Modelarstwo z pasją

Znalazłem taką fotkę w sieci - nie jestem ekspertem więc nie wiem czy to na 100% FM2:
W każdym razie widać ciemniejszy pas na krawędzi:



Jest też takie zdjęcie, pewnie z przemalowywanego egzemplarza FM1 z muzeum Smithsonian:
Też widać inny odcień koloru ale jak wyżej już wspomniano, może to tylko inna faktura farby (bardziej połyskliwa).

Wg mnie odcień jest wyrażnie ciemniejszy i fotki Vincenta innych egz. to raczej potwierdzają tzn że nie jest to fanaberia mechaników. Czy to jest wynik polerki? Raczej nie , bo dlaczego tylko 1/3 skrzydła? Poza tym linia graniczna jast dość wyrażna.

Opór stawia przednia część skrzydła, więc polerki tej części nie można wykluczyć

Dbanie o tę 1/3 w różnej formie pojawia się w owym czasie dość regularnie w fazie produkcji i w czasie eksploatacji różnych samolotów myśliwskich. Była to wiedza dostępna dla personelu lotniczego, nawet przy braku znajomości zasad towarzyszących inżynierii lotniczej.

Wpawdzie inny samolot bo Hellcat i do tego współcześnie odrestaurowany i latający, ale raczej ten sam okres:

Wyraźnie ciemniejsza jest tylko sama krawędź natarcia.

Polerowanie ,wzglednie woskowanie tej 1/3 natarcia skrzydla ma duze znaczenie jezeli chodzi o aerodynamike skrzydla.A dlaczego tylko 1/3? Ano chodziu tu o sam profil skrzydla.Wildcat mial profil klasyczny ,czyli jego max grubosc profilu to jakies 30 ,40 %.Do tej wartosci mamy oplyw laminarny,czyli czastki powietrza oplywaja profl doscc regularnie i uporzadkowanie stawiajac maly opor ,a powyzej najwiekszej grubosci oplyw jest turbulentny,jakby zerwany i chaotyczny powodujac duzy opor powietrza.Dlatego nie mialo sensu polerowania calego skrzydla.Takie klasyczne profile tz o duzej grubosci sa bardziej nosne, tz roznica cisnien jest wieksza,co w lotnictwie marynarki ma sens.Skrzydla Mustangow mialy profil laminarny ,gdze grubosc max profilu przesunieta byla mocno do tylu, a tu polerka i dbalosc o gladkosc mialo kolosalne znaczenie .Mniejszy opor ergo wieksza predkosc.

Dla ścisłości to Mustang miał profil, któremu przyświecała idea laminarności, choć niekoniecznie udało się ją w pełni zrealizować. I również w założeniach konstrukcyjnych i instrukcjach użytkowania przykładano szczególną wagę do powierzchni tej czołowej 1/3 skrzydła. No dobra, czołowych 4/10, by być precyzyjnym.

Na prawdę uważacie, że w tym konkretnym przypadku 3/4 długości ciemniejszej krawędzie skrzydła wynika z polerki? Przecież krawędź na całej długości się świeci a wręcz im bliżej kadłuba tym bardziej (tam gdzie już jest jaśniejszy kolor)



Równie dobrze by można powiedzieć wnieskując po zdj, że tutaj był polerowany kadłub za kabiną

I sztampowo nitowanie, podkład i podmalówka...

I kolorki. Coś ten usn sea blue jakiś szary... glossy sea blue na krawędzi skrzydeł już w miarę.

Udało się przez weekend położyć kalkę

Przez to cieniowanie kadłub wygląda jak kryty płótnem. Czy taki efekt chciałeś uzyskać ?

Raczej efekt blachy na zakładkę. Mnie wynik zabiegów przekonuje.

Mateusz Skałecki napisał(a):Przez to cieniowanie kadłub wygląda jak kryty płótnem. Czy taki efekt chciałeś uzyskać ?

Widziałem kiedyś galerie modelu gdzie wszystkie panele na kadłubie i skrzydlach tak wyglądały i też mi się to średnio podobało, ale przy wykonywaniu wcześniejszego Wildcata stwierdziłem, że fajnie było by te pierścienie z blachy ułożone kaskadowo na zakładkę tak wykonać i mi się to spodobało na tyle, że w tym też tak postanowiłem zrobić. Tak więc tak, zabieg był celowy

Mnie się podoba, to jednak technika użyta z rozmysłem, tylko na kadłubie, a nie na całym samolocie. Wydaje mi się że to bardzo dobra imitacja tego "schodkowego" łączenia blach kadłuba.