Super Model numer 19

[mr.jaro]

To chyba normalna kolej rzeczy. W Niemczech wcale nie jest inaczej. Ja rowniez nie prenumeruje czasopism modelarskich (jedynym wyjatkiem jest nie majace nic wspolnego z modelarstwem Hannoversche Allgemeine Zeitung, ale z tej zawsze korzysta cala rodzina), liczac sie z tym, ze nie zawsze dostane w handlu. I faktycznie, czesto bywa, ze juz wykupione lub nawet ktos w sklepie zapomnial zamowic i dostawy wcale nie bylo. Ale to przeciez nie jest wina wydawcy.

[Slash]

Mi jeszcze kilka dni temu udało się nabyć w Częstochowie poprzedni numer SM, jakoś mi sie dłużyła strasznie ta pielgrzymka.
Jednak muszę przyznać, że mimo z pozoru banalnego tytułu pismo trzyma się naprawdę wysoko. Choć nie jestem stałym czytelnikiem prasy modelarskiej skuszę się i na ten numer.

[waran]

Dostałem ,przeczytałem i doświadczam że SM to najlepsze pismo modelarskie w Polsce ,oby tak dalej .Podoba mi się to że zaczęła się współpraca z zagranicznymi modelarzami .Tak trzymać a inni wydawcy niech się uczą .Dobrze by było żeby nowe nazwiska modelarzy polskich zawitały na łamy SM

[robmario]

:lol:Dobrze by było żeby nowe nazwiska modelarzy polskich zawitały na łamy SM

Dzięki za opinie, wszystkie są jednako cenne. Co do wspomnianych modelarzy z Polski to jak zawsze zapraszamy wszystkich chętnych do współpracy. Nikt nie odchodzi z kwitkiem jesli tylko może i chce publikować swoje artykuły.

[bartek piękoś]

Hej!

Bardzo fajny numer, dużo lotnictwa. Świetne relacje z budowy Spita i Real de France - zaprezentowane materiały, techniki, krok po kroku - BRAWO! Świetny test metalizerów! Podobny, bardzo rozbudowany, można znaleźć w sieci, ale po angielsku.
Szkoda utraconego materiału z budowy Mardera III Stanisława Jabłońskiego - sam model robi ogromne wrażenie. W ogóle relacje p. Jabłońskiego jak dla mnie są wzorcowe.

W kilku relacjach (także w poprzednich numerach) pokazany jest tylko (lub w na przytłaczającej większości ujęć) efekt końcowy. Bliższe to jest idei zbierania laurów za model niż idei dzielenia się warsztatem z innymi. Tym dziwniejsze jest to w relacji z budowy Mitchella w dziale "ABC modelarstwa" - stary wyga odtworzy sobie procedurę prowadzącą do takiego efektu, młodszy tylko westchnie... Bo krótki opis nie wystarczy. Przeskok między teorią a efektem na zdjęciach będzie dla wielu początkujących zbyt duży!

Warto chyba też przemyśleć wielkość zdjęć w relacjach z budowy: kiedyś były wielgachne, a teraz zdarzają się tak maleńkie, że bez lupy nic nie widać, np: art. o Wellingtonie i szereg zdjęć detali wnętrza. Za to są zdjęcia 7-8 zestawów waloryzacyjnych, które można przecież znaleźć w necie i zawsze wyglądają tak samo. Wystarczyłoby podać w artykule ich nr kat.

Pomimo w/w uwag nr bardzo mi się podoba! Mało skali 48 ale będę cierpliwie czekał. I może uda się Wam wprowadzić regularność edycji kolejnych n-rów, bo ostatnio to już było przegięcie...

[Sebastian]

Jak dla mnie ciekawy numer .Są testy farb metalicznych jest słowo o chemii modelarskiej coraz ciekawszy się robi ten SM a to cieszy bo już kilka wydawnictw było na naszym rynku i z tego co pamiętam to nie długo wytrzymały ;) a tfu tfu na psa urok .... gazetka się rozwija pozytywnie.Oby tak nadal. Jak dla mnie może kosztować troszkę więcej ale wygląd nie pozostanie taki a nawet większy... znaczy grubszy ;)

[greatgonzo]

Numer faktycznie chyba najlepszy z dotychczasowych, jeżeli chodzi o treść. Ale te mikrozdjęcia - totalna porażka. Poza tym układ graficzny z przenikającymi się z tekstem zdjęciami to moim zdaniem niepotrzebny ukłon w stronę obowiązującej mody. Wiem, że komuś innemu może się to podobać i nie wspominałbym o tym ale niestety, w konsekwencji pojawia się dziwne kadrowanie zdjęć modeli. W dwóch ciekawych relacjach (CSS13, Wellington) nie dało się zobaczyć modelu w całej krasie tylko jakieś dziwne ujęcia prosto z ... . Kiedy przewracałem ostatnią kartkę z relacji z budowy Pociaka, byłem absolutnie przekonany, że na następnej stronie będzie seria zdjęć ukończonego modelu. A tu zdziwko!

[Marcin Starszewski]

Numer fajny, ale pieniązki wydałem na Aero z monografią i kalkami do Gripena

[Maciek_66]

Ale te mikrozdjęcia - totalna porażka. (...) W dwóch ciekawych relacjach (CSS13, Wellington) nie dało się zobaczyć modelu w całej krasie tylko jakieś dziwne ujęcia prosto z ... . Kiedy przewracałem ostatnią kartkę z relacji z budowy Pociaka, byłem absolutnie przekonany, że na następnej stronie będzie seria zdjęć ukończonego modelu. A tu zdziwko!

Chciałbym poznać dokładniej Waszą opinię na ten temat i to nie tylko jeśli chodzi o Super Model. Generalnie jestem czytelnikiem, ale też czasem autorem. Wiadomo, że autor chce zaprezentować model na jak największej ilości dużych zdjęć. Z kolei wydawaca chce umieścić jak najwięcej artykułów (trudno zapełnić numer gazety jednym modelem - byłoby to nieciekawe), tematów (lotnictwo, pancerka, statki - dla każdego coś interesującego) no i musi zmieścić reklamy, recenzje (z tego żyje) itd. Efekt tych przeciwstawnych dążeń wychodzi różny.
Biorąc za przykład tego CSS z SM 19 - w zasadzie jest tam jedno zdjęcie całego modelu. Do tego ma słabą głębię ostrości (ogon i śmigło nieostre). Być może autor nie dostarczył więcej zdjęć nadających się do druku? Niemniej jednak mi, jako czytelnkowi, trudno nawet wyrobić sobie zdanie na temat tego modelu.
Wellingotn z tego samego numeru to z kolei ogromna ilość zdjęć z etapów budowy. Niestety są tak małe, że nic na nich nie widać. Zdjęć gotowego modelu też jest mało, chciałem na przyklad zobaczyć jak wyglądają silniki w gotowyej replice, ale naprawdę niewiele widać. W sumie 5 stron, masa zdjęć - a jakoś niewiele można zobaczyć. Szkoda, bo wygląda na to, że materiał przygotowany przez autora był wspaniały. Tylko pytanie co zrobić: zwiększyć ilość stron, zmniejszyć ilość zdjęć, żeby kilka było większych, opublikować w 2 częściach?

[wojtek_fajga]

Macieju! Poruszyłeś bardzo ciekawy temat. Też jestem ciekaw jakie są oczekiwania czytelników magazynów modelarskich.

Czy oczekują pięknych zdjęć gotowego modelu?

Czy może bardziej są zainteresowani samym procesem budowy i poznaniem technik narzędzi i materiałów którymi posługują się autorzy modeli.?

Może ważne jest dla niektórych oprócz obejrzenia modelu, również poznanie tła historycznego i zapoznanie się ze zdjęciami z epoki oraz ze zdjęciami oryginału.

Czy czytelnicy wolą oglądać zdjęcia, czy czytać tekst?

Czy bardziej interesujące są relacje obszerne i szczegółowe w jednym numerze, czy lepiej jak są podzielone na części, a pojedynczy numer jest bardziej urozmaicony.

A może arytkuły techniczne (opisujące konkretną technikę) są lepsze od pobieżnych opisów w ramach relacji z bydowy modelu?

Czy może lepsze jest pójscie w kierunku w jakim próbuje pójść PAYO - wydawanie numerów z relacjami tylko dla modelarzy lotniczych lub pancernych w jednym numerze.

Bardzo jestem ciekawy Koledzy jakie są Wasze odpowiedzi na powyższe pytania...

[Tomek Zieliński]

1. Nie, bo jeśli jest to 150 "piękny model" autora, więc przy moich dwóch interesuje mnie to najmniej czyli mniej gallery, więcej sbs:-)

2. Bezwzględnie tak i to nie 3, a 333 razy i to w miarę dużo zdjęć choć niekoniecznie dużego formatu.

3. Nie, od tła historycznego są książki, czasopisma, Internet, a nie pismo modelarskie.

4. Wolę zdjęcia, pod warunkiem, że są czytelne, wyjaśniają jak i po co tak zostało zrobione.
Minimum tekstu, celem wyjaśnienia problemu, mile widziane.

5. Relacje mogą być w odcinkach, żaden problem.

6. To byłby dobry pomysł, wszystko na konkretny temat (zasady modulacji koloru, weathering) w jednym miejscu i jak sama nazwa wskazuje są "pobieżne" ...
Dobrze jak są ale jeszcze lepiej mieć to wszystko w jednym miejscu.
Takie "pobieżne opisy" związane z konkretnym modelem, czasem trudno jest odszukać, chyba że wydawca wyda numer - spis treści rocznika ze skorowidzem, ale tego nawet Military Modelling nie robi:-(

7. Trudno powiedzieć, dobrze jest mieć numery tylko z "pancerką" chociaż czytuję również bardzo przydatne artykuły o modelarstwie samochodowym i lotnictwie.

[Paweł Leszczyński]

Mam w końcu nr 19. moja ocena:

Plusy - fajne recenzje i opisy narzędzi oraz chemii. Test metalizerów. Mini poradnik modelarski. Artykuły o budowie samolotów (choć nie siedzę w temacie i trudno mi oceniać wykonanie). Część trzecia budowy La Reale - świetna sprawa! Figurki - ładne ale bez fajerwerków. Opis Model Truck Mani (więcej fotek mogło by być). Tabela barw niemieckiej broni pancernej.

Minusy Wykonanie uniwersalnej podstawki pod model, źle uczyć początkujących by tak komponowali swoje dioramy - droga, na której stoi prezentowany model, biegnie równolegle do ramek Kiepski pomysł na tło zdjęć (jakiś czerwony atłas) dla ceglanego muru.
Marder, wykonanie średnie z wykorzystaniem starych technik. Challenger, sam model bardzo fajny, niestety kiepskie, źle skadrowane małe zdjęcia. "Chwat" czyli Hetzer, bida straszna (ten nieszczęsny pieprz i piasek), kolejny model wykonywany przy wykorzystaniu technik wziętych z lamusa, co niestety widać.

[mr.jaro]

Macieju! Poruszyłeś bardzo ciekawy temat.

Amen. U nas nie kazdy wydawca bierze ten temat do serca. A szkoda.

Czy oczekują pięknych zdjęć gotowego modelu?
Czy może bardziej są zainteresowani samym procesem budowy i poznaniem technik narzędzi i materiałów którymi posługują się autorzy modeli?
Może ważne jest dla niektórych oprócz obejrzenia modelu, również poznanie tła historycznego i zapoznanie się ze zdjęciami z epoki oraz ze zdjęciami oryginału.
Czy czytelnicy wolą oglądać zdjęcia, czy czytać tekst?

Praktycznie w odniesieniu do wszystkich punktow powiedzialbym: zdecydowanie tak.
Cala sztuka polega na tym, by zgrabnie pogodzic gusta wiekszej rzeszy czytelnikow, zachowujac rownowage w "ilosciowym" opracowaniu powyzszych aspektow. Przeciez chodzi rowniez o to, by magazyn dobrze sie sprzedawal, inaczej cala zabawa przestaje miec sens. A jest to mozliwe dopiero przy zachowaniu kilku zelaznych zasad. I tak, zamiast calej masy fotek, ukazujacych gotowy model w licznych, mozliwych i niemozliwych perspektywach, wystarcza dwa badz trzy dobrze przemyslane zdjecia. O nienagannej jakosci zdjec chyba nie trzeba wspominac. To samo dotyczy przydlugawych opisow technologii wykonania jakiegos, mniej lub bardziej istotnego drobiazgu. Takze nadmierna ilosc zdjec, ukazujacych najdrobniejsze kroki wykonania jakiegos elementu jest najczesciej zbedna.
Uzupelnienie relacji krotkim rysem historycznym, zawierajacym kilka istotnych faktow, opis konstrukcji badz jakies zdjecie oryginalu bywa bardzo pomocne dla tych, ktorzy nosza sie z zamiarem budowy tego samego modelu. Czesto pozwala to na latwiejsze i bardziej skrotowe ukazanie koniecznych do wykonania przerobek zestawu.

Czy bardziej interesujące są relacje obszerne i szczegółowe w jednym numerze, czy lepiej jak są podzielone na części, a pojedynczy numer jest bardziej urozmaicony.
A może arytkuły techniczne (opisujące konkretną technikę) są lepsze od pobieżnych opisów w ramach relacji z bydowy modelu?

Obszernosc relacji ksztaltowalbym w zaleznosci od obszernosci tematu. W razie potrzeby nic nie stoi na przeszkodzie, by jeden artykul "rozbic" na dwie, trzy czesci. Ale nie powinno to stac sie regula majaca na celu zmuszenie czytelnika do "polowania" na nastepny numer magazynu.
W kazdym wypadku powinno sie wystrzegac przydlugawych opisow i nadmiernej ilosci zdjec z powtarzajacymi sie ujeciami. Opisy technik modelarskich mozna przeciez znalezc na forach internetowych. Moim zdaniem, w wiekszosci wypadkow wystarczy wzmianka, jakich technik uzyto przy wykonaniu modelu. Trudno oczekiwac, by w kazdej relacji na nowo opisywano, jak wykonac wash, preshading, jak polozyc kalkomanie...

Czy może lepsze jest pójscie w kierunku w jakim próbuje pójść PAYO - wydawanie numerów z relacjami tylko dla modelarzy lotniczych lub pancernych w jednym numerze.

Jesli mozliwosci wydawnicze nie zapewniaja stalego rozszerzenia objetosci magazynu, pozostalbym przy dotychczasowej formie. Kazdy wie, ze w regularnych odstepach czasu znajdzie w nim cos dla siebie. Taka regularnosc jest potrzebna takze wydawnictwu, gdyz pozwala na unikniecie wahan popytu, czyli zachowanie w miare jednakowego nakladu.
Natomiast jezeli juz dzielic, bardziej wskazane byloby wydawanie w regularnych odstepach czasu, na przyklad jako dwumiesieczniki, osobnych magazynow dla poszczegolnych dzialow modelarstwa. Wowczas kazdy zainteresowany wiedzialby, kiedy moze oczekiwac nastepnego numeru, majac jednoczesnie pewnosc, ze znajdzie tam cos ciekawego dla siebie.
Skakanie w kolejnych numerach od tematu do tematu zdaje sie byc najbardziej nierozsadnym rozwiazaniem z punktu widzenia wydawcy. Zaleznie od zawartosci moze sie okazac, ze naklad jednego numeru jest niewystarczajacy (stracona mozliwosc uzyskania wiekszej sprzedazy), natomiast spora czesc nakladu innego numeru powroci do wydawcy (mozliwosc powstania strat).
Jednak w kazdym wypadku ustrzegalbym sie dazenia do zwiekszenia objetosci magazynu kosztem obnizenia jakosci.

[bartek piękoś]

Nie, od tła historycznego są książki, czasopisma, Internet, a nie pismo modelarskie.

Zgadzam się.

Czy oczekują pięknych zdjęć gotowego modelu?
Czy może bardziej są zainteresowani samym procesem budowy i poznaniem technik narzędzi i materiałów którymi posługują się autorzy modeli.?

Pokazanie efektu końcowego to rzecz obowiązkowa, ale nie powinna zmieniać relacji w album ze zdjęciami.

A może arytkuły techniczne (opisujące konkretną technikę) są lepsze od pobieżnych opisów w ramach relacji z bydowy modelu?

Świetny pomysł! Próba odnalezienia się w zalewie informacji (często sprzecznych, wynikających z odmiennych doświadczeń modelarzy) i dokonania syntezy a propos jakiejś techniki/technik graniczy z cudem. Takie artykuły byłyby w tym bardzo pomocne (przykład: test metalizerów, gdzie konsultowano się z modelarskimi autorytetami, by tekst był maksymalnie rzetelny).
A może czasopismo o technikach, np: dwumiesięcznik/kwartalnik lub dodatek do czasopisma? A może książka? To byłoby dopiero wyzwanie! Jakby się wydawca zmieścił w stówie - już się zapisuję ! Kto za?

Co do SM 19, to dla mnie chyba bliska doskonałości od strony sposobu relacjonowania jest seria o La Realle de France.
Mam na myśli wielkość, czytelność i jakość zdjęć, szczegółowość relacji, syntetyczne ale jednocześnie jasne opisy, wyważone proporcje w pokazywaniu narzędzi, technik i efektów końcowych.

Bartek

[greatgonzo]

...źle uczyć początkujących by tak komponowali swoje dioramy - droga, na której stoi prezentowany model, biegnie równolegle do ramek

Dziwna teoria. Możliwe, że czegoś jednak nie zrozumiałem.