Me 262 A-1a, Tamiya 1:48

[Murek]

Wpisz sobie w Google me 262 i popatrz na zdjęcia złomowanych Schwalbe

[Atlis]

[Atlis]

Duży plik:

[Thalgonis]

Dzięki Atlis - czyli robię na gładko.

[Kuba P.]

Marian, jesteś tego pewien?

[Atlis]

W przypadku Me-262, jej nitowania i linii podziału nie jestem pewien niczego. :-)

[Kuba P.]

OK, więc kadłub Me 262 powstawał wg tej samej technologii "segmentowej" jaką Messerschmitt stosował przy 109, 110, 410 etc.
Formowane uprzednio segmenty stanowiące połówkę jednego "pierścienia" składane w całosć, łączone wzdłuż wręg i spinane na grzbiecie i brzuchu podłużnicami z podwójną linią nitów.

Zakładam, że analogicznie jak przy 109 tak i tu składano dwie połówki kadłuba w całość z tych segmentów i potem łączono w całość, która sięgała od przedniego zbiornika paliwa aż po dołączaną sekcję ogonową. Niestety nie znam ani jednego zdjęcia tylnej części kadłuba Me 262 w trakcie składania.

Linia łączenia powinna zatem być widoczna przed kabina na blachach nad zbiornikiem paliwa, potem gładka podstawa wiatrochronu i owiewka za osłoną kabiny, znów linia leci grzbietem aż do podstawy i oprofilowania statecznika pionowego.
Na brzuchu linia leci od pokrywy tylnego zbiornika aż do podstawy steru kierunku.

Niżej zdjęcie prasy używanej do formowania tych segmentów:


Polecam całość szczególnie w kontekście wykorzystywania przez niemiecki przemysł a więc również i Messerschmitt AG robotników przymusowych; http://www.thirdreichruins.com/gusen.htm

Dalej zdjęcia zdjęć (sorry nie mam skanera) z książek JaPo oraz Classic:


Rozerwana tylna część kadłuba Me 262, widoczne odcienie blachy użytej do formowania segmentów


Tylna część kadłuba z wspornikiem usterzenia, widoczne łączenie połówek na wrędze.


Wnętrze kadłuba wersji B-1a/U1, widoczna podłużnica na grzbiecie z dwoma równoległymi liniami nitów łączącymi dwie połówki każdego segmentu.

Natomiast przednia część kadłuba Me 262 już bez linii, sam nos tłoczony, pokrywy nad lufami działek z jednego arkusza i dalej pokrywy działek to wiadomo. Pytanie za tysiąc punktów, na które sam nie znam odpowiedzi, to czy drugi pierścień stożka na nosie, ten z okrągłą pokrywą dostępu do fotokarabinu był tłoczony z jednego arkusza stali czy był to pierścień formowany z pasa blachy i spawany z zeszlifowanym łączeniem. Widziałem na żywca pięć Me 262 (w tym dwie Avie ale to i tak składane z niemieckich części więc wliczam), w tym wersję B-1a/U1 która w ogóle ten stożek ma drewniany, ale na klasycznych 262 łączenia tam żadnego nie widać.

Dla zainteresowanych moje zdjecia Me 262 z Oberschleissheim (Monachium) i Kbely.
https://fromreconstructiontodeconstruct ... ia-cs.html

Zdjęć z Hendon i Saxonwold nie wrzucałem.

[Atlis]

No to jest ok, ale linii podziału nie widać.

[Kuba P.]

A to jest już inna sprawa i zależy od egzemplarza. Z muzealnych najbliżej stanu oryginalnego jest ten z Australii, jego (jeszcze ) na żywo nie widziałem ale dobre zdjęcia są dostępne w JaPo i widać jak to w miarę się prezentowało. Wcale nie tak gładko.
Polecam też szereg fotek egzemplarza 111711 z USA podczas prób, świetne zdjęcia z bliska, bardzo dobra jakość. Zbliżenia na poszczególne struktury. Widać taśmy, łatki, pasy płótna i pędzlowanie.

Na modelu to jeszcze inna filozofia, albo całość wygładzić i przytłumić te linie na kadłubie albo zostawić je jak są ale wtedy i z tymi na grzbiecie i brzuchu.

ps: jakbyś się dostał pod kadłub tego 262 w Oberschleissheim to i tą linię zobaczysz, na grzbiecie tak samo tylko z racji wysokości kadłuba będzie ciężko.

[Kuba P.]

O proszę bardzo: High quality factory finish

[Thalgonis]

O kurteczka!... Dzięki Kuba, super informacje Nie wiem, czy wszystkie wdrożę, bo to jeszcze nie ten poziom umiejętności modelarskich.

Linia łączenia powinna zatem być widoczna przed kabina na blachach nad zbiornikiem paliwa, potem gładka podstawa wiatrochronu i owiewka za osłoną kabiny, znów linia leci grzbietem aż do podstawy i oprofilowania statecznika pionowego.
Na brzuchu linia leci od pokrywy tylnego zbiornika aż do podstawy steru kierunku.

I chyba ten opis dla mnie okaże się najważniejszy - dziękuję

[MIRO]

Niesamowite. Wygląda jakby to kowal robił.

[Kuba P.]

Bo to w zasadzie tak było, kowal ze stolarzem i gościem od naprawy karoserii samochodowych. Wszyscy w pasiakach w lesie pod okiem SS.
I to trzeba mieć w pamięci już oddzielając ekscytację techniką lotniczą od realiów bandyckiego reżimu który ten uroczy sam w sobie latawiec wytworzył.

[Kuba P.]

O, akurat mi się napatoczyło ładne zdjęcie 262 z RAF Museum Hendon:



Linia na grzbiecie widoczna.

[Murek]

https://i.pinimg.com/originals/b4/c3/1d ... acd21e.jpg
Widać linię?