Pancerniki typu Swiftsure zamówione zostały przez Chile jako odpowiedz na argentyńskie krążowniki pancerne. Jednak na wskutek problemów finansowych i uregulowania spornych kwestii oba kraje nie odebrały zamówionych okrętów. W tym momencie na arenę wchodzą dwa państwa szykujące się do wojny, Rosja i Japonia. Oba chcą kupić wspomniane pancerniki, ale Japończycy nie mają więcej pieniędzy na zagraniczne zakupy, więc w całą sprawę włączają się Brytyjczycy (chcący wspomóc sojusznika). Kupują oba okręty. Tak oto Constitución staje się Swiftsure natomiast Libertad otrzymuję nazwę Triumph. Co prawda posiały one działa artylerii głównej kalibru zaledwie 10 cali, natomiast od poprzedzających je "Duncanów" posiadał silniejszą artylerię drugiego kalibru (która rekompensowała mniejszy kaliber główny), większą prędkość, opancerzenie o tej samej grubości, ale aż do wysokości pokładu górnego, chroniąc tym samym kazamaty.
W okresie poprzedzającym wybuch Wielkiej Wojny HMS Swiftsure służył jako flagowiec East Indies Station. Wojnę rozpoczął od konwojowania transportów z wojskiem, następnie odpierał natarcie turków na Kanał Sueski. Później brał udział w wzmaganiach o Dardanele, zatopiony został tam jego bliźniak HMS Triumph. Po zakończeniu kampanii powrócił do służby eskortowej. Odstawiony do rezerwy w 1917 roku, sprzedany na złom w 1922.
A tu małe porównanie z okrętami RN doby drugiej wojny światowej.
http://www.steelnavy.com/CombrigSwiftsure.htm
Niechciane pancerniki- MSiO 2006-02
