Modelarstwo z pasją

Dla ułatwienia. w igłę o określonym numerze wchodzi igła o 3 numery mniejsza, czyli w 12-9, w 8-5

Cieszę się, że pomysł z igłami przypadł do gustu.

Albatros napisał(a):... I sprawia mi to podobną satysfakcję, co budowa ;-)

To widać!

piotr dmitruk napisał(a):Dla ułatwienia. w igłę o określonym numerze wchodzi igła o 3 numery mniejsza, czyli w 12-9, w 8-5

Dzięki - nie znałem tej zależności.

piotr dmitruk napisał(a):Dla ułatwienia. w igłę o określonym numerze wchodzi igła o 3 numery mniejsza, czyli w 12-9, w 8-5

Dzięki, przydatna informacja :-)

Kolejny duży krok do przodu. Linie podziału, nity i część powierzchni modelu zostały potraktowane panel-linerami Tamiya. Jako, że nie bardzo wiedziałem czego się spodziewać i jak się pracuje tymi środkami, efekt wyszedł delikatniejszy niż na modelu Kamila Trembacza na tym etapie. Uznałem jednak, że wolę to robić delikatniej niż zbyt mocno, ponieważ nie mam też pojęcia, jak będą się zachowywać farby olejne podczas dalszych etapów weatheringu. Myślę, że intensywność efektu będę mógł jeszcze kontrolować w kolejnych krokach i najwyżej potem zadziałam trochę mocniej. Przed panel-linerami nałożyłem też kalkomanie z napisami eksploatacyjnymi, i tutaj pojawia się niestety niezgodność z oryginałem. Użyłem dedykowanych kalkomanii ModelMaker (to był jedyny producent, który oferował stencile do polskiego MIGa-21, jakiego znalazłem), niestety na kalkomaniach napisy są niebieskie, a w oryginalnym samolocie czarne. ma nadzieję, że przy dalszym brudzeniu uda się nieco zgasić ten niebieski i nadać napisom nieokreślony, wytarty wygląd.











Jak wspominałem cały model został przeze mnie przenitowany, a panel-linery ładnie to nitowanie uwypukliło. Zbliżenia na detal skrzydeł - Eduard zrobił podłużne zaokrąglone panele na powierzchni skrzydeł, których nie ma w oryginalnym samolocie. rzecz niby łatwa do usunięcia, jednak w trakcie trwania warsztatów już nie dałem rady czasowo się ich pozbyć, ponieważ musieliśmy przejść już do kolejnych etapów.





Udało się też wykonać już sflaczałe opony i pomalować sekcje podwozia kolorami bazowymi. Opony to żywiczny produkt Eduarda, jednak w celu nadania im sflaczałego i starego wyglądu trzeba było włożyć sporo pracy. Wykonałem też betonowe podstawki pod koła, na których stoi "01" w Muzeum Lotnictwa Polskiego.





Poprawiłem też siłowniki do goleni podwozia głównego, rurkę mosiężną wymieniłem na igłę lekarską i nieco wypolerowałem. faktycznie prezentuje się dużo lepiej.



Zabrałem się też za klapy podwozia głównego. Tutaj tradycyjnie - zestaw blach Eduarda, który miał być upgradem okazał się także zły, dlatego po raz kolejny zmiksowałem przerobione elementy zestawu i tylko fragmenty blaszek. cześci zestwowe zostały zeszlifowane do żądanej grubości, przenitowane, wywierciłem też otwory w odpowiednich miejscach. Konstrukcję wewnętrzną, która w zestawowej części była mocno uproszczona zastąpiłem elementem foototrawionym.



Zbiornik paliwa w zestawie miał błędny rysunek spawów. Część zeszlifowałem i wykonałem je od nowa, przy okazji uzupełniając w detale tylną część zbiornika. Część jest zapodkładowana, gotowa do malowania.



I ostatni wykonany element - już na początku prac zdecydowałem, że będę chciał wykonać otwartą "dupkę" od spadochronu hamującego, tak jak na "01" w MLP. Jeszcze przed sklejeniem kadłuba odciąłem ten element (w zestawie jest jedną całością z kadłubem), następnie wydrążyłem obie połówki za pomocą dłutka i frezu. Przy okazji zamawiania części fototrawionych do Fokkera szybko zaprojektowałem wewnętrzną konstrukcję i dorzuciłem do trawienia. Zawiasiki zostały wykonane z resztek jakichś części fototrawionych, na koniec dodałem przewód z drutu cynowego. Na ten moment całość jest osadzona na druciku, ale będzie on skrócony i dopasowany do modelu na ostatnich etapach prac. Całość jest tak mała i delikatna, że chcę ten element wkleić w ostatniej chwili, żeby nie ułamać go podczas dalszego malowania.



Teraz model zostanie pokryty ultramatowym lakierem bezbarwnym MrColor GX114 i zaczynam pracować akrylami i pędzlem aby wykonać odpryski i uszkodzenia powierzchni oraz pomalować zespół podwozia - golenie i koła.

Ale się fajnie tą relację ogląda. Powstaje ciekawy model.

Bardzo fajnie wygląda już na tym etapie budowy - podoba mi się "schludność" wykonania i jego koncepcja, chociaż szkoda, że będzie to samolot muzealny, a nie dumny myśliwiec gotowy do lotu.
Rozumiem jednak, że model samolotu z muzeum jest większym wyzwaniem modelarskim i artystycznym, bardziej będzie cieszył oko niż kolejny, "normalny" MiG-21.
Tak, czy inaczej, jestem pod wielkim wrażeniem warsztatu.

Aleksander napisał(a):Bardzo fajnie wygląda już na tym etapie budowy - podoba mi się "schludność" wykonania i jego koncepcja, chociaż szkoda, że będzie to samolot muzealny, a nie dumny myśliwiec gotowy do lotu.
Rozumiem jednak, że model samolotu z muzeum jest większym wyzwaniem modelarskim i artystycznym, bardziej będzie cieszył oko niż kolejny, "normalny" MiG-21.
Tak, czy inaczej, jestem pod wielkim wrażeniem warsztatu.

Dziękuje bardzo za miłe słowa :-) no tak, zdecydowanie na wraku jestem w stanie przećwiczyć zdecydowanie więcej technik i jest to modelarsko zdecydowanie większe wyzwanie - a jak wspomniałem, dla mnie jest to model "szkoleniowy", na którym uczę się malować i na którym chciałbym przećwiczyć możliwie najwięcej technik malarskich. Jednak na pewno odejdę trochę od oryginalnej sytuacji ekspozycji samolotu i postaram się nieco bardziej zróżnicować podstawkę, na której będzie stał model. Trawnik na którym stoi w MLP wydaje mi się mało ciekawy i raczej widzę go jako porzucony wrak na płytach betonowych z kawałkiem trawy w jesiennej scenerii... ale do tego jeszcze daleka droga. Choć też może nie do końca, ponieważ kiedy dojdę do etapu stawiania go na kołach to podstawkę chciałbym mieć gotową, aby wszelkie drobne elementy typu anteny, odgromniki itp. przyklejać już na ustawionym na podstawce samolocie. Chciałbym w ten sposób zminimalizować ryzyko urwania lub uszkodzenia wszystkich tych drobnych elementów.

[quote="Albatros"]Finalnie zmierzam do odtworzenia wyglądu oryginału, czyli w praktyce ma być wrak:



Tylko że to nie jest wrak.
W naszym kraju to się nazywa EKSPONAT.

Mały update prac. W święta miało być więcej czasu i myślałem, że trochę nadgonię, ale wyszło jak zwykle... udało się jednak trochę pobawić pędzlem i akrylami i pomalować podwozie do Miga. Z trzech "nóg" zostało tylkom pomalować jeszcze dwie opony. A to jedna skończona "noga", może na koniec dostanie jeszcze odrobinę olejów.

Jest dobrze!

Pierwsze zabawy z olejami i innymi technikami weatheringu. Daleka droga jeszcze przede mną, ale Mig zaczyna powoli budzić się do życia, przypominać siebie samego i nabierać kolorów. Jeszcze górne powierzchnie skrzydeł i pierwsza warstwa weatheringu będzie gotowa.

Nie bierzesz jeńców w tym co robisz

Dzięki, no zdecydowanie mam taką filozofię, że wolę zrobić mniej a lepiej, choć zajmuje to bardzo dużo czasu ;-) jednak dużo jeszcze przede mną, sporo tu jest jeszcze do zrobienia. Swoją drogą weathering farbami olejnymi bardzo mi się spodobał i w zasadzie zdecydowaną większość prac teraz wykonuję właśnie w tej technice. Wyjątkiem są fragmenty ogona, gdzie spróbowałem metody na lakier do włosów, choć jakby na odwrót :-)

Nieźle go styrałeś!
Kawał fajnej roboty przy tej replice - coraz bardziej przypomina oryginał.

Będzie niezły eksponat ;)