Modelarstwo z pasją

Tak się ostatnio złożyło, że mam więcej czasu i możliwości na roboty ciesielskie, niż na malowanie i wykończeniówkę. Ponieważ w tej ostatniej fazie stoi kilka modeli, postanowiłem wykorzystać ten czas i machnąć coś większego i toporniejszego. A na takie "machnięcie" najlepszy jest Mach2. Wygarnąłem więc z szafy coś takiego


Zestaw zawiera jedną z "lepszych" instrukcji montażu. Nawet nie ma drugiej strony!



Kalkomanie są troszkę rozmyte, ale po wymianie gwiazd, powinny się nadać



Jak wyglądają części, można sobie wyobrazić na tych przykładach




Niedolewki w modelach wtryskowych to rzadkość. W tym było kilka.



Matowe szkła są tradycją modeli tej firmy. Zrobiłem sobie od razu własne zamienniki.



Model jest wzorowany chyba na Trackerze Hasegawy. Z tym że w tych samolotach różnił się system składania skrzydeł. W modelu jest oczywiście ten nieprawidłowy! Trzeba to przerobić, uprzednio kombinując ze zdjęć jak też to detalicznie wyglądało.




"Oj nie tak Panowie, nie tak!" Do poprawki



Na spodku skrzydeł jest jeszcze inaczej




Powycinałem przy okazji pozalewane sloty



Ciąg dalszy pewnie nastąpi

Mach to duże wyzwanie. Tu jeszcze mieli coś na wzór, więc jest lepiej, ale ich własne produkty to klocki większe niż lego. Ale tematyka fajna.

pozdrawiam

Piotrze jak chyba większość na tym forum, mam nieodparte przeczucie, że choć na krytykowałeś się nad tym zestawem wiele, na ubolewałeś i zasierziłeś to jednak modello wyjdzie ci prima.
Podziwiam cię za to, że choć zestaw wygląda, jak każdy widzi to pewnikiem kosztował majątek.
Skąd ty bierzesz siły i cierpliwość na takie wynalazki.

Mam wrażenie, że normalni ludzie nie dodają sobie niepotrzebnej a kosztownej roboty, więc coś chyba ze mną jest nie tak

Wyciąłem parę dziurek, ale nie będzie tyle co w Avengerze




Nie mogłem pozwolić, aby takie paskudy jak powyżej znalazły się we wnętrzu, więc żeby nie wyważać otwartych drzwi, użyłem zestawów "aftermarketowych" do Trackera Hasegawy: blaszek Eduarda i zestawu żywicznego Pavli, który okazał się tymi samymi blaszkami, sklejonymi, nieco poprawionymi i odlanymi w żywicy.




Tylnego przedziału nie było, więc musiałem dorobić coś sam



Seeya!

Ponieważ wnętrze kadłuba było wyłożone pikowaną tkaniną, użyłem blaszek Parta, żeby otrzymać podobny efekt

Kolejny ciekawy post WWII temat na forum Widzę, że poxipol dobrze się sprawdza przy modelach

Lubie takie nawracanie upadłych modeli. Takie szybki mnie by zniechęciły, ale wiem, że szanowny kolega, produkuje zamienne-genialne oszklenia, z łatwościa , z jaka ja...... nie ważne. Z dużą łatwością ;_)).
Już wiem, że będzie piękny.
Pozdrawiam

To znowu ja.
We wnękach podwozia głównego ziały paskudne dziury. Wykorzystałem blaszki Eduarda, choć nie idealne i trzeba będzie sporo dołożyć, żeby zbliżyły się do rzeczywistych, ale lepszy rydz niż nic.



Ale żeby je zmieścić, musiałem wyciąć część dolnych połówek skrzydeł



Ustaliłem już przebieg linii składania skrzydeł i przeciąłem je



Przyklejone gondole silników i dorobione płyty na powierzchniach składania. Na przodzie gondoli brakowało też wycięć na rury wydechowe i wycięć pod ruchome klapki przed samymi wnękami.

To jest jeden z tych modeli " o których wie tylko Piotrek i ich konstruktorzy" tak??

Tracer? No co Ty?
Produkcja wielkoseryjna- zrobili 88 egzemplarzy, 15 lat w służbie US Navy.

Dłubię parę drobiazgów
Dopasowałem do kadłuba i skleiłem ze sobą połówki nowego oszklenia (dla pewności nadal polepione taśmą)



Poprawiłem kółka



Dorabiam drzwi

Powycinałem ostateczne kształty zewnętrznych części skrzydeł, powycinałem wszystkie dziury, przeryłem linie podziałowe. Przy okazji usunąłem tragiczne zawiasy klap.



Coś jednak trzeba było wstawić na ich miejsce. Wykonałem więc zawias- matkę.



I sklonowałem



Uzupełniłem szczegóły w obrębie mechanizmu składania skrzydeł



Po dodaniu paru drobiazgów zakończyłem konstruowanie zewnętrznych części skrzydeł

Pełen szacunek dla prestidigitatorskiej sztuki robienia czegoś z niczego

Trzeba by przynajmniej we wnętrzu gdzieś posadzić pilotów, ale w zestawie są tylko dwa klocki, a foteli potrzebuję sześć.
Firma Pavla oferuje dwa rodzaje żywicznych foteli, ten po lewej to klocek z zestawu z dołożonym zagłówkiem i pasami, ten w środku to podobnie przerobione blaszki Eduarda, to co widać po prawej to właśnie Eduardowa blaszka.
Dla ścisłości dodam, że fotele Pavli nie mieszczą się na szerokość w kabinie



Postanowiłem więc sam się pobawić Edkowymi krzesełkami, i tak mi wyszło

Świetny temat i podejście do niego pierwszej klasy. Chylę czoła.