Modelarstwo z pasją

Witam !!!
Postanowiłem przenieść relację z budowy ze starego na nowy PWM, bo na tamtej witrynie coś mi opornie szła robota nad tym modelem.
Tutaj mam nadzieję, że go w miarę szybko skończę i wrzucę do galerii ukończonych.
Fotek z wnętrza kadłuba nie będzie ponieważ nie miałem wtedy jeszcze cyfraka.
Silnik postanowiłem zrobić z odsłoniętymi żaluzjami.
Podwójna gwiazda została wzięta z plastikowego ,,złomu''. Pochodzi od tamiyowskiego Hayate + popychacze i przewody własnej roboty.
Kanały wylotowe działek zrobiłem z pobielonych miedzianych rurek, które w elektrotechnice służą do zaprasowywania na końcówkach giętkich przewodów.




Osłonę silnika pozbawiłem charakterystycznych imitacji metalowych taśm, które będą dorabiane osobno i założone już po pomalowaniu modelu.




Klapy z zestawu + trochę własnych doróbek i materiałów.



Udało mi się zrobić zdjęcia obu burt w kabinie, które przedstawiam poniżej.
W środku są elementy z blaszki Parta plus trochę własnych doróbek.
Blok radiowy za fotelem pilota został pomalowany najpierw na czarno, a potem brzegi przetarte srebrną pastą Rub 'n Buff.




Sklejone klapy skrzydłowe gotowe do pomalowania



Sklejone pokrywy podwozia głównego.
Na górnych częściach pokryw trzeba zrobić przetłoczenie. Od wewnątrz wygląda to bardzo dobrze, natomiast od zewnątrz robi się mały uskok, który należy zniwelować za pomocą szpachlówki, albo gęstej farby i wyszlifować (ja użyłem supergluta - jak kto woli). Na dolnych pokrywach poprzyklejałem pręciki plastikowe w kształcie półwałka, które imitują przetłoczone wzmocnienia



Ze względu na szerokie, a jednocześnie dość płytkie podziały pomiędzy częściami nieruchomymi, a ruchomymi powierzchni sterowych postanowiłem je oddzielić od siebie.To samo zrobiłem z lotkami.



Golenie podwozia zostały rozcięte, a następnie w miejsce gdzie są amortyzatory zostały wstawione igły lekarskie. Całość została spięta mechanizmem nożycowym z blaszki.



Do wygiętego widelca z blaszki przylutowałem kawałek drutu miedzianego, a następnie wsunąłem do przewierconej wzdłuż goleni.



Po dłuższym namyśle stwierdziłem, że skoro główne golenie zrobiłem z amortyzatorami w formie igieł lekarskich, to tutaj też tak zrobię.
Rozciąłem goleń, której górną część wkleiłem od razu do modelu, a do dolnej przykleiłem mechanizm nożycowy i pomalowałem.



Jutro przerzucę drugą część, a jak będzie dobre światło, to zrobię i obsadzę nowe fotki.

Bardzo piękny model. Mam tylko jedną ywagę odnośnie goleni kółka ogonowego: w naturze jest ono ruchome, a wklejony przez Ciebie mechanizm ma za zadanie zapobiegać skrętowi goleni. Poza tym o ile się nie mylę to nie wydaje mi się aby kółko ogonowe było w tym samolocie amortyzowane, ale dla pewności jutro zerknę do dokumentacji.
Powodzenia.
Pozdrawiam Darek

Z tego co pamietam z relacji na s'PWM, to model jest już znacznie bardziej zaawansowany
Pamiętam tez kombinacje z białymi napisami eksploatacyjnymi...

dareksommerfeld napisał(a):Mam tylko jedną uwagę odnośnie goleni kółka ogonowego: w naturze jest ono ruchome, a wklejony przez Ciebie mechanizm ma za zadanie zapobiegać skrętowi goleni. Poza tym o ile się nie mylę to nie wydaje mi się aby kółko ogonowe było w tym samolocie amortyzowane, ale dla pewności jutro zerknę do dokumentacji.

Kółko ogonowe na pewno posiada mechanizm nożycowy - widać to na zdjęciach w monografii MBI.
Zwróciłeś natomiast moją uwagę na inną rzecz - czy kółko z mechanizmem nożycowym może się obracać, bo według rysunku z tej monografii to nie ma prawa.
Wszystkie zdjęcia poza jednym, na trzeciej stronie okładki, pokazują kółko zablokowane, a to jedno ujęcie z okładki przedstawia egzemplarz muzealny ze sterem kierunku na ''0'' i kółkiem obróconym prawie o 90 stopni. Dzisiaj poszukam w innych papierach - może coś znajdę.

A teraz druga część ''historii jednego myśliwca''
Wziąłem się za malowanie - najpierw pomalowałem wewnętrzną strukturę skrzydeł (Agama R4M), którą przykrywają klapy, a płatowiec metalizerem Humbrola w miejscach gdzie jest pokrycie metalowe



Następnie po zasłonięciu wszelkich wnęk, kabiny itp pomalowałem spód kadłuba starym, ale jeszcze dobrym, jasnoniebieskim Modelakiem, który posłużył mi jako podkład pod Pactrę, a jednocześnie jako szpachlówka, którą mogłem przeszlifować i uzupełnić ubytki



Tutaj pomalowany spód kadłuba na gotowo (Pactra A109 - AMT 17)



A tu pokrywy podwozia



Górę zagruntowałem Surfacerem 500, potem przeszlifowałem cały kadłub i pomalowałem osłonę silnika na czerwono i panele za rurami na metaliczny kolor, który będzie jeszcze ,,dopsikany'' później.
Po oklejeniu modelu pomalowałem go jasnoszarym kolorem, który jest mieszanką Pactry A38 - A42 w stosunku 4:1.
Jest to mój wynik przemyśleń po przeczytaniu artykułów w czasopiśmie M-Hobby 2,3,4-1999 traktujących o malowaniu samolotów WWS na podstawie instrukcji z 1943 roku.
Dalsze prace w toku.



Główne kolory zostały położone i plastik został odłożony do wyschnięcia.




Pora na drobiazgi, na początek kołpak śmigła.
Został trochę wydłużony, a czubek wymodelowany w kształt ostrołuku przy pomocy szpachlówki (Tamiya), nasączonej CA, wyszlifowany i pomalowany podkładówką (Surfacer).



Po wyszlifowaniu i wypolerowaniu kołpak został pomalowany mieszanką 4:1 żółtej matowej (Vallejo), białej błyszczącej (Pactra) z dodatkiem retardera (Talens). Mieszanka taka schnie b.długo, bo ok. kilku godzin, ale za to powierzchnia jest idealnie gładka, bez efektu ,,kaszy''.



Łopaty śmigła też zostały poddane obróbce mechanicznej, ponieważ ich profil był zdecydowanie za gruby w stosunku do tego co pokazują zdjęcia i dlatego zostały dość radykalnie odchudzone.



I na koniec skończone kółko ogonowe, które udało mi się zrobić jako obracane. Goleń podwozia też się obraca. Mała rzecz, a cieszy. ==> DO WYJAŚNIENIA



Zacząłem testować nowy sposób nakładania napisów eksploatacyjnych metodą "tampodruku". Sposób jest bardzo dobry, tylko trzeba go jak zwykle dopracować. Są miejsca, gdzie farba nie do końca położyła się na modelu, ale można uznać, że jest to przetarcie eksploatacyjne. Metoda jest trochę upierdliwa, jeśli chodzi o czas, ale efekt jest o wiele lepszy, ponieważ nie ma śladów filmu od kalkomanii, czyli tzw. "srebrzenia". Gwiazdy pochodzą z zestawu, natomiast numer "67" i głowa smoka, zostały narysowane przeze mnie w Corelu i wydrukowane dzięki Witkowi Kozakiewiczowi na drukarce. Teraz, jak czas pozwoli, to złożę wszystko do kupy i wreszcie postawię na półkę.






Napisy eksploatacyjne metodą tampodruku - ''krok po kroku''
- robimy projekt napisów w skali 1:1 w programie graficznym np. Corel
- następny krok to wytrawienie na blaszce mosiężnej (ta sama metoda co przy elementach fototrawionych)- najlepiej to kilka blaszek z różnym czasem wytrawiania, aby móc dobrać później gęstość farby i szybkość jej nakładania.
- zrobienie silikonowego stempla, służącego do przenoszenia farby z blaszki na model
- ZDOBYCIE farby do tampodruku w ilościach minimalnych tzn. takich, które wystarczą do naszych poczynań - z reguły są to opakowania bardzo duże, bo mają zastosowanie w przemyśle, a więc trzeba liczyć na to, że ktoś nas - modelarzy lubi i chce się z nami podzielić tym co ma.
- REFLEKS, który jest potrzebny nie tylko przy łapaniu pcheł i biegunce, ale i nakładaniu napisów
A teraz po kolei, jak to się robi:
Na wytrawione napisy w blaszce nakładamy farbę do tampodruku, aby wypełniła wszystkie zagłębienia w naszym projekcie.
Następnie zgarniamy nadmiar farby np. kawałkiem blachy - w wytrawionych miejscach (zagłębieniach) farba zostaje.
Przystawiamy stempel z silikonu do napisów na blaszce, aby farba przykeileiła się do niego i następnie przenosimy to na model.
I na to wszystko mamy czas 3 do 4 sekund, bo po tym czasie farba wysycha na stemplu i już nic na modelu się nie odłoży.
Dlatego najlepiej jest kłaść ją w temperaturze poniżej 20 stopni C, bo mamy więcej czasu na przymierzenie i ostemplowanie modelu. Ze wzrostem temperatury maleje nam przedział czasu, w którym możemy ostemplować model
Ja wiem, że to brzmi "kosmicznie" lub "komicznie" - jak kto woli, ale od lat spędzał mi sen z powiek problem napisów eksploatacyjnych bez srebrzenia w tle, to po pierwsze, a po drugie to nałożenie napisów na samolot w barwie duralu, bez efektu srebrzenia i "żółcenia się filmu" po latach na modelu.

Grzegorz Stróżek napisał(a):Kółko ogonowe na pewno posiada mechanizm nożycowy - widać to na zdjęciach w monografii MBI.
Zwróciłeś natomiast moją uwagę na inną rzecz - czy kółko z mechanizmem nożycowym może się obracać, bo według rysunku z tej monografii to nie ma prawa.

Mechanizm nożycowy może być niepotrzebny w kółku, które może się obracać swobodnie (jak w wózku sklepowym). W innych przypadkach - kółko nieruchome (jak główne), sterowane lub blokowane - nożyce jak najbardziej mają zastosowanie.

Bardzo fajny model, przypomniał mi o moim Ławoczkinie kurzącym się w szafie. Możesz zdradzić, jakim kolorem malowałeś kokpit?

Autora poproszę o szczegółowe wyjaśnienie metody tampodruku. Dzięki

Model zapowiada się super!

Żukow napisał(a):Możesz zdradzić, jakim kolorem malowałeś kokpit?

To Agama R4M

Stratocaster napisał(a):Autora poproszę o szczegółowe wyjaśnienie metody tampodruku. Dzięki

Jest wyjaśnione trzy posty wyżej.

A teraz dwa najnowsze ujęcia z lekkimi przybrudzeniami i przedłużonym wzorem dragona.
Obecnie model szykowany jest do werniksowania (satin Xtracolor).

Witam
Doszedłem do wniosku, że przed werniksowaniem zamontuje niektóre elementy do modelu, to będzie mniej roboty z malowaniem ich z osobna.
I w ten sposób zamontowałem stery kierunku i wysokości, lotki, klapy, klapę na wylocie z chłodnicy i dodatkowo rury wydechowe.
Poznęcałem się też trochę nad ''dragonem'', a właściwie nad jego odwłokiem.
Tak więc jutro z rana jak będzie ładna i twórcza pogoda, to położy się werniks.

Piekna sprawa!

Grzegorz Stróżek napisał(a):Poznęcałem się też trochę nad ''dragonem'', a właściwie nad jego odwłokiem.

A propos, smok po rosyjsku to cmok? Czy jak?

erkamo napisał(a):A propos, smok po rosyjsku to cmok? Czy jak?

Drakon - tyle że pisany cyrylicą

Witam po dłuższej przerwie.
Od ostatniego posta trochę się zmieniło, ponieważ przesiadłem się na nowy sprzęt - aero Hansa 381 + kompresor SENCO.
W związku z tym upłynęło trochę czasu, zanim opanowałem w stopniu zadowalającym w/w sprzęt.
W samym płatowcu niewiele się zmieniło (przyklejone klapy na stałe), poza tym że był werniksowany trzy razy, a to ze względu na to, że nie nie mogłem uzyskać odpowiedniego stopnia wybłyszczenia.
Za pierwszym i drugim razem wyszedł za duży połysk i dopiero za trzecim razem powstała udana mieszanka lakierów.

No to Ławoczkin dostał kapcie i ma już na czym stać.
Mam nadzieję, że skończę go do końca tygodnia.

Witam
No to robota dobiega końca.
Do zamontowania zostały łopaty śmigła, które schną po przemalowaniu i odsuwana osłona kabiny (szukam cienkiej folii).
Podmalować też trzeba opaski na czarno (smok). Za 2-3 dni zdjęcia w galerii.

Ostatnie zdjęcia warsztatowe w tym wątku





Teraz zostały do zrobienia zdjęcia do galerii.