Jak-3 Eduard 1/48

[CeCha]

Dzień dobry.

Ci, co zaglądają czasem do mojej relacji z budowy PV-1, pamiętają z pewnością taki obrazek:



Długo to trwało... ale w końcu ze stosu zabrałem jedno pudełko.



A dlaczego akurat to? Chyba trochę sentymentalnie - najstarszy model w moim magazynku. Trochę się wyczekał... kupiłem go gdzieś w 2003 roku. A dodatkowo - trening przed Jakiem-3 ze Zvezdy.

Założenia: model prosto z pudła, z dodatkiem blachy Eduarda (Yak-3 Profipack 48272). Z elementów własnych - tylko kratownica kadłuba, i ewentualnie jakieś drobne elementy.

Malowanie - jedyne słuszne . Biała jedynka Zacharowa ze Świętym Jerzym na burtach.
Co prawda Święty Jerzy powinien mieć raczej na sobie hełm i rycerską zbroję, a nie mundur czerwonoarmisty...

Można zaczynać.

Elementy kokpitu wycięte i oszlifowane, doklejone elementy z blachy tam gdzie potrzeba. Miska fotela pocieniona, coby nie przypominała czegoś w rodzaju pancernego nocnika.





Konsole boczne. Ośki i uchwyty to okrągły profil Plastructa, okrągłe gałki to klej stolarski.
W lewej konsoli szczeliny nacięte za pomocą ułamanej czeskiej piłki.





Tablica przyrządów to blaszka z zestawu.



Żeby w środek wepchnąć kratownicę, musiałem pocienić burty kadłuba.
Lewa połówka kadłuba - już na gotowo, prawa - wstępnie obrobiona okrągłym frezem.



A dlaczego tak się uparłem na tą kratownicę? Ponieważ z dawnych lat początku pracy nad tym modelem został mi szablon, który kiedyś zrobiłem.



Kratownica zrobiona z okrągłych profili Plastructa 0,8mm, klejona na SG w żelu.



Elementy gotowe do malowania. Płyta pancerna z lewej strony zrobiona ze zwykłej kartki papieru nasączonej SG.



Malowanie. Kolor podstawowy - Gunze C331, złamany tu i ówdzie paroma kroplami białego, zabrudzenia - wash Citadel, wytarcia na podłodze - pigmenty MIG, rozjaśnienia - suchy pędzel Gunze i Citadel, odpryski - srebrny długopis i kawałek drutu.

Wszystkie kolory dodatkowe - gałki i manetki w konsolach, aparat tlenowy, poduszka na oparciu fotela pilota, pokrętła na burtach, apteczka - farby Citadel.





Montaż. Poszczególne elementy pozycjonowałem za pomocą SG w żelu, po zaschnięciu dodatkowo aplikowałem kroplę rzadkiego SG.
Pasy pilota - zestawowe, z blachy Eduarda, trochę powyginane i pomalowane farbą Citadel.







Przymiarka do kadłuba:







Jak na razie - wszystko pasuje.
Jedyna strata - to wygięta dźwignia zmiany skoku śmigła - do wyprostowania.

Jako że na blaszce Eduarda są elementy, pozwalające zrobić klapy w otwartej pozycji, następnym krokiem będzie montaż tych elementów w skrzydle - i sklejenie płatowca w całość.

Ale to już w następnym odcinku.
Do zobaczenia.

[MAG]

Zapowiada się bardzo ciekawie

[Murek]

Bardzo ładny kokpit, realistyczny, i fajnie obfotografowany

[HK1885]

Fajny, kokpit mi się bardzo podoba, ładnie podrasowany.
Mój leży od 2001, celownik gdzieś zgubiłem...

[Marin]

Kokpit na wypasie. Bardzo ciekawy pocztek. Patrzę z przyjemnością/

[CeCha]

MAG, Murek, Marin: Cieszę się, że się podoba, dziękuję bardzo.

HK1886: Celownik się u mnie jeszcze ostał, ale jakość jego, jest, mówiąc oględnie - mocno dyskusyjna... Chyba trzeba będzie coś zrobić we własnym zakresie...
Dzięki za dobre słowo.

Następne miały być klapy.

Z dolnej powierzchni skrzydeł wyciąłem odpowiednie miejsca za pomocą czeskiej piłki i igły w obsadce. Element fototrawiony zagiąłem i skleiłem na rogach, a następnie spróbowałem umieścić go w wyciętym otworze. O dziwo - w miarę pasował.



Poszczególne żeberka pozycjonowałem za pomocą cienkiej pęsety, a wklejałem małą kroplą SG.



Żmudna to była robota, całe szczęście, wszystkie się jakoś udało umieścić.



Przy okazji - mała nieścisłość. W planach, którymi dysponuję (Zbigniew Luranc, Jak-3, seria Skrzydła w miniaturze nr 15) końcówka lotki styka się bezpośrednio z końcówką klapy. Natomiast tutaj jest dosyć spory odstęp:



Co dziwniejsze, w nowym modelu Zvezdy jest dokładnie tak samo:



Ciekawym, kto ma racje...
Rzecz w sumie łatwa do poprawy - przy fototrawionych klapach najrozsądniejszym wyjściem jest poszerzyć lotkę - ja to zobaczyłem niestety już po wklejeniu żeberek. Zostawiam.

Przed sklejeniem skrzydeł dorobiłem jeszcze z kawałków plastikowej płytki elementy kanałów wlotowych powietrza - dosyć charakterystyczny element.



Skrzydło skleiłem, szczeliny przy poszczególnych powierzchniach sterowych naciąłem czeską piłką. Można próbować połączyć płatowiec w całosć:



Zanim to zrobiłem, z odpadów przygotowałem dwie podpórki, którymi wzmocniłem tablicę przyrządów - już dwa razy zdarzyło mi się ją urwać



W komplecie. Kleiłem na SG w żelu.



Musiałem lekko pogrubić kadłub w przedniej części, żeby spasować z górną pokrywą. Użyłem odpowiednio dociętej wykałaczki.



W górnej pokrywie nawierciłem jeszcze otwory karabinów maszynowych. Z lewej strony - w trakcie obróbki, z prawej - gotowy.



Pokrywę przykleiłem, a większe szczeliny na połączeniu skrzydło-kadłub uzupełniłem szpachlówką w płynie:





Dokleiłem usterzenie poziome, przeszlifowałem wszystkie połączenia.



I pierwsze malowanie - surfacer 1200:



Po wyschnięciu można było się przyjrzeć, gdzie co jeszcze trzeba poprawić:







Poprawek chyba niewiele, wydaje się, że jest ok. Osłona kabiny tylko do przymiarki - wklejona na LiquidTape.

Następnym krokiem będzie przyklejenie chłodnicy wody, i zamknięcie kabiny. I jak zwykle dylemat - zrobić otwartą czy zamkniętą? Argumentów tyle za, co i przeciw...

I jeszcze jedno pytanie na koniec.
W monografii Luranca pada takie zdanie: "Mechaniczny wskaźnik położenia klap w postaci bolca, umieszczony był na górnej powierzchni lewego skrzydła, obok żeberka nr6". Niestety, na żadnym zdjęciu ani rysunku nic podobnego nie dostrzegłem - są tylko widoczne mechaniczne wskaźniki wypuszczenia podwozia. Skoro klapy będą wychylone, wypadałoby to draństwo jakoś odwzorować, ale nie wiem, jak wyglądało.

Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie?

[Ralf_S]

....
I jeszcze jedno pytanie na koniec.
W monografii Luranca pada takie zdanie: "Mechaniczny wskaźnik położenia klap w postaci bolca, umieszczony był na górnej powierzchni lewego skrzydła, obok żeberka nr6". Niestety, na żadnym zdjęciu ani rysunku nic podobnego nie dostrzegłem - są tylko widoczne mechaniczne wskaźniki wypuszczenia podwozia. Skoro klapy będą wychylone, wypadałoby to draństwo jakoś odwzorować, ale nie wiem, jak wyglądało.

Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie?

Voila
Tukej widać, to taki kolorowy patyk nad lewym podwoziem:

[CeCha]

Chyba nie, niestety - to są właśnie wskaźniki kontroli położenia podwozia - po jednym na lewej i prawej stronie - widać to zresztą dosyć dokładnie na rysunku w monografii.

Niemniej jednak dzięki za pomoc.

[macias13_84]

Dokładnie te pręciki to wskaźniki położenia podwozia.

Ten od klap masz tutaj.

[HK1885]

Fajnie go strugasz, modelik prosty, a nawet wręcz toporny w porównaniu z dzisiejszymi standardami, ale bardzo mi się podoba.
BTW - celownik już sobie zorganizowałem.

[mlusiak]

Świetny warsztat. Dużo pokazujesz i można podpatrzyć kilka tricków.

Pytanie z ciekawości. Z jakiej odległości malujesz tym surfacerem w puszce? Mi ciężko nim operować, bo ciśnienie jest dość duże i rozpryskuje i pokrywa grubą warstwą jak psikam z bliska, za to z daleka też źle bo strumień strasznie szeroki.

I pierwsze malowanie - surfacer 1200:

[radoslaw6363]

Sklejam kolejny Czeski short run i mam ich już troszkę dość Postanowiłem odstresować się przy czymś lekkim łatwym i przyjemnym I tak się składa że to ten sam rumak ze stajni Jakowlewa tylko troszkę jakby mniejszy

Porównując Twój model z moim widzę że Zwezda się postarała Z przyjemnością obserwuję warsztat i nie zawacham się wykorzystać Twoich fotek w celu podparcia się nimi

[Sebol]

Fajny warsztat. Podoba mi się estetyczne wykonanie i przedstawienie budowy. Mocno kibicuję i czekam na efekty końcowe.
Co do surfacer'a, to dałem się ostatnio na niego namówić, ale w słoiczku. Pierwszy raz z tym specyfikiem. Muszę popróbować co to cudo potrafi.

[CeCha]

Macias13_84: Dziękuję bardzo. Tego szukałem.
Czyli też trzeba będzie to zrobić podobnie jak wskaźnik od podwozia – pytanie tylko, na jaki kolor pomalować. Ale to już szczegół techniczny.

HK1886: W sumie oryginał też finezją za bardzo nie grzeszył... mnie również się podoba.
Dobrze, że celownik się znalazł.

mlusiak: Cieszę się, że się podoba, dziękuję bardzo.
Puszkę trzymam mniej więcej 20cm od modelu – tak oceniam, dokładnie nie mierzyłem. Z tym, że według mnie nie odległość jest najważniejsza, a sposób malowania. Nie maluję jednym długim pociągnięciem, ale takimi, jakby to powiedzieć, krótkimi „strzałami”. Chroni nas to przed zalaniem powierzchni, i możemy bardziej precyzyjnie go nakładać. A jak uznamy, że gdzieś jest go za mało, malujemy tam jeszcze raz.

radoslaw6363: Nie wiem jak 1/72, ale mam Jaka-3 Zvezdy 1/48 – kosmos. Widać te kilkanaście lat różnicy – nie ma porównania. Piękny model.
Co prawda nie wiem, jak ze składalnością, ale sama jakość wyprasek powoduje lekki zawrót głowy.

Sebol: Myślę, Sebastian, że się szybko przekonasz do Surfacera. Naprawdę świetna rzecz, raz, że bardzo dobrze się na tym kładzie farbę, dwa, że od razu widać wszystkie miejsca do poprawki. Czy słoiczek, czy spray – to już chyba tylko kwestia wygody.
Dzięki za miłe słowa i głos w dyskusji.

[macias13_84]

Tu masz replikę Yaka-3 rejestracja N42YK, prawdopodobnie przy "produkcji" pomylono skrzydła ale sam wskaźnik widać


Edycja: albo olać replikę, system klap Jakowlew-1/3/7/9