Modelarstwo z pasją

Bałem się (pamiętając Messerschmitta), że przestałeś już pokazywać na forum te wspaniałości - dobrze, że wątek wrócił. I choć wzbudza moją zazdrość, z wielką przyjemnością oglądam Twoją walkę z "Hurrim". Nie przestawaj!

Kuba P. napisał(a):Wspaniałe to jest
Chciałbym mieć choć 10% Twojego wyczucia geometrii i ułożenia tych elementów, które robisz i potem wszystko się składa w skomplikowaną całość.
Jeśli to nie kłopot to pokaż też troszkę tego etapu projektowania kształtu elementów i ich obrabiania po wycięciu.

Dzieki

Ojej. Kuba. A o które etapy dokładnie chodzi? Może będę w stanie coś wyjaśnić. Generalnie nie ukrywam, że dobrze jest mieć suwmiarkę, bo na prawdę staje się ona niezbędnym narzędziem.

Aleksander napisał(a):Bałem się (pamiętając Messerschmitta), że przestałeś już pokazywać na forum te wspaniałości - dobrze, że wątek wrócił. I choć wzbudza moją zazdrość, z wielką przyjemnością oglądam Twoją walkę z "Hurrim". Nie przestawaj!

Raczej nie planuję dużych przerw w tym projekcie, ale w okresie letnim jakoś nie mogę się zabrać i zmotywować. Jak przyjdzie jesień i wieczory będą dłuższe, to powinienem przyspieszyć z budową


Cieszę się, że budowa się podoba.

Bardzo fajnie prowadzisz fotorelację ... podpatruję ...

Sebol napisał(a):Ojej. Kuba. A o które etapy dokładnie chodzi? Może będę w stanie coś wyjaśnić. Generalnie nie ukrywam, że dobrze jest mieć suwmiarkę, bo na prawdę staje się ona niezbędnym narzędziem.

Bardziej mi chodzi o sposób w jaki zdejmujesz wymiary jakiegoś elementu bazując na zdjęciu czy jakimś rysunku, potem to przenosisz na plastik i wycinasz właściwy kształt. Ten moment projektowania i wykonania elementu.

Podstawowa wiedza z zakresu geometrii wykreslnej plus import fotek do corela i potem ich rozrysowanie bardzo ułatwia życie

Kuba P. napisał(a):

Sebol napisał(a):Ojej. Kuba. A o które etapy dokładnie chodzi? Może będę w stanie coś wyjaśnić. Generalnie nie ukrywam, że dobrze jest mieć suwmiarkę, bo na prawdę staje się ona niezbędnym narzędziem.

Bardziej mi chodzi o sposób w jaki zdejmujesz wymiary jakiegoś elementu bazując na zdjęciu czy jakimś rysunku, potem to przenosisz na plastik i wycinasz właściwy kształt. Ten moment projektowania i wykonania elementu.

Sorki za opóźnioną odpowiedź.
Sprawa wydaje się raczej prosta. Jak mamy dostępne rysunki/kontury np. wręg, to można je po prostu skserować z dostępnych rysunków lub wydrukować z zachowaniem skali ze znalezionego obrazka jpg, pdf, itp. tak jak zrobiłem to przy budowie tablicy przyrządów. Mając obrazek, można go przykleić na arkusz polistyrenu, następnie poprzycinać i wyszlifować po konturze, albo przykleić i ponakłuwać igłą po konturze, następnie odrysować ręcznie po nakłuwanych kropkach, odciąć i oszlifować, przykładając i sprawdzając jak leży w konturze. Do wykonania wręg zastosowałem inną metodę, którą pokazałem w relacji.
Jeśli chodzi o elementy, które nie są zwymiarowane, a mamy ich zdjęcia, to trzeba po prostu zabazować na metodzie proporcji w stosunku do innych elementów, które widzimy na zdjęciach, a których wymiary znamy. Np. jak wiemy jaki jest rozstaw węzłów kratownicy to proporcjonalnie możemy policzyć ze zdjęć wielkość innych elementów w tym rejonie, np. tak jak u mnie w Hurrim średnicę zbiornika za fotelem pilota, czy wymiary radiostacji (jeszcze w tej relacji nieobecnej).
Mam nadzieję, że w jakiś sposób pomogłem.

PS. Dzięki wszystkim za pozytywne komentarze do relacji i jak są jakieś uwagi krytyczne, to chętnie poczytam.
Pozdrawiam i biorę się dalej do roboty.
Sebastian

Sebol napisał(a): (...) jak są jakieś uwagi krytyczne, to chętnie poczytam. (...)
Sebastian

Jedyne krytyczne uwagi, jakie mi się nasuwają, to zbyt rzadkie aktualizacje wątku z nowymi zdjęciami Twojej pracy.
Reszta zapiera mój dech w piersiach!

Aleksander napisał(a):

Sebol napisał(a): (...) jak są jakieś uwagi krytyczne, to chętnie poczytam. (...)
Sebastian

Jedyne krytyczne uwagi, jakie mi się nasuwają, to zbyt rzadkie aktualizacje wątku z nowymi zdjęciami Twojej pracy.
Reszta zapiera mój dech w piersiach!

Spokojnie Olek, torebka na twarz i licz do stu. Mi pomogło .

Jarek

Witam ponownie po raczej długiej przerwie. Letnie klimaty nie nastrajały mnie do budowy. Miałem po prostu lenia, ale jakiś niewielki postęp nastąpił, co pokaże poniżej. Nadchodzi jesień więc jest szansa, że będę więcej czasu spędzał przy budowie i postępy będą szybsze i aktualizacje w relacji będę robił częściej.
Pomalowałem zbiorniki paliwa na czerwono. Zrobiłem cieniowanie za pomocą czerwonego koloru złamanego brązem. Dodatkowo zrobiłem washa. Dodałem białe tabliczki na bokach. Zbiorniki nie były czerwone, a raczej ich kolor wpadał nieco w brąz. Niestety, słabo to jednak widać na zdjęciu. Chyba jest zbyt jasne...


Trochę już byłem zmęczony monotonią budową szkieletu kadłuba, więc aby wprowadzić trochę odmienności w pracy, zabrałem się za statecznik pionowy. Na pierwszy etap poszły dźwigary pionowe statecznika, które najłatwiej było wykonać w sztywnej ramce:


Wytłoczyłem na gorąco oprofilowanie noska statecznika, a później wyciąłem jego kontur:



Wzmocnienie krawędzi natarcia statecznika w postaci rury, tutaj z profilu okrągłego wygiętego według dostępnej dokumentacji, które później zostało wklejone w oprofilowanie. Oprofilowanie noska ponitowane.


Zabieram się za budowę żeberka podstawy statecznika:


Oprofilowanie statecznika i dźwigar pionowy połączone. Zacząłem wklejać profile kratownicowych żeberek:


Przymiarka długości żeberka do reszty konstrukcji statecznika:


Żeberko podstawy statecznika wycięte i docięte na długość:


Gotowy statecznik pionowy z kompletem żeberek, wykrzyżowań, okuć i z imitacjami śrub.




Zbliżenia na konstrukcje. Niektóre linie nitów musiałem poprawić, bo na początku nie trafiłem z ich lokalizacją:




Przymiarka. Złożenie z kratownicą kadłuba. Dźwigary statecznika wpasowane w okucia w kadłubie:




Statecznik pionowy to nie wszystko. Dobrze by było, żeby był zakończony sterem kierunku. Zaczynam od wyznaczenia i rozrysowania kształtu żeber, szerokości, długości, rozmieszczenia otworów. Ponumerowałem żebra, żeby się nie pomyliły. Zapisałem też szerokości żeber, które muszę uzyskać, żeby pilnować i zachować zmienność grubości steru kierunku.


Sprawdzam szerokości żeber suwmiarką:



O ile poradziłem sobie z budową statecznika pionowego bez szablonu, to budowę steru kierunku musiałem oprzeć na szablonie ze względu na jego delikatną strukturę i łatwość zgubienia jego geometrii i kształtu krawędzi spływu.
Zabieram się do budowy szablonu wyznaczając położenie żeberek i wycinając profil krawędzi spływu. Wycięte otwory ułatwiają sklejanie krawędzi spływu z żeberkami, zapobiegają rozlaniu się kleju i przyklejeniu do szablonu i umożliwiają aplikowanie kleju od drugiej strony i późniejsze wypychanie elementu z szablonu.


Gotowy szablon. Wstawiona krawędź spływu i oś steru kierunku:


Gotowy zestaw szablon + żeberka:


Struktura zmontowana na luźno i gotowa do obsadzenia w szablonie:


Moment pasowania i osadzania żeberek w szablonie:


Gotowe:


A tak wygląda po wyjęciu z szablonu. Klejone rozpuszczalnikiem nitro i klejem cyjanoakrylowym. Jeszcze trzeba oszlifować spoiny, dorobić oprofilowanie krawędzi natarcia, wyciąć miejsce na trymer, dorobić trymer i światło ogonowe. Ale o tym później.



W międzyczasie zbudowałem szablon do montażu kratownicy oprofilowania grzbietu kadłuba:



Pozdrawiam i do następnego!

Obrabiasz i kleisz te cuda nieuzbrojonym okiem,czy lupa cały czas na nosie? Kurde messerek wydaje się przy tym jak bułka z masłem a tamten był przecież niesamowity.

iras67 napisał(a):Obrabiasz i kleisz te cuda nieuzbrojonym okiem,czy lupa cały czas na nosie? Kurde messerek wydaje się przy tym jak bułka z masłem a tamten był przecież niesamowity.

Lupka cały czas jest w użyciu. Może nie na nosie, ale taka, którą trzymam w ręku.

Mikrokosmos.

Megakosmos!

Sebol, zdradzisz jaką planujesz końcową prezentację modelu? Najbardziej interesuje mnie gdzie będzie poszycie.

Brak słów, świetne.

Może udzielasz lekcji albo poradniki piszesz?

Noooo, Seb - motywujesz, nie powiem...