Modelarstwo z pasją

Kontynuacja z tematu: viewtopic.php?f=14&t=9968

Model już jest po korekcie profilu statecznika pionowego, dla sprawdzenia niedoskonałości całość pomalowałem surfacerem i będę szlifował.




W międzyczasie pasuję elementy nosa i ku mojemu zaskoczeniu, to wygląda naprawdę nieźle. Oczywiście, żeby nie było za świetnie wlot powietrza do sprężarki jest jakiś podejrzany, ale już jutro sprawdzę jego teczkę i dowiem się, czy jest OK.
Wszystko poskładałem na sucho, ale to będzie jakoś pasować. Tu dognę, tam doszlifuję i powinno być OK. Jest optymizm. Szczególnie dobrze pasują zawiasy pokrywy MG 131. Gdyby cały model był tak dopracowany...




Poszerzyłem też za wąskie koła podwozia głównego. Wbrew wcześniejszym obawom, to było prostsze niż myślałem. Grunt to tarcza tnąca na wiertarce i szlifowanie po cięciu na płaskim papierze. Reszta jest prosta.



Powoli zaczynam zaprzyjaźniać się z tym modelem

OK, Kubo NARESZCIE ruszyles z moim ulubiencem
Wprawdzie nie obiecuje ze Ci towarzystwa dotrzymam ale napewno bede ogladal z przyjemnoscia

Dobrze się stało że ruszyłeś z warsztatem, będzie na co popatrzeć . Powodzenia. Do swojego zamówiłem ogonek z TA-152
i zrobię brązową 4 , mam nadzieję że będzie pasował.

Cieszę się i miło mi, nie gwarantuję regularnych uaktualnień ale zapraszam do oglądania.

Dziś będzie tylko opis, dla odmiany teraz będę chwalił.
Eduard chyba robił ten model w kierunku od nosa do ogona. I im dalej, tym bardziej knocili. Nos jest zaskakująco fajny a jego skomplikowany podział i rozwiązanie elementów wnętrza zadziwająco dobrze wykonane i dopasowane.
O co chodzi? Przede wszystkim z uwagi na konieczność pokazania spodu silnika widocznego przez te otwarte komory podwozia konieczne było pokazanie wielu detali wnętrza kadłuba. Tu Eduard zrobił projekt o wiele lepiej, jak Hasegawa w 1:32! Przede wszystkim zrobiona jest porządnie przegroda ogniowa, całe pudła amunicyjne dla MG 131 i o wiele bardziej dokładne elementy silnika. Uwagę należy skoncentrować na dwóch rzeczach: bardzo dokładnym oczyszczeniu detali silnika, gdyż Eduard ma wielkie problemy z utrzymaniem czystości formy i braku szwu po łączeniu połówek oraz na dobrym pasowaniu elementów przegrody ogniowej i końcówek łoża silnika.
Chodzi o to, żeby trzy elementy przegrody skleić tak, żeby idealnie pasowały w gniazda w kadłubie oraz ramiona łoża silnika wkleić tak, by dobrze pasowały w otwory w przegrodze.
Najlepiej najpierw mieć sklejoną przegrodę, wpasować ją w kadłub a następnie wkleić samą "wręgę" do której wkleja się tył silnika jednak tylko z zamocowanymi elementami łoża silnika. Póki klej jest elastyczny, można spokojnie wsunąć całość do kadłuba i dopasować łoże do przegrody (wchodzi na "klik") a kadłub z przodu "domknąć" np. poprzez wsunięcie elementu chłodnicy. Przez noc klej tężeje i mamy pewność, że będzie super pasować. Potem tylko wystarczy wkleić zbudowane na boku elementy tyłu silnika i włala - efekt wyjątkowo dobry, naprawdę działa na mnie kojąco po kacu wywołanym tym koszmarnym ogonem.
Brawo Eduardzie, plus dla Ciebie.

Zdjęcia z powyższego wrzucę w kolejnym poście, chcę pokazać całość już zmontowaną a tak jak pisałem, model właśnie wysycha.
Kleję Tamiya Extra Thin, który dość mocno rozpuszcza eduardowy polistyren.

Dość już mam tego poprawiania ogona. W tym i kolejnych 190 D Eduarda pojawią się przeszczepy i elementy modelu z form Trimastera i potomnych. Szybciej, czyściej, lepiej, skuteczniej.
Paweł, miałeś rację z tymi ogonami. Pasują bardzo dobrze.





Jadę dalej z tym gruzem.

I będzie brązowa 4 , ogonek jest z ta-152 dragona czy coś innego. Mam już czeski odlew żywiczny , po małej korekcie jest ok.
Właściciel sklepu K.S. spisał się na medal z zamówieniem.

Tak przy okazji 2 zdjęcia tego zestawu. Tutaj zagląda sporo osób i może komuś się spodoba.Ja swojego będę robił w następnym roku ,a teraz tylko mała przymiarka.




Może ktoś wie jakiego koloru użyć z farb gunze seria c jako rlm99.

marco2607 napisał(a):ogonek jest z ta-152 dragona czy coś innego.

Ogon jest z Dory, Dragon 5534.

Widzę, że nie chcecie dać szansy Eduardowi... zapowiadali Fw 190 D z tankowym ogonem, może nie będzie ten ogon taki zły?

p.

Ale ten temat D-9 z ogonem Tanka to dość wąski jest. Raptem znane dwie maszyny z czego tylko jedna w miarę obfotografowana. Jedyny znany prototyp D-15 miał jak się okazuje zwykły ogon.
Ja sobie przeszczepiłem taki ogon bo akurat miałem nadmiarowy kadłub ze zdekompletowanego zestawu. Na próbę przymierzyłem i działa. A że chciałem zawsze mieć tą "4" to będę sobie miał
Do Dual Combo D-11/D-13 już mam dwie inne Dory Italki na dawców części.

Przeglądalem temat malowania tej 4 i co model lub zdjecie to inaczej pomalowany.Największe rozbieżniści dotyczą kolorystyki kadłuba.

http://www.hyperscale.com/features/2000 ... n4mt_1.htm

Życie.
Poszukaj w miarę aktualnych interpretacji nt malowania fabrycznego D-9 z MMW Erfurt (500xxx), najlepsze i najbardziej rzetelne jest opracowanie JAPO, tom 2.

Miałem nadzieję że dołączysz jakies zdjęcie z rozpiską dla potomności, bo zapewne nie tylko nas ten temat interesuje (a jest ciekawy).
Co o tym myślisz, 2 tomu japo nie posiadam. A jak wspomniałeś co pewien okres jest nowa wersja malowania i zapewne stąd wynikają rozbieżności.

Kuba P. napisał(a):...A że chciałem zawsze mieć tą "4" to będę sobie miał

Czekam!

Utknelem po obejzeniu zdjecia z drugiej czesci ksiazki J. Crandall (p.362).
Nie wiem jak interpretowac jasniejszy kolor na skrzydlach.

Z tym kolorem ciężka sprawa, albo uznać że to jasny coś jak 76 w jakiejkolwiek odmianie tak jak widać na wielu innych przykładach albo cienko nałożony RLM 82.
Mówiąc szczerze sam się zastanawiam i będę miał z tym pewien dylemat. Wiele wnosi to foto pokazujące kształt czwórki, inny jak na osłonie goleni podwozia
Panie Pawle "tankmania" - a Pan co sądzi o tym jaśniejszym kolorze na skrzydłach "4"?