Model jest do obejrzenia na witrynce w sklepie modelarskim w Rzeszowie.
A teraz fotki i oddaję słowo Autorowi
Model GILA powstał w oparciu o plany z książki A.Glassa „Konstrukcje lotnicze Polski Ludowej”, materiały zmieszczone w artykule: „Śmigłowiec BŻ-1 GIL” (Lotnictwo 1/2005) oraz własnych rysunków i zdjęć wykonanych w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.
Te ostatnie były szczególnie przydatne w czasie wykonywania konstrukcji kratowej kadłuba, gdyż jak dotąd nigdzie nie była prawidłowo pokazana konstrukcja wewnętrzna śmigłowca.
Wracając do modelu:
• kratownica kadłuba została zlutowana i sklejona cyjanoakrylem z odpowiedniej średnicy drutów miedzianych i pręcików polistyrenowych,
• podłoga ze sklejki a wyposażenie z różnych odpadków modelarskich,
• belka ogonowa z olchowej listewki,
• część kabinowa pokryta została papierem japońskim i kilkakrotnie cellonowana; sam przód śmigłowca (w oryginale z blachy) został wytłoczony z płytki polistyrenowej.
Środkowa - silnikowa część kadłuba posiada dużą ilość różnej wielkości otworów chłodzących z żaluzjami. Ich poprawne wykonanie zajęło mi chyba najwięcej czasu. Próbowałem nacinać je nożykiem, potem specjalnym dłutkiem, następnie wytłaczać ale nie „wychodziły” równo i nie nadawały się do modelu. Dopiero po wykonaniu specjalnych stempli i matryc udało mi się osiągnąć zadawalające efekty.
Do skończenia kadłuba należało wykonać pozostałe drobne elementy takie jak: podwozie (w tym przednie z charakterystyczną kratownicą) z cienkich rurek, piasty toczone z duralu, opony z ringów, rura wydechowa tłoczona z blaszki aluminiowej…
Wykonanie wirników nośnego i ogonowego:
Na tym etapie pracy bardzo przydatne okazały się zdjęcia cyfrowe wykonane w Muzeum w Krakowie. Dzięki możliwości ich powiększania można było dokładnie poznać budowę wirnika nośnego i układu jego sterowania i jak najwierniej wykonać go w modelu. Wał wirnika i „półfabrykaty” tarcz sterujących wykonane zostały z duralu na precyzyjnej tokarce, a następnie dopracowane pilnikami. Wał został umieszczony w makiecie silnika. Łopaty wirnika drewniane, popychacze z różnych pręcików (druty i ciągnięty na gorąco polistyren). Model został następnie pomalowany emaliami akrylowymi i ozdobiony własnoręcznie wykonanymi kalkomaniami.
Rzeszów, marzec 2007.
Andrzej Miąsik
