FOKKER D.VII (OAW) 1:32 Wingnut Wings.

[GEM]

Adamie, Piotr ma rację, co do wielkości tego podnośnika. Samolot przy tym zginie. Ale jeśli już się na ten element zdecydujesz to przymierz ten podnośnik do modelu. Jeśli ma on służyć do wyjęcia silnika, to tak patrząc na zdjęcia mam wrażenie, że jest on trochę za niski. Tak z ciekawości spytam, czy masz może jakąś fotkę czy akurat tego typu podnośniki były wtedy stosowane?
Może się mylę, ale przy takim podnośniku to raczej w grę wchodzi wnętrze namiotu lub hangaru. Pomysł prezentacji jest bardzo fajny, ale jak przy każdej dioramie trzeba uważać, aby nie przesadzić i ilością elementów.

[Adam]

Kolor biały ma tendencję do powiększania, jak go pomaluję to się zobaczy.

Adam.

[Andrzej Godlewski]

Taka mała podpowiedz w tej publikacji na stronie 32 jest fajna fotka z montowni płatowców na Ławicy .
https://sklep.kagero.pl/albatros-d-i-d-v.html
Czy może przyglądałeś się temu , zapewne wyposażenie poniemieckie .

[Adam]

Andrzej wielkie dzięki za podpowiedź. Wyciągnąłem książeczkę z biblioteki, bardzo mi się podoba dźwig, ale w warunkach polowych raczej nie da się stosować. ciekawe są podesty dla mechaników, warto je zapamiętać.

Adam.

[xmald]

Bardzo mi się podoba twoja robota, ale faktycznie ten dźwig może nieco całość przytłoczyć. Choć może być i tak jak sam napisałeś, że po pomalowaniu jego odbiór się nieco zmieni.

[Adam]

Podoba mi się burza mózgów jaką tu wywołałem.
Idea dźwigu wzięła się u mnie ze zdjęcia, które umieściłem na 5-tej stronie tego wątku. Wydawało mi się, że będzie za wysoki w stosunku do samolotu. i znalazłem tutaj takie zdjęcie.





Wiem że to front wschodni, ale przyjąłem założenie, że tego rodzaju konstrukcje mogą być stosowane i gdzie indziej.

W książce Morgały znalazłem też zdjęcie i takiego dźwigu.



Jest jak dla mnie trochę skomplikowane jak dla mnie i zbyt czasochłonne, a marzy mi się już koniec tej walki z tym modelem.

Jak zabrałem się za przeglądanie zdjęć w moich zasobach to przy okazji znalazłem odpowiedź na pytanie na które nie miałem i nie uzyskałem tutaj odpowiedzi, chodziło o drewnianą podłogę. Proszę bardzo była o tu ,choć zdjęcie zostało zrobione znowu na wschodzie.



Zdjęcie znalazłem w książce " Samoloty brytyjskie w lotnictwie polskim" pana Kopańskiego.

Gdzieś w moich zasobach widziałem też zdjęcie innego dźwigu, na którym wisiał silnik mercedesa, i muszę dalej grzebać w książkach.

Jak okaże się, że dźwig będzie psuł kompozycję to może zrobię stół na którym będą poukładane narzędzia.

Adam.

[waran]

Często wyposażenie lotniska było właśnie wymyślane dla potrzeb chwili i chyba tak było w wypadku Rosjan. Adam zrobię przegląd mojej literatury i jak coś znajdę -zapodam.

[Andrzej Godlewski]

No fajne tematy jak dla mnie ,takie detale lotniskowe często umykają przy przeglądaniu literatury a bardzo wzbogacają dioramy ,o ile ktoś zechce je wykonać .
Jak dla mnie konstrukcja żurawia jest o tyle ciekawa, bo to jest fajnym smaczkiem a nie zasłania samolotu i jak widać na zdjęciu też używana w warunkach polowych .
Co do dech to wydaje mi się, że były używane tylko na lotniskach stacjonarnych , choć zapewne różnie bywało .

[krzy65siek]

Śliczny model - jedna uwaga, żołnierze z czerwonym otokiem i obszyciem to piechota. Lotnicy powinni mieć zdaje się błękitne?

Pozdrawiam
Krzysiek

[Adam]

Andrzej zgadzam się z tobą ja też do tej pory skupiałem się na samolotach przy oglądaniu zdjęć, reszta mało mnie interesowała. Teraz trzeba będzie rozszerzyć pole patrzenia oglądając zdjęcia.
Co do dźwigu mam tylko jedno zdjęcie takiego dźwigu i jak na moje umiejętności to może być trochę za mało.

Krzysiu dzięki za informację, ale tak malowane są otoki na figurkach mechaników lotniczych z WWI, przez ich producentów, a ja w tym temacie nie mam wiedzy.
Często buszuję na stronie gdzie są kolorowane zdjęcia z WWI i tam widziałem żołnierzy niemieckich z różnymi otokami i na zdjęciach "nie lotniczych" widać było czerwone otoki, trochę mnie to zastanawiało, ale jak pisałem wcześniej uważałem, że producenci wiedzą jak malować swoje figurki.

Adam

[Tomek Rogala]

Adam,
Siedziałem sobie cicho i czekałem, co się wydarzy w temacie desek. Widzę, że już je sobie z lekka uprawdopodobniłeś, a z takiego właśnie założenia wyszedłem: że "mogły tam być", chociaż nie miałeś ich na żadnym zdjęciu. Poza praktyczną stroną podłożenia desek (inny komfort pracy dla mechanika, spadające śruby w trawie giną), moim celem było zaproponowanie Ci rozwiązania, które pozwoliłoby uniknąć wykonywania sporej połaci trawy, dość trudnej do realistycznego odwzorowania w tej skali. Nie jestem modelarzem kolejowym, ale zarabiałem na życie wykonywaniem makiet architektonicznych w różnych skalach i sporo zieleniny w życiu wytworzyłem. Możesz sypać floka, trociny, walczyć z elektrosadzarką lub uzyskać jej nędzną namiastkę korzystając z plastikowej butelki, ale jeżeli nie masz w tym wprawy, prawdopodobnie będziesz ogryzał paznokcie przez niezadowalający efekt. Ja proponuję Ci zrezygnować z poszukiwania fotografii przedstawiającej dokładnie Twoją scenę i ułatwić sobie pracę na jej końcowym etapie, który jak sam mówisz już Cię męczy. Deski mocno zredukują ilość potrzebnej Ci "trawy", poza tym przy krawędziach desek byłaby i tak mocno wydeptana i ugnieciona, dzięki czemu oszczędzasz sobie konieczności jej "stawiania". Możesz wtedy sięgnąć do gotowych materiałów "kolejowych", np. posypek i arkusika trawy w kępach. Będziesz miał także kontrast drewno-trawa i możliwość pobawienia się postarzaniem.

Popieram pomysł z żurawikiem, ciekawy element i faktycznie zwracający samolotowi palmę pierwszeństwa na dioramie. Do tego brakowało mi jeszcze czegoś, o czym sam wspominasz - stołu z bambetlami.

Pozdrawiam

[Adam]

Tomku, mogę zacytować klasyka, co ty ..... wiesz o upadających śrubach, ja całe swoje życie zawodowe - 46,5 lat spędziłem na użeraniu się z takimi śrubkami, w zeszłym tygodniu właśnie uruchomiłem ostatnią w moim życiu zawodowym obrabiarkę sterowaną numerycznie. Śruby zawsze albo uciekają, lub stawiają opór zwłaszcza ta ostatnia. . Dlatego też będzie raczej trawa, bo tak to wygląda na większości zdjęć. Właśnie jeden z moich kolegów zaproponował mi wypożyczenie sadzarki do trawy. Ponieważ będę to robił pierwszy raz to zacząłem robić testową podstawkę.



Te elementy stojące na podstawce to jak moja żona określiła to jest przyrząd do poziomowania, bo dno zrobiłem z lekko wypaczonej sklejki.
Położyłem już pierwszą warstwę gipsu. Robiłem to za pomocą starej karty kredytowej, wyszło jak wyszło i dlatego kupiłem szpachelki do kładzenia następnych warstw.



Co do żurawika to moim zdaniem jeździ on na szynach, ma on za małe koła jak na jazdę po trawie, i na zdjęciu dojrzałem linię prostą przed i za żurawikiem, chyba to są tory zrobienie torów to już za dużo jak dla mnie.
Dlatego ponownie zabrałem się budowę następnego dźwigu. Kupiłem nowe belki, trochę cieńsze. Dźwig jest trochę wyższy, czekam na wasze opinie. postanowiłem też przenieść drabinę na drugą stronę samolotu, co bardziej odsłoni silnik. Całość wygląda tak.











Adam.

[Tomek Rogala]

A tu się trochę Adamie ślizgasz, bo ja 17 lat pracowałem "w reklamie" i podczas dziesiątków montaży pogubiłem masę śrub i nitów, poza tym w pewnym ciemnym okresie mojego życia giąłem pleksiglas i śmigałem aż miło na ploterze CNC (AXYZ) jako jeden z niewielu w Trójmieście frezerów ze studiami wyższymi. No wiem, 17 do 46 to niecała połowa, ale i ja nieco w gubieniu śrub się orientuję

Dla mnie, subiektywnie, kompozycja jest już ok. Zyskała na przejrzystości. Sadź trawę, precz z deskami. Potrenuj z sadzarką, chociaż nie powinieneś mieć chyba większych problemów, bo w takich miejscach trawa byłaby raczej wydeptana. Zasiadam z popcornem w oczekiwaniu na finał.

Jeszcze jedna uwaga, ale raczej na przyszłość: Twoja scenka nie powinna wiele ważyć. W makietach architektonicznych do tej wielkości scenek często stosowaliśmy styropian lub styrodur. Wszelkie pofałdowania powierzchni można - przy odrobinie wprawy- wyprowadzić zwykłą zapalniczką, trzymając płytkę nad płomieniem. Tutaj oczywiście powierzchnia byłaby prawie płaska. Materiał lekki, po naklejeniu na sklejkę wystarczająco wytrzymały, dobrze się maluje akrylami. Podrzucam jako opcję.

[Andrzej Godlewski]

Jedną z najgorszych rzecz co do której można mieć pewność że się zdeformuje to sklejka .
Tym bardziej że walisz tam gips , tak jak kolega napisał puki nie jest za późno zrób to na styrodurze .
Styrodur malujesz na kolor ,robisz plamki z kleju ,lecisz z elektrosadzeniem , na to trochę przesianej np ziemi ogrodowej lub piasek i już , całość zajmie Ci co najwyżej godzinkę .

[Tomek Rogala]

Ja piasek robię z materiału, dla którego od ponad 25 lat nie znalazłem lepszego odpowiednika: pył z cykliniarki. Zebrałem kiedyś worek zaintrygowany wybuchowym spalaniem garści rzuconej w powietrze, a później odkryłem lepsze zastosowanie

Lekkie, bardzo drobne, kolor i bez malowania odpowiedni, klei się dowolnym klejem czy lakierem. Wdzięcznie przyjmuje farby. Jeżeli pochodzi z nielakierowanego drewna, nie zbryla się w farfocle. Polecam.