W ramach operacji Kadesh Harvardy otrzymały zadanie zaatakowania egipskiej bazy powietrznej El-Arisz. Obecność w bazie egipskich myśliwców odrzutowych, zmusiło dowództwo izraelskie do przesunięcia Harvardów do bezpieczniejszych zadań. Do czasu osiągnięcia przez Izrael przewagi powietrznej, miały patrolować półwysep Synaj, wyszukując i niszcząc egipskie siły na ziemi. Niestety Harvardy okazały się nie przydatne w nowoczesnej wojnie. 16 maszyn wysłanych do boju pierwszego dnia walk, zostało albo uszkodzonych albo zestrzelonych. Ciężkie straty zadane przez egipską obronę przeciw lotnicą, wśród tych powolnych i leciwych maszyn, zmusiły dowództwo IAF do przesunięcia ich do działań obserwacyjnych oraz kierowania ogniem artyleryjskim w bezpieczniejsze rejony. Zakończenie kryzysu Sueskiego w listopadzie 1956 roku zastał dywizjon w Strefie Gazy z 8 maszynami na stanie.
Po zakończeniu Kryzysu Harvardy 140 dywizjonu wróciły do swojej pierwotnej roli. Nowych pilotów IAF szkoliły do 1961 roku, gdy zastąpiono ich francuskimi Fogua Magisterami.
Model wykonany z zestawu firmy Academy, waloryzowany fotelami żywicznymi formy Pavla, oraz kalkomaniami firmy DP-Casper, przedstawia T-6 Harvard ze 140 Dywizjonu treningowego, stacjonującego w bazie Beersheba. Październik 1956.
