Pomijając całkowicie historię konstrukcji oraz użycie bojowe pojazdu, przejdę od razu do meritum sprawy, a więc cech charakterystycznych Pershingów używanych w roku 1945 na froncie Europejskim[/b].
Nie przeszkadza to w posiłkowaniu się tym opracowaniem przy montażu miniatury z późniejszego okresu użytkowania M26 - choć należy pamiętać że nie jest one w pełni kompletne i nie obejmuje cech konstrukcyjnych i zastosowanych modyfikacji po roku 1945.
Wiedzę swą opieram na podstawie archiwalnych i współczesnych fotografiach, z uwzględnieniem podziału na fotki:
- z frontów Drugiej Wojny Światowej
- z zakładów produkujących te czołgi
- z testów poligonowych
- z innych konfliktów gdzie używano M26 (min. wojna w Korei)
- ze zbiorów muzealnych i prywatnych
*Jako że dokumentacja fotograficzna jest uboga i trudno dostępna, mogłem popełnić jakieś błędy w swych ustaleniach, w razie zauważenia jakichkolwiek nieścisłości proszę o kontakt i sprostowanie sprawy.
I. WIEŻA
1. Jarzmo armaty:
a) Nie trafiły na front pojazdy z „wypustkami” na jarzmie armaty.
b) Jarzmo cechował jeszcze jeden element - płaszcz osłaniający otwór przez który przechodziła armata - był on płasko zakończony i miewał różne grubości.
2. Mocowanie pokrowca przeciwpyłowego - w maszynach drugo-wojennych stosowano, system listew o przekroju okrągłym - na fotografii przymocowane do wieży. W modelach późniejszych stosowano listwy płaskie - na fotografii przyspawane do osłony jarzma.
3. Szperacz – instalowany był do gniazda znajdującego się na stropie wieży. W warunkach bojowych, szperacz nie był montowany. Samo gniazdo było umieszczone blisko wizjera ładowniczego po jego prawej stronie (patrząc od przodu na wieżę) - to cecha pierwszych serii T26/M26. Później przyłącze lampy przeniesiono bardziej w lewo i do przodu - bliżej ucha służącego do podnoszenia wieży. Tak jeden jak i drugi typ umiejscowienia przyłącza był stosowany w pojazdach używanych w 1945.
4. Uchwyt do podnoszenia wieży – umiejscowiony obok włazu dowódcy, widoczny na wszystkich dostępnych fotografiach frontowych z roku 1945.
5. Mocowanie na zdemontowaną lufę Browninga – istnieje pewna niesymetryczność w położeniu tych elementów, kątownik z prawej strony (patrząc na wieżę od tyłu) przymocowany jest bardziej przy kraju tylnej ściany wieży. Różnią się też wymiary samych mocowań, kątownik z lewej strony jest węższy.
6. W zależności od użytych gąsienic (T-81, T-80E1), występowały pewne różnice w:
a) uchwytach na lewary, które znajdowały się po obu bokach wieży. Różniły się one:
- otworami w podstawie mocowania lewarków
- umiejscowieniem podstaw względem uchwytu górnego:
b) różny był typ zastosowanych lewarków:
c) oraz wygląd stelaża na zapasowe ogniwa gąsienic:
Przy budowie modelu warto zwrócić uwagę, poza powyższymi, na:
1. Nity na hamulcu wylotowym
2. Poprawny wygląd otworu tzw. pistoletowego:
3. Mocowanie podstawy zdemontowanego Browninga powinno być przewiercone na wylot:
4. Hamulec wylotowy – szczegóły wewnątrz niego:
5. Nawiercenie elementów pomocnych przy demontażu wieży:
Fotografie z różnych źródeł internetowych
