F4U-5N CORSAIR - Korea 1950 -Hasegawa 1/48

[Jurek Greinert]

F4U-5N Corsair z Hasegawy. Malowanie - VMF(N)-513 "Flying Nightmares" - baza Pusan (K-1)/ Pohang (K-3) - początek wojny koreańskiej.

[Aleksander]

Piękny "pirat"! Mimo, że inaczej niż w innych prezentacjach - u Ciebie nie ma zbytniej różnorodności odcieni farby, samolot wygląda bardzo realistycznie i - wbrew pozorom - nie jest monotonny.
Podoba się!

[Adam]

Dwa plusy:
1 Z okresu mało znanego.
2 Bardzo ładne malowanie.

Adam.

[Ripper1]

cacuszko, teraz kończę "Mesia" i zabieram się za takiego korsarza tylko że z Hobby Bosa, mam nadzieję że dorównam

[CzarekB]

Czołem
Tak jak piszą inni forumowicze, samo wykonanie modelu jest świetne. Malowanie, postarzanie, wszystko znakomite.
Jedno co mnie dziwi to bomby i rakiety na myśliwcu nocnym.
No ale moze tak było.
Fajny jest.

[Jurek Greinert]

Czołem
Jedno co mnie dziwi to bomby i rakiety na myśliwcu nocnym.
No ale moze tak było.

A było, HVARy ponoć świetnie otwierały konserwy marki T-34 w koreańskich barwach.
"Nocne mary" latające na Corsarzach, Tigercatach i Skyknightach zaliczyły 11 zwycięstw powietrznych (wg mojej wiedzy) w tym 3 nad Po-2 ale równie aktywnie działały jako "closee support". VF-513 na koniec wojny stacjonował w zasadzie na 38 równoleżniku. ale myślę że pora poprosić właściwą osobę, czyli Huberta, o komentarz.

[Jurek Greinert]

Co do czarnego to nie jest łatwy temat, starałem się jakoś pogodzić realizm z moim słabym pędem ku postarzaniu. Generalnie te Korsarze były chyba ekstra malowane przed wysłaniem do Korei ale jak spojrzycie na ostatnie zdjęcie to coś tam pomachałem aerkiem. Dodatkowo nie chciałem odejść od konwencji Tigercata. Czarny matowy jest też ciężko fotografować, zwłaszcza przy sprzęcie który nie ma wielu oznaczeń które ubarwiły by model.
Na koniec małe "brother in arms" i idąc za ciosem oraz pomny doświadczeń przy Korsarzu zabieram się za Skynighta - oczywiście VFM(N)-513

[dewertus]

"Nocne mary" latające na Corsarzach, Tigercatach i Skyknightach zaliczyły 11 zwycięstw powietrznych (wg mojej wiedzy) w tym 3 nad Po-2 ale równie aktywnie działały jako "closee support". VF-513 na koniec wojny stacjonował w zasadzie na 38 równoleżniku. ale myślę że pora poprosić właściwą osobę, czyli Huberta, o komentarz.

VMF(N)-513 w Korei ustrzelił łącznie 11 samolotów walczących po stronie KRLD (4 Po-2, Jaka-9, Jaka-15 (w rzeczywistości był to Jak-18) i 5 MiGów-15). Najwięcej zwycięstw (7) piloci Marines uzyskali na F3D-2 Skyknight, po dwa na F7F-3N Tigercat i F4U-5NL Corsair. Korsarze na swoim koncie mają jednego Kukuruźnika i Jaka-9 (choć nie wykluczone że był to Ła-9/11). W trakcie całej wojny „Nocne Koszmary” utraciły 32 Korsarze, wszystkie od ognia przeciwlotniczego.


Gdy Jurek zapytał mnie czy mam coś na czerwoną „15” bo bierze się za jej budowę zrobiłem szybkie sprawdzenie i podesłałem mu dwa kolorowe zdjęcia owej „15” z Korei. Te dwa zdjęcia wywołały pewną konsternację – sprawa dotyczyła koloru felg. Na pierwszym zdjęciu felga jest srebrna (widok na lewą stronę) a na drugim granatowa (widok na prawą goleń). Z początku sądziłem że może to wynikać z jakiejś naprawy (w końcu samolot był intensywnie eksploatowany działaniach wojennych), jednak w trakcie dalszego wertowania posiadanych materiałów i pojawiających się nieścisłości zacząłem nabierać podejrzenia że być może przez VMF (n) 513 przewinęły się dwa nocne Korsarze noszące oznaczenie „czerwona 15”. Ostatecznie okazało się że rzeczywiście tak było…

Co ciekawe obie „15” okazały się maszynami niezwykłymi i obie dotrwały do naszych czasów Jest to swoisty ewenement w historii lotniczego muzealnictwa dlatego (mam nadzieję, że Jurek nie będzie miał mi za złe) w skrócie przedstawię ich dzieje:


Pierwsza „15” to F4U-5N Bu.No. 122189 która w 1951 roku znajdowała się na wyposażeniu VMF(N)-513 i była pilotowana przez capt. E. Derricksona.



Samolot przetrwał wojnę i wrócił do USA, niestety pomiędzy 1952 a 1965 roku jest „czarna dziura” i nie posiadam informacji o przebiegu służby w tym czasie. W latach 1965-76 znajduje się w bazie NAS Pensacola, następnie trafia do NTS Bainbridge by w 1978 przejść remont w MCAS Cherry PT gdzie zostaje przywrócony wygląd z okresu służby w Korei w ramach VMF(N)-513. Od 2000 roku znajduje się w ekspozycji muzeum MACS Miramar. Nie mam także informacji kiedy 122189 opuszcza VMF(N)-513, wiadomo że musiało to nastąpić przed majem 1952 gdy do służby trafia druga „15”.




Druga „15” to F4U-5NL Bu.No. 124541 wyprodukowana 31 grudnia 1950 roku. Pierwszą jednostką do której trafia to VC-3 (maj 1951). Dywizjon w tym czasie pełni służbę u wybrzeży Korei. W maju 1952 maszyna zostaje przekazana do VMF(N)-513.





W grudniu 1952 Korsarz opuszcza Koreę i wraca do Stanów (nad Koreą w warunkach bojowych wylatał 122 godziny). W maju lub listopadzie (źródła nie są zgodne) 1953 wraca do swojej pierwotnej jednostki (VC-3) gdzie pełni służbę do wycofania z pierwszej linii w 1956 roku. W 1957 zostaje sprzedany Argentynie gdzie trafia do służby w 2 Dywizjonie Lotnictwa Marynarki (oznaczenie 0433 / 2-A-202). W 1958 zostaje zmienione oznaczenie Dywizjonu i samolotu na 0433 / 3-A-204.



Służbę w argentyńskiej marynarce pełni do 1964 gdy w wyniku wypadku zostaje uszkodzone podwozie a samolot trafia do Museo del la Aviacion Naval, Buenos Aires. Funkcję pomnika sprawuje do 1991 gdy to zostaje odkupiony przez Association Francaise d'Avions Historique z Marsylii.



We Francji Korszarz zostaje odrestaurowany i przywrócony do stanu lotnego jako F4U-7 w barwach Flotille 14F.



W końcu w 2009 trafia do MaxAlpha Aviation GmbH gdzie rok później zostaje przywrócony do wyglądu ze służby w VMF(N)-513 w Korei ale jako „czerwona 19” (swoją drogą samolot także z ciekawą historią).

[Murek]

Bardzo ciekawa historia, Hubert, nie myślałeś o pracy w IPN-ie?

[Jurek Greinert]

I o taką historię mi chodziło. Ekstra. Pomijam fakt ze felgi powinny być w moim w alu - jakoś to przeżyję

[greatgonzo]

Pierwsza „15” to F4U-5N Bu.No. 122189 która w 1951 roku znajdowała się na wyposażeniu VMF(N)-513 i była pilotowana przez capt. E. Derricksona.

122189 na początku lat siedemdziesiątych. W 1975 Navy przehandlowała go do Marines za FG-1D. Samolot jeszcze przeleciał o własnych siłach do Quantico via Cherry Point, a dziesięć lat później ('86), po Bainbridge, zasilił ekspozycję muzealną w El Toro w Kalifornii. Po zamknięciu MCAS El Toro trafił do Miramar, gdzie już tylko stoi pod daszkiem.

[dewertus]

nie myślałeś o pracy w IPN-ie?

A czemu miałbym o niej myśleć? Obowiązujący główny nurt badań, kultura organizacyjna i ideowa nie specjalnie mi pasują...

[Flyzloty]

Dużą przyjemnością jest oglądać kolejną Twoją pracę i czytać merytorykę przyszłego pracownika ibg..ups ipm

[Mariusz Jarzyna ze Szczec]

Bardzo ładnie w tej nieprzekombinowanej czerni się prezentuje

[HK1885]

Nie obraź się, ale jest smutno i i jakoś tak płasko.
Wcześniejsze Twoje produkcje dawały lepsze wrażenie.

Rozumiem, że czarny to trudny kolor, ale tutaj stanowczo brakuje głębi jaką chociażby wyciągnąłeś w błękitach na Crusaderze. Może to malowanie, może fotki, może oświetlenie...

Ogólnie jest fajnie, tematyka interesująca, ale gdzieś mi ten czarny smaczek zginął...