Modelarstwo z pasją

Bonzo z niemałym trudem ukończony, więc czas zacząć następny temat.
Rasowa maszyna Roscoe Turnera z 1939 roku Laird Turner LTR14 Meteor. Potworny demon prędkości, zwycięzca pucharu Thompsona, szalona układanka mocy, płótna, patyków, blachy i rurek wodnych, wpierana determinacją pilota. Konstrukcja prosta i piękna, w mojej ocenie, aż chce się model robć.

Tak wyglądał w czasach swojej świetności:


A tak wygląda w muzeum.


Amerykanie mają oczywiście rozmach z nutką szaleństwa, więc.... latająca replika.




Tym razem aby było łatwiej coś z gotowego zestawu, będzie to model pakowany przez Lindberga w latach dziewięćdziesiątych, ale formy pochodzą z początku lat siedemdziesiątych. Model ma wszystko co trzeba, nity kotłowe, kręcone kółeczka, ruchome loteczki, otwieraną kabinkę, kręcone śmigiełko i to na silniczek Zapomniałem że ma jeszcze srebrny kolor, tego modelu nie trzeba malować
Prawdziwe cudo, tylko Spif z Tamki porównywalny
Zachęcający obrazek z pudełka dosyć wyraźnie informuje na temat finalnego produktu z zestawu.


A teraz co tam w pudełeczku siedzi:








Instrukcja montażu.



I jeszcze jedno zbliżenie na prawdziwą ozdobę modelu, taki rodzynek, niby figurka pilota, roboczo nazwałem ją "Koszmarek"

Vintage!
A zrobisz też "Pułkownika" Turnera? To ci był oryginał.

Zrobię mu nawet wąsiska

Widze Marcinie że po imprezie nakreciłeś się na maksa. Tak trzymaj.

Marcin_Matejko napisał(a):Zrobię mu nawet wąsiska

To ja poproszę jeszcze z bryczesami, sztylpami i .... lwem!
Wtedy będzie cool!

Nad lwem to się pomyśli, bo już wtedy to wyrośnięty kotek był, Roscoe rzadko się już z nim pokazywał publicznie bo się ludziska bali. Ale zanim bydle wyrosło to całkiem milusi był z niego koteczek

Jednak później budził repekt, o proszę nawet pana chciał zjeść

Gilmor bo tak się pupil szalonego pilota wabił był z nim prawie wszędzie.

I jak biedne kocisko poszło do kociego raju, to co zostało na doczesnym padole, zrozpaczony pan kazał wypchać

Lepienie czas zacząć
Jednak aby wytrasować linie podziału lub popraw inne rzeczy, trzeba posiada plan modelu najlepiej w sakli w której się go wykonuje. Ściągnąłem sobie rysunki z neta, autorstwa Paula Matta, w skali 1/48 i przy pomocy programu AutoCad powiększyłem do skali 1/32.



Postanowiłem przymierzyć modela do wydrukowanych rysunków, i tu spotkało mnie ogromne zaskoczenie. Może nie rozczarowanie bo od początku wiedziałem że model nie jest dokładny i sporo w nim trzeba będzie poprawić, jednak to co zobaczyłem zachwiało wiarą w proces budowy "Meteora" Okazało się że panowie projektujący model wcale nie wykonali go w sakli 1/32 a raczej w sakli 1/29 lub 1/30 , zależy na który wymiar główny patrzyć
Jak dla mnie spory problem, bo model chciałem dostawić do innych modeli wyścigówek w sakli 1/32, które w zamyśle maja tworzyć kolekcję. Dla porównania przyłożyłem połówkę kadłuba do planów i obrysowałem go czerwoną kredką.



Jak widać różnica jest ogromna. Popsuło mi to na chwilę humor, ale co tam nie z takich glutów się modela robiło
Miało być łatwo z pudełka drobne poprawki, i klops, będzie bitwa
Postanowiłem trochę go skurczyć, tak aby był w oczekiwanej przeze mnie skali. Najpierw wyciąłem nadmiar po długości, i skleiłem. Jednocześnie zmodyfikowałem położenie dolnej linii kadłuba.


Później po wysokości, i również skleiłem.


Sekcję ogonowa odciąłem i przykleiłem pod nieco innym kątem, zgodnym z rysunkiem.


Następnie wyciąłem nadmiar plastiku z szerokości kadłuba, tym razem nic nie kleiłem. Zmodyfikowany kadłub przyłożyłem do planów. Może nie leży perfekcyjnie, ale znacznie lepiej




Jaka jest różnica między przed a po, najlepiej zobrazują te zdjęcia.




Po tak drastycznym odchudzaniu przekrój poprzeczny kadłuba stracił swoją okrągłość, stał się bardziej graniasty czterokanciasty. Ale z tym problemem sobie łatwo poradzę, pilnik i papier ścierny powinny załatwić sprawę.

(jak widać z tyłu Bonzo jeszcze bez silnika)

Przy wydrukach z AUTOCada (i wydrukach w ogóle) warto sprawdzić skalę na znanych wymiarach oryginału lub podziałce liniowej rysunku. Drukarka i skaner potrafią przekłamywać wymiary w różnych kierunkach nawet o parę procent.

Tak zawsze to sprawdzam, i staram się dobrać tak współczynnik powiększenia aby ostateczny wymiar główny był jak najbardziej zbliżony do wartości jak wychodzi po podzieleniu nominału przez skalę. Przy okazji zawsze sprawdzam wyniki z podziałką liniową. Czasem wychodzą drobne rozbieżności, które koryguję. Często zdarza się że poszczególne rzuty mają już pewne nieścisłości co jest przeważnie wynikiem niedoskonałości druku orginału. W bardzo drastycznych przypadkach rysuję rysunki od nowa bazując na oryginałach i zdjęciach. Jeśli chodzi o przekłamania występujące podczas drukowania to są bardzo małe ale zależne od jakości drukarki. Niemniej AutoCad pozwala na drukowanie z ogromna precyzją, a ja robię te wydruki na ploterze wysokiej klasy. Liczę więc że błędy występujące w ostatecznym rysunku na którym bazuję są niewielkie. Z pewnością jednak występują, tego nie da rady uniknąć. Zresztą czy warto kruszyć kopię nad każdym mikronem, pewnie i tak

Wielkosc wielkoscia, ale mnie teraz co innego ciekawi. Mianowicie jak zamierzasz skorygowac powstaly wskutek "operacji" owalny przekroj kadluba i dziwnie przebiegajace linie zalaman poszycia?

Zanim przejdę dalej, wrócę na chwile do kwestii skali i wymiarów, aby uspokoić niepewnych. Tak więc samolot według rysunków P. Matta ma długość 23 stopy i 4 cale rozpiętość skrzydeł wynosi zaś 25 stóp i 2,5 cala. Dla przypomnienia jedna stopa to 304,8mm, a jeden cal to 25,4mm.

Długość modelu w sakli 1/32 obliczyłem następująco:
(23x304,8)+(4x25,4)=7112/32=222,250mm


Rozpiętość modelu w skali 1/32 wyszła następująco:
(25x304,8)+(2,5x25,4)=7683,5/32=240,109mm


A teraz dalej do kadłuba

jak zamierzasz skorygowac powstaly wskutek "operacji" owalny przekroj kadluba i dziwnie przebiegajace linie zalaman poszycia?

Przekrój kadłuba poprawiłem w następujący sposób, zobrazuje to ten rysunek. W sposób schematyczny pokazuje on kolejne etapy modyfikacji kształtu, na przekroju poprzecznym o największej średnicy.


Rysunek 1 pokazuje różnice między tym co mamy w modelu (przekrój kreskowany)a oczekiwanym przekrojem (linia przerywana) Aby zniwelować tę różnice pociąłem kadłub na części usuwając nadmiar mniej więcej tak jak na rysunku numer 2. Zsunięte i sklejone elementy przestały już mieć kolisty przekrój, bardziej wyglądało to na koło czworokątne W miejscach łączeń powstały charakterystyczne górki które należało usunąć rysunek numer 3. Nadmiar ten spiłowałem pilnikiem i wyrównałem papierem ściernym. Tak opiłowany kadłub w przybliżeniu stał się znów okrągły ale jego średnica wyszła mniejsza o około milimetr niż zakładałem. Postanowiłem więc okleić model paskami polistyrenu o grubości 0.6mm i następnie je obrobić, dodatkowo poprawiając okrągłość, rysunek numer 4. Po tych wszystkich zabiegach udało mi się osiągnąć zadowalający kształt i wymiar kadłuba rysunek numer 5.

Ale zanim to wszystko nastąpiło zaszpachlowałem te koszmarną imitację płóciennego pokrycia na kadłubie. Do szpachlowania użyłem gęstego kleju CA i wiórów z polistyrenu. Najpierw posmarowałem gruba warstwą tylną sekcje kadłuba, następnie płynny klej posypałem wiórami co ustabilizowało spływający klej. Gdy klej związał niektóre miejsca poprawiłem, a po całkowitym wyschnięciu (24h) obrobiłem powierzchnię kadłuba na gładko. I po sprawie, dziwnie przebiegające linie załamań poszycia zniknęły na zawsze


Na dole polówka przed obróbką a u góry już obrobiona.

A tak przebiegały dalsze prace przy opisanej wcześniej poprawie kształtu poprzecznego kadłuba:












Pozostawiona nieoklejona przestrzeń zostanie wypełniona strukturą imitującą napięte płócienne poszycie. Wykonuję ja sposobem podpatrzonym w jednym z opisów budowy na LSP. Cała metoda jest dosyć prosta, przyklejam metalowe druciki klejem CA w miejscu gdzie przebiegają listwy profilujące. Druciki przyklejam zgodnie z rozkładem z dokumentacji modelu.

Marcin_Matejko napisał(a):

Wprawdzie rysunek troche maly, wiec wiele na nim nie widac, ale opis wyjasnia sprawe. Czyli kadlub o bardziej oblej formie trzebaby po prostu oklejac wezszymi paskami. A i metoda korekty kierunkow podluznic sprytna. Dzieki za wyjasnienie.

Pozwolę sobie zasugerować pewną metodę, którą ja osobiście stosuję z dość sporym powodzeniem w przypadku wypełniania lub nadlewania czegoś klejem CA. Dany element można wypełnić rozwarstwioną chusteczką higieniczną, którą moczę następnie klejem CA lub w razie potrzeby nadklejam kolejnymi warstwami w przypadku naklejania na płaską powierzchnię. Chusteczka bardzo ładnie chłonie klej a przy okazji zapobiega jego spływaniu przy okazji budując trochę "ciała". Cały nadmiar bardzo ładnie zbiera się i poleruje przy użyciu pilników lub papieru ściernego. Zaleta jest taka, że dany element można bardzo gładko wypolerować do malowania lub "pocienkować" tudzież "pogrubasić" w zależności od potrzeb.

Gwoli uzupelnienia - na rynku istnieja specjalne (co nie oznacza zaraz, ze sa drogie) wypelniacze do klejow CA. Wowczas material ma jednolita konsystencje i zaleznie od ilosci uzytego wypelniacza jest bardziej lub mniej podatny na szlifowanie.

Ale jak się o tym nie wie, to się improwizuje z chusteczkami higienicznymi.