Steve Wittman brał udział w wyścigach lotniczych od 1926r. W 1931r. w Oshkosh (Wisconsin), zbudował własny model przeznaczony tylko do tego celu. Zależało mu na jak najmniejszym i najlżejszym samolocie, tak aby mógł jak najszybciej wystartować i jako pierwszy dolecieć i okrążyć pylon, potem już tylko kontrolując sytuację. Stąd w projekcie tak nietypowo małe koła bez hamulców. W 1934r. Wittman zabudował jeszcze mniejsze skrzydła o rozpiętości niecałych 5 metrów. Samolot w tym czasie napędzany był silnikiem Cirrus Hermes o mocy 115 hp. W wyścigach udawało mu się osiągać miejsca od pierwszego do piątego. W 1936r. po awarii wału, wrąbał się w parkującego Northropa A-17. Odbudowany, w 1937r. zdobył rekord świata dla swojej klasy na bazie 100 km- 283,22 mile na godzinę, ale w 1938r. samolot skapotował w grząskim terenie. Jego wrak leżał w hangarze Wittmana, aż w 1947r. został odbudowany przez Billa Brennanda. Żeby spełnić wymagania techniczne, tym razem hamulce miał już zamontowane, ale nie funkcjonujące
. Już w tym samym roku, jako „Buster”, wygrał Goodyear Air Races. Ścigał się aż do 1954r., kiedy został przekazany bezpośrednio po wyścigu do Smithsonian Institution. Replika Chief Oshkosha, zbudowana z wykorzystaniem oryginalnych części znajduje się we Florida Air Museum.
Model tego samolotu w skali 1:72 wydała Karaya. Pudełko z grafiką typową dla tego producenta.
Wewnątrz również typowa instrukcja montażu
Kalki dobrze wydrukowane (Techmod), ale bardzo cienkie, z tendencją do rwania się w niektórych miejscach
Części odlane bardzo ładnie. Silnika nie użyłem. Choć bardzo ładny, ale niewidoczny.
A tak wyglądało zestawowe oszklenie
Przekonałem się już przy SM-65, że przy tej czerwieni głupieje aparat i programy graficzne.
A na czarnym tle to już całkiem odjechał (zdjęcie już po poprawkach)
.
pysznościowy 
) 
