Modelarstwo z pasją

Witajcie
Chciałbym Wam zaprezentować ostatni mój model, a w zasadzie makietka lub dioramę jak kto woli Jest to scenka z mojego dzieciństwa i przedstawia moją babcię Helenkę oraz dziadka Stefana na wozie ciągniętym przez konika zwanego Stonka. W dzieciństwie razem z bratem i dziadkiem, podróżowaliśmy czasem na tym wozie na różne eskapady w malowniczych sceneriach małopolski a czasem po prostu jechaliśmy do pracy w polu. Scenka ulokowana jest na polnej drodze nieopodal domu w Lesieńcu gdzieś w połowie lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Katalizatorem powstania tej scenki była znaleziona podczas mojej zeszłorocznej wizyty w Lesieńcu zardzewiała podkowa po Stonce. I na tej podkowie scenka została umieszczona. Większość powstała od podstaw w skali około 1/90. Skalę całości dopasowałem do otrzymanej od moich dzieci figurki konika która posłużyła jako baza do dalszej rzeźby. Było to kilka godzin pracy którą wykonałem z ogromną przyjemnością, bo był to taki nostalgiczny powrót do mojego dzieciństwa i wspomnień dziadków których już niema
Sceptykom od razu wyjaśnię, jabłka były naprawdę dorodne i pyszne
Serdeczne podziękowania dla Pana Jacka Miśkiewicza za figurkę kotka i piękne zdjecia







1 grosz dla porównania skali:

Bardzo fajny pomysł, wykonanie i atmosfera.
Tylko czy w latach osiemdziesiątych były wozy na drewnianych kołach z tym takim "półwidelkcem" z tyłu? Ja pamiętam już fury na pneumatykach.
I ta podkowa jest mosiężna, czy tylko złotosuchopędzlowana?

Dziękuję Piotrze
Co do fury, to masz racje były już na pneumatykach (kołach od syreny lub warszawy) i zwane były (przynajmniej koło Krakowa) "gumiok" ale mój dziadek miał takiego na drewnianych kołach którego nazywano "rafiok". Wóz ten służył długo, w zasadzie do śmierci dziadka w 2001 roku a potem stał jeszcze wiele lat aż zniszczał do cna.

Podkowa jest stalowa, była fest zardzewiała, więc ją wypiaskowałem i pomalowałem na czarno. Na koniec budowy jednak nie za bardzo mi się taka podobała i żałowałem że ją wypiaskowałem. Zdecydowałem się na" złotosuchopędzlowanie", tak wygląda lepiej

Bardzo oryginalny uroczny pomysł i dobre wykonanie! Mi się podoba.

Dobre. Jakby Stefek miał bat, to by "pociągnął" tego kotka - odechciałoby mu się na gapę jeździć.
Skąd wziąłeś takie hacele? To oryginalne? Wyglądają jak domowej roboty.

Marcin_Matejko napisał(a):[...]
Sceptykom od razu wyjaśnię, jabłka były naprawdę dorodne i pyszne
[...]

To pierwsze rzuciło mi się w oczy - prawie jak arbuzy
a co do samej pracy i historii z nią związanej, to jak najbardziej ok

Hacele to wyrób dziadka, Stefan był kowalem. W kuźni zresztą od najmłodszych lat szlifowałem miłość do żelaza, mechaniki i modelarstwa

Co do gigantycznych jabłuszek, to zrobiłem je z najmniejszych wybranych ziaren gorczycy ale chyba lepszy byłby mak. Jednak takich z maku to by moja Mama nie zobaczyła. No nic tak już musi być, ważne że wyglądają na smaczne.

Jako ciekawostkę dodam zdjęcie z 1982 na którym jest Stonka i mój dziadek (ten w kapeluszu). Na Stonce siedzę ja (ten bardziej z przodu, natomiast za mną mój młodszy brat Adam

Świetny pomysł na scenkę - a wykonanie - jak zwykle u Ciebie - świetne.

Bardzo fajne praktycznie wykorzystanie hobby w celach sentymentalnych.