Modelarstwo z pasją

piotr dmitruk napisał(a): Zagadka: z czego zrobiłem betonki?

Pieczywo "Wasa" :mrgreen:

lub odpowiednik.

Faktycznie wygląda podobnie do pieczywa Wasa, od dołu pewnie są otworki :)

W kwestii śrub - chyba faktycznie niedoścignionym wzorem są śruby sfabrykowane swego czasy przez Siarę - mając taki wzorzec w głowie pisałem swój komentarz.

Mój komentarz a'propos scum line (Seba: linia osadu soli i ogólnomorskiego syfku - znów patrz wątek ubota Siary, ale też szkutnicze Donalayah00) mógł być spowodowany aktualnym tematem walki z zawilgoconą ścianą w sypialni :) O co mi chodzi - bardziej mi to wygląda na pojedyncze ciapki, właśnie od pędzelka, jakie zafundował mi na ścianie nieszczelny zawór - niż na nieregularną, ale jednak linię. W alfie i w kilo stosowałem mocno rozcieńczoną jasnoszarą farbkę i kilkukrotne maskowanie taśmą na prawie tym samym (ale minimalnie różnym) poziomie dla uzyskania nieregularnego efektu scum line.
Możliwe że mój odbiór efektu jest tu skażony efektem dużego powiększenia na zdjęciu - to już naprawdę drobiazgi i łatwo stracić skalę odniesienia, zwłaszcza że reszta modelu przyzwyczaja.

Oj nie jest to Vasa, ma tylko 2 mm grubości, ale branża spożywcza jest bliską. ;o)

Z depronowej tacki spod kurzego cycka...

Spożywczo mogłeś podejść również do szutru...

Bingo! Chociaż to było spod żółtego sera :lol:

Gratulacje dla Autora.
Warsztat pod kontrolą, szlachetne modele oczom naszym prezentuje.
SZACUN!
Tolo

piotr dmitruk napisał(a):Bingo! Chociaż to było spod żółtego sera

A ja myślałem, że "Prince Polo" :mrgreen:

Kaiten wyszedł "rasowo" - co do śladów eksploatacji, to nawet, gdyby to nie był model szkolny, to pewnie przynajmniej był zwodowany, a potem oczekiwanie na akcję zrobiło swoje - co innego Ohka - ten rzeczywiście był tylko "jednorazowy".
Zachwyt wyraziłem już na etapie "wózka na sajgonki" - reszta tylko dopełniła doznania - tor z trawką i grysem bardzo mi się podoba.
Piotr jak zwykle szokuje arcydziełami w miniaturze - nie do końca podzielam jego wszystkie obszary zainteresowania, ale zawsze z przyjemnością oglądam efekt końcowy - tym razem również!

Bardzo fajnie się prezentuje razem z podstawką

ładnie sponiewierana czarna powierzchnia, ja zawsze mam problem z tym kolorem
Piotrek wiem, że ta skala nijak się ma do kręgu Twoich zainteresowań ale ja bym Cię widział w czteryósemce, myślałeś o tym?

Jak będę miał halę z półkami na modele, to pomyślę, tylko żeby nie pogorszyć jakości modeli, musiałbym nacinać gwinty na śrubach. :mrgreen:

Na razie myślę sobie o rowerze.

Model super, nic więcej napisac nie mogę... ;o)

pzdr.
Hubert

Zainspirował mnie pomysł z rowerem. Miałem zestaw Airfixa z rowerem, ale okazał się masakryczny, a poza tym niósł wojaka, więc z paru drucików skleciłem swój własny, biorąc ten zestawowy na wzór.

Obrazek

Można by wymyślić taką historyjkę:

Był ciepły koniec sierpnia 1945 roku. Yoshimata Teriyuki korzystając z letniego spokoju po burzy, jeszcze przed początkiem szkoły pragnąc oderwać się od widoku ruin, pożyczył od dziadka całkiem nowy rower i udał się na przejażdżkę za miasto. Trafił w okolice portu cesarskiej marynarki, teraz opuszczonego i porzuconego. Wyrudziałe kadłuby przypominające wyrzucone przez morze wieloryby i połamane kratownice dźwigów dziwnie przyciągały chłopca. Co prawda teren był ogrodzony, ale cóż to za przeszkoda dla czternastolatka! Dotarł do linii torów i ujrzał leżące na wagoniku wielkie cygaro. Kaiten! Tyle słyszał o bohaterskich żołnierzach wyruszających w takich pojazdach na wroga, gotowych oddać życie za Tenno! Ciekawe, jak to jest, siedzieć tam w środku? Oparł rower o wózek i wdrapał się na górę. Otworzył z trudem klapę i zajrzał do środka. Zanurzony w kadłubie nie słyszał jak w pobliże podjechał jeep i wyskoczyło z niego dwóch amerykańskich żołnierzy z białymi literami "MP" na kaskach. Złapali chłopaka i coś do niego pokrzykując ciągnęli do łazika. Darmo próbował się tłumaczyć, nie był się w stanie z nimi porozumieć. Żandarmi odwieźli go na posterunek, ale on najbardziej martwił się o pozostawiony rower. Był prawie nowy, teraz trudno taki kupić. Co dziadek powie na jego utratę?
Pozostała tylko nadzieja, że wszystko szybko się wyjaśni i będzie można po niego wrócić...

Obrazek