Model powstał w ramach serii "Front Północny 1939-44" i jest to pierwszy model prezentujący samolot sowiecki z początku konfliktu Fińsko-Sowieckiego czyli Wojny Zimowej 39/40. Model przedstawia jadną z maszyn pierwszej eskadry 7 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego stacjonującego w zimie 1939 roku na przesmyku Karelskim. Malowanie wzorowałem na maszynie A. Brazowca / A.Y.Żuewa z 7 IAP oraz innych I-16 z tego okresu i miejsca (dlatego sam traktuję je z dużą ostroznością i oceniam jako lekki SF).
Rys historyczny
7 IAP został sformowany 4 kwietnia 1938 w Krasnogwardyjsku. Jako jeden z najlepszych pułków zdobył prawo do uczestnictwa w wielkiej paradzie na Placu Czerwonym w Moskwie w 1938. Jednostka brała udział w kampanii przeciwko Zachodniej Ukrainie i Białorusi (tak w oficjalnych materiałach Rosjanie określają atak na Polskę we wrześniu 1939 roku!!!). Następnie walczy w Wojnie Zimowej w ramach 59 IAB 7 Armii Północno-Zachodniego Frontu. W tym czasie pułk był wyposażony w samoloty I-16 (1-sza eskadra) i I-153 (2-ga i 3-cia eskadra).
Chrzest bojowy 7 IAP przechodzi w dniu 01.12.1939. Jak na standardy radzieckie pułk nadzwyczaj często bierze udział w walkach – znajduje to także potwierdzenie w publikacjach opisujących działania fińskich jednostek. Jednym ze sprawców zmieszenia ilości I-16 w składzie 7 IAP był St.Sier. Pentti Tili, który dwa takie samoloty zestrzelił na Fokkerze D.XXI FR-103 (niestety są sprzeczności dotyczące daty: 23 albo 31 grudnia 1939).
Na koncie pilotów 7 IAP figuruje dość rzadkie trofeum: fiński Bristol Bulldog zestrzelony nad Helsinkami (pilot Sier. Jttu wyskoczył na spadochronie). Jednym ze strzelców, któremu przyznano udział w zwycięstwie był F.I. Szinkarenko. Szkoda tylko, że w zapiskach rosyjskich pomija się drobny szczegół: Fin walczył sam przeciw siedmiu I-16, a chwilę wcześniej piloci LLv 26 (latający na Bulldogach) zestrzelili dwa SB-2 osłaniane przez 7 IAP…
Do najlepszych strzelców pułku podczas Wojny Zimowej należeli:
A.F. Siemienow – 4 zestrzelenia
W.M. Kuroczkin – 3 zestrzelenia
G.P. Łarjonow – 3 zestrzelenia
P.A. Michiljuk – 3 zestrzelenia (1 indywidualne, 2 zespołowe)
F.I. Szinkarenko – 3 zestrzelenia
P.A. Pokryszew – 2 zestrzelenia
E.G. Turenko - ? zestrzeleń
Jedną z ciekawszych „przygód” jakie przeżyli piloci 7 IAP wydarzyła się 10 lutego 1940 roku. W tym dniu piloci pułku osłaniali wyprawę dziesięciu SB-2 z 44 SBAP. Eskortą dowodził por. F.I. Szinkarenko. W trakcie ataku jeden z bombowców zostaje trafiony przez artylerią p-lot. Początkowo z samolotu wydobywał się tylko dym, ale chwilę później pojawiają się płomienie. Pilot nie ma wyjścia i postanawia awaryjnie wylądować na terenie zajętym przez Finów. Udaje mu się gładko posadzić SB-2 na zamarzniętym jeziorze. Zaraz po tym Finowie zaczynają ostrzał samolotu i załogi. I-16 na rozkaz Szinkarenki ostrzeliwują pozycje Finów z broni maszynowej. W tym samym czasie obok uszkodzonego bombowca ląduje dowódca wyprawy kapt. Trusow i zabiera na pokład swojego SB-2 załogę zestrzelonej maszyny. Pomimo kilku trafień udaje mu się wystartować i szczęśliwie powrócić do bazy. Piloci 7 IAP cały ten czas atakowali Finów niepozwalając im na opuszczenie pozycji i pochwycenie załogi i samolotu. Następnego dnia do pułku przyszedł oficjalny telegram z dowództwa brygady bombowej z podziękowaniem za pomoc w uratowaniu załogi.
Za zasługi podczas Wojny Zimowej 6 pilotów otrzymało Czerwoną Gwiazdę Bohatera ZSRR: N.D. Antonow (30 lotów bojowych), W.M. Kuroczkin (3 zestrzelenia indywidualne), G.P. Łarjonow (120 lotów bojowych, 3 zestrzelenia indywidualne), A.F. Siemienow (dowódca eskadry, 75 lotów bojowych, 4 zestrzelenia indywidualne, 1 zestrzelenie zespołowe), E.G. Turenko (dowódca pułku, 35 lotów bojowych), F.I. Szinkarenko (dowódca eskardy, 46 lotów bojowych, 2 zestrzelenia indywidualne, 1 zestrzelenie zespołowe).
Historia 7 IAP zakończyła się w dniu 04 kwietnia 1942 roku, gdy pułk został przemianowany w 14 Gwardyjski Pułk Lotnictwa Myśliwskiego. Do tego czasu pułk wykonał 6500 lotów bojowych, zestrzelił 90 samolotów przeciwnika, zniszczył: 46 samolotów na ziemi, 510 pojazdów, 85 czołgów, 18 cystern, 3 lokomotywy i 287 wagonów, 38 baterie dział, 153 stanowiska kaemów, 7 barek i statków oraz 7 magazynów amunicji i zaopatrzenia. W walkach utracił 26 samolotów i pilotów (straty bojowe).
Budowa modelu
Budowę modelu można prześledzić w wątku viewtopic.php?f=257&t=14260 Model malowany pędzlem z zastosowaniem farb i lakierów akrylowych Agamy. Kalki pochodzą z zestawu Traversa (Ukraina) oraz ZST Plastyk. Niestety jak widać na załączonych poniżej zdjęciach coś mi się stało i kalki nie wszędzie siadły tak jak bym sobie tego życzył: gwiazdy na górze skrzydeł w jednym ramieniu lekko srebrzą, a kadłubowe (Travers) są tak koszmarnie grube i odporne na każdą chemię, że uskok jest wyraźnie widoczny. Numer i gwiazdy na spodzie siadły bardzo dobrze i to chyba jedyne pocieszenie związane z kalkami w tym modelu. Wash i brudzenie to Neutral Wash MIG’a, odrapania to Humbroll 11 nałożony bardzo cieniutkim „suchym” pędzlem.
. Vintage, ktory bez problemu moze stac miedzy innymi high-techami.
. Naprawdę fajny mikrus 
.
