Modelarstwo z pasją

Naszło mnie coś. Miałem rozgrzebać dwa Ki-43, ale wpadł mi w ręce taki potworek.
Detale fatalne, kształty - cóż... można to było zrobić lepiej. Wszystko co dało się podzielić technologicznie, Matchbox podzielił, zobaczcie na instrukcje i in-boxy w sieci. Dramat. Gdyby to jeszcze jako tako było spasowane.
Kokpit - całkowita fantazja, nieco poprawiłem blaszkami Eduarda, ale szczęśliwie i tak niewiele będzie widać.

Żeby nie było całkiem smutno, ten model będzie poletkiem ćwiczebnym w zakresie własnoręcznego wykonywania linii podziału (zwłaszcza okolice silnika, spód kadłuba, tam nic do siebie nie pasuje, więc wyszpachlowałem wszystko i wyszlifowałem na gładko, no - prawie gładko) oraz nitowania (używam narzędzia od RB). Rozwierciłem też wydechy.
Dodałem światła pozycyjne w poprawnym kształcie - to też było zrobione źle.

W planie dołożenie detali w komorach podwozia, oświetlenia do latania w formacji, lufy będą od Mastera.
Nowe będą pokrywy podwozia - i zobaczę, co jeszcze da się zrobić.

Tona szpachli, godziny szlifowania. Oto efekty:












Dla kontrastu, tak to wygląda jeszcze bez nitowania.



Pozdrawiam
Hubert

Linie delikatne, subtelne, no, no, no . Mam ten model, więc wiem jaka to szkarada. Zapowiada się znakomicie, tylko uważaj z nitowaniem - praktycznie nie widoczne, a popsuć łatwo. Podziwiam i czekam na dalsze odcinki.

Dzięki!

Dokończyłem "nitowanie" kadłuba i skrzydeł oraz spłyciłem łączenia blach na obudowach chłodnic.
Nie jest idealnie, ale z odległości jednego metra ujdzie













Pozdrawiam
Hubert

Kendzior napisał(a):Nie jest idealnie, ale z odległości jednego metra ujdzie

W Twojej skali 1 m to 32 m w rzeczywistości, więc całkiem daleko

Sparrow napisał(a):W Twojej skali 1 m to 32 m w rzeczywistości, więc całkiem daleko

O, to to. Jak widzisz, nie wymagam wiele, a foty na wszelki wypadek będę pstrykać z odległości dwóch metrów, czyli ponad 60

Pozdrawiam
Hubert

Ryjesz linie podziału w szpachli? Nie kruszy się? Co to za szpachla? Bo na zdjęciach wygląda fajnie.

Ryję w szpachli, bardzo ostrożnie, czeską piłką - ale trochę się miejscami kruszy.
A szpachla to Mr.Dissolved Putty od Gunze.

Pozdrawiam
Hubi

Jedziemy dalej.

Najpierw zdjęcie historyczne, buduję samolot w tym malowaniu, siły powietrzne Rodezji Południowej, numer seryjny SR60.



Wczoraj korzystając z nowo zakupionych szablonów Hasegawy wyrysowałem kółka i prostokąty, mniej więcej takie, jakie są na planach. Mniej więcej.
Nie jest perfekcyjnie, co widać na zbliżeniach, ale dla mnie ujdzie.

Zacząłem też wiercić otwory na mocowania pokryw silnika i zbiornika oleju. Zamierzam wkleić tam plasterki wycięte z pręta plastikowego 0,8 mm, niech to nie będą po prostu otwory albo pryszcze wystające na sześć centymetrów, jak wykonał je Matchbox.













Lufy i maski:





Pozdrawiam
Hubert

Krótkie ferie zimowe dobiegły końca, wracam do zabawy z "zapałkami".
Dodałem pierwsze "detale" w komorach podwozia, coś tam jeszcze oczywiście podziałam.

Przynajmniej nie będzie tak całkiem pusto.



Pozdrawiam
Hubert

Na podstawie artykułu poświęconego doprowadzeniu tego samego modelu do stanu przypominającego Seafire 47, opublikowanego kilka lat temu w Model Airplane International, dodałem nieco drobiazgów w komorach podwozia głównego (były tam też niezłe plany, które się przydadzą).
Do tego dołożę jeszcze jakieś kabelki i przewody i myślę, że będzie to z daleka wyglądać przyzwoicie.







Poszukując informacji źródłowych dotyczących rodezyjskich Spitfire'ów kupiłem sobie książkę: Malloch's Spitfire: The Story and Restoration of PK350, Nicka Meikle, opisującą odbudowę i przywrócenie do stanu lotnego jednego z rodezyjskich Spitfire F Mk.22 oraz niestety tragiczny koniec samolotu i jego właściciela.
Książka jest wspaniała, mówiąc najkrócej.

Jest tam między innymi mnóstwo zdjęć rodezyjskich maszyn, w tym także wykonanych niedługo po ich dostawie w 1951 roku. W 1952 zostały przemalowane z RAF-owskiego High Speed Silver na kolor opisany w książce, jako High Altitude Blue - taki właśnie planuję kamuflaż dla mojego modelu.







Co to może być? Może błyszczący light ghost grey byłby tu OK? Na fotografiach wygląda to na zdecydowanie jasny kolor.

Z góry dzięki za podpowiedzi.

Pozdrawiam
Hubert

W Model Airplane International z marca 2012 jest artykuł i są profile. Jest też i ten, i jest przedstawiony w kolorze Medium Sea Grey.

skusz napisał(a):W Model Airplane International z marca 2012 jest artykuł i są profile. Jest też i ten, i jest przedstawiony w kolorze Medium Sea Grey.

Dzięki Bardzo ciekawy numer, tak przy okazji.

Na Britmodellerze znalazłem podpowiedź, żeby użyć Humbrola 28, którego odpowiednikiem jest Gunze H311, ale one nie mają raczej tego wyraźnie niebieskiego odcienia.
Medium Sea Grey wygląda nieźle.

Pozdrawiam
Hubert

Jedziemy dalej

Wkleiłem lufy od Mastera. Spasowanie jest ciężkie, oprofilowania pod działka w płatach są trochę spłaszczone, owalne, zatem okrągłe w przekroju lufy rozpychają połówki płatów, mimo że rozwierciłem je w tych miejscach do granic plastiku. Oznacza to jeszcze więcej szpachli i szlifowania, ale myślę, że jakoś to będzie wyglądać.

Nawierciłem też 1 mm otwory w pokrywach silnika, w które zamierzam wkleić plasterki wycięte z pręcika plastikowego 0,8 mm, co będzie imitować mocowania, tak charakterystyczne dla Spitfire. Mam nadzieję, że pomysł wypali.















Co do kamuflażu uznałem ostatecznie, idąc za sugestiami zawartymi w dwóch artykułach znalezionych w wydaniach Model Airplane International z 2012 i 2011 roku oraz sugestią Skusza, że dobrym wyborem będzie RAF medium sea grey. Wygląda wystarczająco niebiesko, aby nazywać go High Altitude Blue.

Pozdrawiam
Hubert

Wypełniłem i wyszlifowałem szpary w krawędziach natarcia skrzydeł, które powstały po instalacji działek.
Poza tym zainstalowałem światła do latania w formacji, do czego przydały się fragmenty ramki po przezroczystych elementach z pudełka Revella - pasowały niemal idealnie, dosłownie lekko je tylko podszlifowałem. Od spodu podmalowane są srebrnym kolorem, na zdjęciach nie widać, ale światło się odbija i daje to dobry efekt; oczywiście docelowo będą pomalowane na odpowiednie, przejrzyste kolory.

Zacząłem wreszcie instalację zapinek pokryw silnika, żmudna robota, ale wydaje mi się, że będzie to wyglądać OK.







Pozdrawiam
Hubert

Bardzo ładna robota!