Rys historyczny...
Nie jestem ekspertem od Luftwaffe dlatego zaczynając poszukiwania spodziewałem się raczej niemieckiego „ornungu” a nie galimatiasu na który trafiłem…
Wszystkie źródła jakimi dysponuję zgodnie twierdzą, że NJG.3 powstało w październiku 1940 roku w bazie Vechta z przekształcenia V.(Z)/LG1 przy czym „moja” 1./NJG.3 powstała z 13./LG.1. Owe źródła są zgodne także w kwestii miejsca gdzie od lutego do października 1941 działała operacyjnie jednostka macierzysta Mieczysława - a był to rejon Morza Śródziemnego:
• luty-maj 1941: Sycylia i Agros (X Fligerkorps);
• maj-sierpień 1941: Benghazi (Fl. Fu. Afrika);
• sierpień-październik 1941: Derna (Fl. Fu. Afrika);
W poszukiwaniu informacji o przebiegu służby i być może jakiś ciekawostek w pierwszej kolejności przewertowałem listę zwycięstw zgłoszonych w roku 1941 przez pilotów NJG.3 – chciałem sprawdzić czy pierwsza Staffel miała coś na koncie, niestety znalazłem tylko jeden wpis jednoznacznie wskazujący 1./NJG.3 (Hurricane, 16.03.1941, godz. 8.00, Fw Georg Klever). Następnie zacząłem szukać jakichkolwiek informacji o pilotach służących w tym czasie w 1./NJG.3 aby znaleźć cokolwiek co może posłużyć za punkt zaczepienia. Jedyne co się w miarę często powtarzało to informacja, że w tym czasie dowódcą I.Gruppe był Hptm Günther Radusch. Niestety dalsze „dłubanie” już w życiorysie Raduscha nie potwierdziło tej informacji – okazało się że w tym czasie był on dowódcą I. Gruppe ale w NJG.1 (do NJG.3 trafił dopiero w 1942 – i to do II. Gruppe). Kolejnym znaleziskiem jest as nocnych myśliwców (45 zwycięstw) Unteroffizier Frank Rudolf. Wydawało się że wreszcie coś mam – zgadzał się przydział (1./NJG.3), okres służby (przydział do jednostki 05.02.1941), wersja (Bf-110C-4) i oznaczenie samolotu (L1+GH)… ale … no właśnie – pierwsze zestrzelenie (Wellington) uzyskał w nocy 3/4 czerwca 1941… na północ od Oldenburga, czyli jakieś 1200 km na północ od Sycylii. Co więcej historia jego dowódcy Oberleutnanta Waltera Miliusa (dowodził 1./NJG.3 od 14 lutego 1941 do 16 marca 1943) także wskazuje że latał on nad północnymi Niemcami a nie Sycylią (nocą 10/11 maja 1941 zestrzelił Manchestera na południowy zachód od Vestup). Inne zgłoszenia zwycięstw lakonicznie opisane jako I/NJG.3 z okresu luty-październik 1941 także zlokalizowane były na terenie Rzeszy.
Nie powiem aby mnie to nie skołowało – postanowiłem sprawdzić historię owego Hurricana zestrzelonego przez Klevera – tutaj powoli zaczęło coś świtać. W historii użycia Hurricanów nad Maltą znalazłem potwierdzenie walk pomiędzy pilotami 1./NJG.3 a Brytyjczykami – np. 10 marca 1941 już po zmroku Plt Off A. J. Rippon z 261 Sqn RAF zgłosił zestrzelenie Bf-110 (L1+BH, pilot Oblt. Horst von Weegmann, strzelc Uffz. Wilhelm Banser) którego załoga zginęła. Pierwotnie Rippon zgłosił Do-215 ale później po oględzinach wraku zostało to skorygowane. Samo wydarzenie odnotowano jako niezwykłe, bowiem w tym czasie sytuacja sprzętowa i bojowa Brytyjczyków była bardzo trudna i do nocnych przechwyceń dochodziło bardzo rzadko a zestrzelenie było już prawdziwym ewenementem. Bratanek Uffz. Wilhelma Bansera potwierdził śmierć wujka w starciu nad Maltą oraz wyjaśnił kwestię dowódcy 1./NJG.3 – był nim Hptm. Peters (latał na L1+CH).
Debiut nocnych Bf-110 nad Maltą nie był udany – podczas pierwszej misji 17 lutego 1941 od ognia z ziemi jedna załoga musiała opuścić samolot nad przylądkiem Passero. Wracając do zwycięstwa Fw Klevera (jego strzelcem był Uffz Lischnewski) to ofiarą mógł być Plt Off Jock Barber na V7797 (Hurricane został jedynie uszkodzony a Barber bezpiecznie wylądował), w tym samym starciu w rewanżu Sgt Jock Robertson na V7370 „dociążył” ołowiem jednego z Bf-110. Ciekawe jest to, że nocne Bf-110 często operowały w dzień ramię w ramię z Bf-110 należącymi do III/ZG.26. Ostatnim odnotowanym spotkaniem Brytyjczyków z personelem 1./NJG.3 była potyczka w nocy 17 kwietnia 1941, która dla Fw Wolfganga Goldeckera i jego strzelca zakończyła się kąpielą w morzu. Dalszy ciąg zmagań pomiędzy nocnymi myśliwcami Luftwaffe a RAFem nad Maltą należał do załóg I./NJG.2 – i te zmagania były znacznie bardziej intensywne...
Czyżby Niemcy podobnie jak Brytyjczycy mieli w zwyczaju dzielenie Staffel na sekcje i rozsyłanie ich w różne rejony działań?
Model
Proces budowy dostępny w relacji warsztatowej: viewtopic.php?f=12&t=78250
A tutaj kilka zbliżeń aby łatwiej było się popastwić
ale zgodzam się z Trappem
