać środka...



Po wyschnięciu kleju wyrównałem rurę skalpelem, oszlifowałem papierem ściernym, psiknąłem Surfacerem i poprawiłem drobne nierówności ponownie papierem...


Na koniec dodałem drucik imitujący łączenie połówek rury - nie wiem, jak były łączone - zgrzewane, spawane, klejone na ślinę. W każdym bądź razie uznałem łączenie za niezbędny dodatek, taką wisienkę na torcie. Drucik to mniej więcej 0,1mm - zeszlifowany dodatkowo papierem ściernym - 0,1mm było za dużo, a włos, którego próbowałem użyć był z kolei za 'chudy'...



I tak sześć razy...


Gotowe rury przykleiłem do nowej podstawy z płytki 0,8mm. Było z tym trochę zabawy, ale w końcu wszystko jest na swoim miejscu...





Pierwszy zestaw, jako królik doświadczalny, umieszczony zostanie z lewej strony silnika, gdzie jest więcej blach zasłaniających wydech. Zakładam, że drugi będzie dzięki opanowaniu podczas produkcji 'prototypu' kilku trików, lepszy.

Jarek

Bardzo piękny tutorial! Aż go z radości przeniosłem do faq...

Piękne rury! Szczególnie, że te Revellowskie puce są do niczego niepodobne
Brawo!

Ło matko, toż to majstersztyk.

Właśnie takie przeróbki podobają mi się najbardziej. Czekam na więcej.

Rury - malinka, efekt zaj... bardzo fajny, uwielbiam takie zabawy
Pozdrawiam

moje uznanie ! fantastyczny efekt !
zapisalem calosc w moim "tutorialu" modelowania.

Do żywicy je! Będą chętni!

piotr dmitruk napisał(a):Do żywicy je! Będą chętni!

Nie, no Piotr, mam robić konkurencję Ultracastowi? Chociaż właściwie, mimo, że ich produkty są świetne, to akurat rury do późnych 109-tek nie wyglądają zbyt dobrze. Więc kto wie?...

A poważnie - po pierwsze moje doświadczenie w odlewaniu jest żadne, po drugie, cierpię, zwłaszcza ostatnio, na notoryczny brak czasu na cokolwiek, co zresztą widać po częstotliwości aktualizacji wątku i godzinach 'stawiania' większości postów, no i po trzecie - najważniejsze - 'prototyp' nie jest idealny, więc z tej mąki chleba nie będzie (w każdej wolnej chwili dłubię drugi egzemplarz).

Ale oczywiście, jeśli tylko będę w stanie, podzielę się z potrzebującymi, tyle, że trzeba będzie pewnie trochę poczekać.

A, i dziękuję wszystkim za miłe słowa.

Jarek

Ja też się Jarku przyłączam do "ochów i achów" bo jest za co ! Piękna misterna robota. Miodzio. Mam jeszcze pytanie. Skąd bierzesz taką cieńką blaszkę ?

Blaszka jest stosunkowo cienka, ale mimo wszystko dość mocna, zwłaszcza tak mały jej kawałek, pokrzepiony dodatkowo z obu stron odrobiną CA. W trakcie 'produkcji' rur dwa razy musiałem wymieniać blaszane fragmenty - raz za bardzo zalałem klejem środek i drugi, bardziej interesujący przypadek - kiedy zgniotłem blaszkę próbując lekko ją spłaszczyć na wylocie. Okazało się, że ukształtowana w owal i wzmocniona klejem jest tak mocna, że trzeba było użyć dość znacznej siły, by choć trochę zmienić jej kształt. Oczywiście w końcu zadziałałem zbyt mocno i zgniotłem ją całkowicie, ale wytrzymała sporo.

Ta Super Blaszka to zwykłe zabezpieczenie puszki z mlekiem w proszku. Nie pamiętam już, czy było to jakieś Bebiko, czy może inny produkt. Minęło kilka lat. W razie czego podpytam żonę . Blaszka była 'ryflowana' - miała wyciśnięte na całej powierzchni kółka (może kreski), które jednak bez problemu można wyrównać paznokciem. Jest to chyba najlepszy materiał tego typu na drobne elementy - dość cienki, bardzo plastyczny i jednocześnie stosunkowo wytrzymały. Polecam, choć dla samej blaszki chyba lepiej nie fundować sobie bobasa, tylko rozejrzeć się wśród znajomych, młodych rodziców .

Jarek

Dzięki za informację. Genialne !!! Jak ja pomyślę ile takich puszek wrzuciłem swego czasu do kosza

Czesc Jarku,

Dzis przeglądając książkę Wojtka Matusiaka natrafilem na bardzo interesujące informacje na temat "The German DB605-powered Spitfire" - zresztą, zobacz sam Jarku:


Zwróć uwagę na podkreślony fragment. W wolnym tłumaczeniu: "uzbrojenie zostało zdemontowane, niemieckie akcesoria wpasowane(!), instalacja elektryczna została zmodyfikowana pod niemieckie 24voltowe standardy."

Z tego można wysnuć różne wnioski. Moim zdaniem "modified" oznacza że nie wymieniono całej tablicy, a jedynie zegary. Co więcej nie wszystkie, tylko te najbardziej potrzebne (bo po co wymieniać sztuczny horyzont? ).
Znalazłem jeszcze sylwetkę (planszę barwną) zdobycznego spita. Może schemat malowania coś Ci podpowie