Tym razem wykończyłem modele będące przedkiem olbrzyma jakim był P-47 Thunderbolt.
Thunderbolt to ciekawy przykład ewolucji konstrukcji lotniczej. Jeśli prześledzi się konstrukcje firmy Seversky/Republic
można zauważyć jak krok po kroku formował się P-47.
Na pierwszy ogień wziąłem P-35 wydany przez Special Hobby.
Model bezproblemowy, nie jest to oczywiscie Tamiya, nowy Airfix, ale jak najbardziej na tak, to ta jasna strona modeli typu short run.
W tym i nastepnym modelu silnik zastąpiłem gotowym modelem wydanym przez Quickboost.
Model przedstawia malowanie z okresu działań w obronie Filipin w 1941/42.
W nim zaaksperymentowałem z wykonaniem obdrapań za pomocą metody tupu: kolor aluminium/Specifik AK88(Worn effects) lub lakier do włosów/barwa właściwa/zdrapanie powierzchni. Nawet w tej metodzie jest sens.
A tam w tle czai sie juz kolejny przodek Thunderbolta.
Bardzo lubię oglądać detale w mocnych przybliżeniach, także tutaj bliskie spotkania z powłoką malarską.
Kolejny krok w drodze do Thunderbolta to P-43 Lancer.
Już nie Seversky, już Republic, z racji zmiany właściciela firmy.
Model firmy Pavla, prezentujący ciemne oblicze modeli typu short run czyli pracochłonny, dużo pasowania, wyginania,
kombinowania, trochę szpachli(jak się dobrze wykombinuje to za dużo szpachli nie trzeba:), ale mocno trzeba naginać skrzydła),
szlifowania, szlifowania i rycia linii, kombinowania z podwoziem...
Tak jakoś człek się morduje z tym małym modelem(tak ze np. darowałem sobie już poprawianie kół podwozia), zresztą w rzeczywistości ta konstrukcja też była za bardzo niechciana i
np. lotnictwo USA używała ich tylko do szkolenia.
A teraz kilka zdjęć razem.
Ciekawostka w róźnicy odcieni olive drab.
Model P-35 malowany Pactra A30-FS34087, model P-43 malowany Gunze H304 - olive drab FS34087.
Powierzchnie dolne malowane również dwoma innymi farbami, P-35 to Pactra, P-43 to Hataka.
I na koniec dwa "dziady" Thunderbolta:), po nich był P-44, a później już cdn. (kiedyś:).
Pzdr.
Jaro
A i u mnie na półce czekają.
