Modelarstwo z pasją

tomhajzler napisał(a):Opinia Szanownego Kolegi Maćka

Reakcje mam podobne. Tylko nie rozumiem dlaczego Maciek się nie ogolił przed tą prezentacją.

Piękny Iszak się zapowiada - "s-cenka opada" (o - nawet wyszło do rymu)

Świetna robota. Z czego Tomku robiłeś dźwigary?
Pozdrawiam

Dźwigary i żebra z profili plastikowych, malowane metalizerami gunze.
Dziekuję wszystkim za przychylne opinie. Na razie nic nowego nie mam, bo trwa u mnie akcja zima. Udało mi się odkopać.
Pozdrawiam, Tomek.

Witam ponownie!
Dalsze prace nad skrzydłami. Przyglądając się obu elementom górnej części skrzydeł zauważyłem, że element wykonany na prawym skrzydle( patrząc od ogona), coś w rodzaju listwy łączącej poszycie, jest wykonany fabrycznie pod dziwnym kątem( powinien przebiegać wzdłuż dźwigara, prostopadle do osi samolotu). Na drugim skrzydle przebiegał prawidłowo.
Upewniłem się jeszcze przeglądając fotografie i posiadane rysunki, gdyż mógł w tym być jakiś głębszy sens, ale nie znalazłem nigdzie takiego przebiegu tego elementu. Obejrzałem także inny egzemplarz modelu iszaka, ale sytuacja była podobna. Wobec tego należało usunąć błąd fabryczny zestawu- kolejny.
Po szlifowaniu i naklejeniu nowej listwy konieczne było ponowne odtworzenie części nitów wcześniej wykonanych.



W dalszej kolejności wykonałem brakujące elementy konstrukcji nośnej centropłata. Jak można zauważyć na wcześniejszych zdjęciach, środkowe żebra nie posiadają centralnej części. W rzeczywistości żebra te miały tylko górną część. Te elementy, jak i wsporniki przebiegające poprzecznie tuż za otworami komór km-ów postanowiłem przykleić do górnych części skrzydeł, gdyż tak było łatwiej.





Po nałożeniu górnych części skrzydeł wykonana konstrukcja widoczna będzie dobrze przez otwarte luki podwozia.





W kolejnej części zajmę się uzbrojeniem w skrzydłach. Na razie zagruntowany chaos black żywiczny km szkas, z obciętą lufą( wykonana będzie z igły lekarskiej) oraz odciętymi podajnikami amunicji, gdyż były one inaczej położone niż w kadłubowych km-ach.
Dziękuję Marcinowi Kuźniarowi za wykonanie odlewów żywicznych karabinów w oparciu o te z zestawu.



Po napisaniu tego tekstu widzę, że treść znacznie przerosła zakres prac i uzyskany postęp.
Ale czasami jest tak, że człowiek się narobi, a niewiele widać.
Pozdrawiam, Tomasz Hajzler

Witam!
Krótka aktualizacja.
Obecnie zajmuję się karabinami w skrzydłach. Lufy dorobiłem z igieł. Okazało się, że lufa wychodząc ze skrzydła posiadała coś w rodzaju owiewki( tak to wygląda na zdjęciach). To co było w modelu nic takiego nie przypominało, należało ten element dorobić (różowy jest modny).



Następnie w skrzydle wypiłowałem i wyfrezowałem otwór o odpowiednim kształcie(owal), w który włożyłem ten elmencik.







Całość zajęła mi "tylko" dwie godziny.
Pozdrawiam, Tomasz Hajzler.

Witam w kolejnym odcinku!
Przygotowując się do zamknięcia skrzydeł muszę wykonać wszystkie elementy, które powinny się w ich wnętrzu znaleźć. Nie mając dokładnych rysunków wnętrza płatów muszę analizować mnóstwo zdjęć. Na tym etapie praca koncepcyjna zabiera dużo więcej czasu niż już samo wykonanie detali.
Dokonując przeróbki wnęk podwozia zlikwidowałem wszystkie elementy mocowania goleni podwozia i wsporników. Musiałem je od nowa wykonać zgodnie ze stanem faktycznym, jednocześnie zapewniając solidne mocowanie podwozia. Na razie wykonałem elementy mocowania głównej goleni oraz tylnego wspornika. Jak się okazało z analizy materiałów zaczep tego wspornika posiadał na końcu tuleję, która przy składaniu podwozia przesuwała się po prowadnicy z rury, ciągnięta przez stalową linkę. Linki te przy podwoziu są wszędzie.
Poniżej dorobione elementy, z lewej strony mocowanie goleni, z prawej wspornika.





Zajmując się podwoziem doszedłem do wniosku, że konieczne jest przebudowanie dźwigara najbliżej kadłuba, gdyż przy dotychczasowym jego kształcie byłby problem ze złożeniem goleni. Oto stan po przeróbce.



Następnie wkleiłem gniazda mocowania goleni.





Tak wygląda tuleja wspornika wraz z prowadnicą, brakuje jeszcze linki, która będzie przechodzić min. przez bloczek na końcu prowadnicy, po prawej stronie



W następnej kolejności wykonam ostatnie z gniazd podwozia mocujące drugi ze wsporników.
A potem zabawa z mocowanie km-ów.
Pozdrawiam, Tomasz Hajzler.

A nie powinien być podniesiony cały spód tej wręgi?
Pozdrawiam

Też korzystam z tego szkicu. Ale jest to tylko szkic i nie wszystko mi w nim pasuje do zdjęć i innych przekrojów.Najgorsze jest to wymyślanie rzeczywistości. Ostatnie żebro ze szkicu na pewno powinno mieć podniesiony spód i opierać się na podstawie ze sklejki. Co do tego żebra, które przerobiłem, od początku miałem wątpliwości. Zdecydowałem się na takie rozwiązanie, bo najbardziej pasowało mi do posiadanej dokumentacji.
Fragment wnętrza w okolicach mocowania tylnego ze wsporników, z fragmentem żebra i sklejki widać na tym zdjęciu.
Jest na nim także widoczna rura będąca prowadnicą przy składaniu się tylnego wspornika do wnęki.

A to drugie zdjęcie pokazujące ten element.

Jeśli ktoś posiada ciekawe materiały o iszakach to proszę o informację, a to żebro zostanie już takie jakie jest.
Pozdrawiam, Tomek Hajzler.

Chodziło mi o to podniesienie, zaznaczone na czerwono. Wygląda na to, że wnęki na golenie powinny być osłonięte od góry jakąś blachą czy sklejką. Z panelu na uzbrojenie to miejsce będzie widoczne.


Pozdrawiam

To co pokazujesz na szkicu na czerwono, jest to żebro przy samym kadłubie, którego nie ma w moim modelu. To, pokazane na zdjęciu jest trzecim. W błąd może wprowadzać drugie żebro, które jest niepełne - nie ma spodniej części i położone jest przy wewnętrznej krawędzi otworu komory amunicyjnej. Kształt sklejki na zdjęciu przez Ciebie zaznaczony ma charakterystyczne załamanie po prawej stronie, które nie pasuje mi do tego, aby był to jeden element dla całego żebra.
Tak jak wcześniej napisałem nic już nie będę zmieniać, a za zainteresowanie tematem dziękuję i liczę na dalszą pomoc.
Pozdrawiam, Tomasz Hajzler

Witam!
Dokończyłem montaż prowadnic z tulejami tylnych wsporników podwozia oraz dodałem linki poruszające te tuleje przy składaniu i wypuszczaniu podwozia. Wybrudziłem wnętrza skrzydeł.
Potem przyszła kolej na km-y szkas w skrzydłach. Odciąłem podajniki amunicji i wykonałem je od nowa, gdyż w skrzydłach były inaczej montowane niż w kadłubie. Dodałem linki spustowe. Tak wyglądają skrzydła po zamontowaniu km-ów.








Aby móc zamknąć skrzydła muszę wykonać wszystko we wnętrzu co zaplanowałem. Nie wiem nic na temat wyrzutników łusek ze skrzydłowych karabinów, nie mogę na planach ich umiejscowić. Jeśli ktoś posiada jakieś informacje lub pomysł, proszę o kontakt.
Pozdrawiam, Tomasz Hajzler

Witam!
To już chyba koniec prac nad wnętrzem centropłata. Wkleiłem pręty usztywniające konstrukcję. Długo analizowałem posiadaną dokumentację zastanawiając się nad ich przebiegiem. A oto ostateczny efekt.













Pozdrawiam, Tomasz Hajzler

tomhajzler napisał(a):To co pokazujesz na szkicu na czerwono, jest to żebro przy samym kadłubie, którego nie ma w moim modelu. To, pokazane na zdjęciu jest trzecim. W błąd może wprowadzać drugie żebro, które jest niepełne - nie ma spodniej części i położone jest przy wewnętrznej krawędzi otworu komory amunicyjnej. Kształt sklejki na zdjęciu przez Ciebie zaznaczony ma charakterystyczne załamanie po prawej stronie, które nie pasuje mi do tego, aby był to jeden element dla całego żebra.
Tak jak wcześniej napisałem nic już nie będę zmieniać, a za zainteresowanie tematem dziękuję i liczę na dalszą pomoc.
Pozdrawiam, Tomasz Hajzler

A sorki. O jedna wręga za daleko ;)

Witam!
Aby móc zamknąć skrzydła, zabrałem się za lotki. W zestawie są dodane lotki żywiczne, trochę powyginane, ale co najgorsze za krótkie i trochę nie trzymające kształtu, co widać na zdjęciach.







Musiałem je trochę przedłużyć.



W następnej kolejności wykonałem mocowania lotek, które będą lekko wychylone. Z tego powodu na etapie montażu wyposażenia kabiny drążek także został wychylony.







Lotki są zagruntowane chaos black cytadel, dobrze mi sie sprawdza jako podkład na żywicy.
Teraz już będę sklejał skrzydła, a potem czeka mnie sporo szpachlowania.
Pozdrawiam, Tomasz Hajzler