Modelarstwo z pasją

Wybierając temat kolejnego warsztatu pomyślałem, że na razie dość Jaskółek.
Po dwóch ukończonych i dwóch kolejnych w stanie dużego zaawansowania, czas na zmianę.

Kolejnym modelem, który trafia pod nóż, jest produkt Italeri - Reggiane Re-2002 Ariete w skali 1:48.
Sam model nie zachwyca: głębokie linie podziału i imitacje nitów, zbyt grube skrzydła, błędny kształt owiewki kabiny pilota, wyposażenie samej kabiny... cóż, z daleka i z poważną wadą wzroku może by to wszystko uszło uwadze osoby nie zapoznanej z oryginałem - ogólnie jednak widać, że nie jest to nowy model.
Wzbogacony zostanie o blaszki Eduarda w kokpicie, poprawną owiewkę kabiny pilota z QB i może toczone lufy. Do tego co nieco własnej inwencji, o ile okaże się potrzebna. Zrobię ile będę umiał, żeby przypominało to choć trochę prawdziwego Reggiane.

Części wycięte z ramek, co nieco poklejone.

















Pozdrawiam
Hubert

Nie narzekaj - mogłeś trafić ten model ze Smera - to dopiero jest wyzwanie!
Będę zaglądał!

Aleksander napisał(a):Nie narzekaj - mogłeś trafić ten model ze Smera - to dopiero jest wyzwanie!

Zdaję się, że Smer robi Re-2000... Także Fiata G-55, CR-32 (tego robiłem dzieckiem będąc) i jeszcze kilka innych włoskich maszyn - wszystkie są raczej dla desperatów - ale też wszystkie są mocno leciwe.

A na Italeri bynajmniej nie narzekam, na swój sposób nawet lubię takie trochę "niedorobione" modele. Po prostu piszę, jak go widzę.

Pozdrawiam
Hubert

Kendzior napisał(a):Zdaję się, że Smer robi Re-2000...
Hubert

Zgadza się - Re 2000 Falco, tak czy inaczej hardcore w porównaniu z Italeri!
Czekam na postępy.

Kendzior napisał(a):...ogólnie jednak widać, że nie jest to nowy model.

Nie jest też - niestety - taki stary, bo to zdaje się 2009 rok.
Ale tym gorzej dla niego i dla nas, bo to, co piszesz o jakości modelu to sama prawda, a przez to, że "nowy" to kolejnego w najbliższym czasie raczej nie można się spodziewać .

Najbardziej problematyczne są nity, bo w Reggiane blachy kadłuba były na zakładkę a nity - połówki grochu - "leżały" na przykrywającej blasze mocno wystając, podkreślając nierówność powierzchni. Nawet na skrzydłach część nitów była wypukła.

Tu to na przykład nieźle widać (to oczywiście Reggiane 2000, ale technologia firmy w obu samolotach jest identyczna):



W każdym bądź razie powodzenia w walce z materią Hubert.
Jak zwykle siadam i patrzę.

Jarek

Jarek Gurgul napisał(a):Nie jest też - niestety - taki stary, bo to zdaje się 2009 rok.

Jak go oglądam z bliska, to wygląda mi raczej na jakieś stare formy poddane przeróbce. Ale nie wiem, jak to było naprawdę.

Jarek Gurgul napisał(a):Najbardziej problematyczne są nity, bo w Reggiane blachy kadłuba były na zakładkę a nity - połówki grochu - "leżały" na przykrywającej blasze mocno wystając, podkreślając nierówność powierzchni. Nawet na skrzydłach część nitów była wypukła.

Tak, no mam tą świadomość... gdzieś tam po głowie chodziło mi oklejenie tego cienkim tworzywem lub folią i wytłoczenie nitów od spodu doklejanych paneli, tyle że czy ja to byłbym w stanie zrobić...
Na razie zakładam korektę tego, co jest - czyli płytsze nity, ewentualnie nity z HGW. Ale zdjęcie natchnęło mnie do próby odtworzenia "zakładek". Pomyślę ...

Pozdrawiam
Hubert

Poskładane prawie w komplecie blaszki w kokpicie. Kolorek z palety Italeri.



W odniesieniu do poprawek w zakresie odwzorowania powierzchni płatowca, szczególnie kadłuba, pomysły mam dwa:
1) wklejenie w głębokie poziome linie podziału profili Plastructa 0,25 mm i szlif do efektu skali; potem uzupełnienie nitów;
2) zostawienie wklęsłych linii podziału i jedynie za pomocą maskowania poziomych paneli i natryskiwania Surfacera 1000 uzyskanie "zeskoku" imitującego poszycie łączone na zakładkę.

W obu wypadkach oczywiście zamierzam spłycić linie i nitowanie za pomocą Surfacera 1000 i szlifowania.

Generalnie mam wątpliwości, jak powinno to wyglądać.
Opcja 1 jest wspierana przez to zdjęcie - jest to jednak prototyp tego samolotu, podobnie łączenia blach wyglądają na pozostałych zdjęciach prototypu:



Opcja 2 przez fotografie egzemplarza seryjnego (buduję model maszyny seryjnej), poddanego renowacji i odartego w tym celu z kamuflażu oraz egzemplarza użytkowanego przez Luftwaffe. Jest jakby bardziej gładko i to jest cecha występująca na zdjęciach maszyn seryjnych, aczkolwiek zdjęciach przeważnie słabszych jakościowo.

Only for discussion




Jak sądzicie?

Pozdrawiam
Hubert

Kadłub złożony.













Pozdrawiam
Hubert

Na razie zrobione "zakładki" pionowe. W roli głównej taśma maskująca i Surfacer 500.
Teraz czas na poziome.











Ciekaw jestem, co sądzicie?

Pozdrawiam
Hubert

Męcz go - jak skończysz będzie szansa że ktoś zapowie lepszego.

Jacek Bzunek napisał(a):Męcz go - jak skończysz będzie szansa że ktoś zapowie lepszego.

No, oby! Jednego kupca mieliby na pewno - no chyba że 100% żywica, jak Re.2000 z Silver Wings w dużej skali, z tym raczej zero zakupów w ciemno, poczekam na pierwsze relacje warsztatowe.

Męczę zatem nieszczęśnika dalej.
Za mną zabawa ze szpachlówką na kadłubie i skrzydłach oraz montaż całości. Szpachla przyda się jeszcze, szpar i niedokładności jest co nie miara. Poprawiłem też wstępnie wycięcia w osłonie silnika na wyloty km (Italeri wyobraziło sobie je jako płytkie wgłębienia, w które sugerują wkleić kalkomanie, dobrze że nie z obrazkiem wylotów km).

Złożyłem tych kilka części z pudełka - i, no tak - Spitfire to to nie jest, ale maszyna ma coś w sobie.













Do wyrycia mam jeszcze pokrywy luków i komór uzbrojenia - jakoś nie chciałem iść drogą obmyślaną przez Italeri (kto miał model w ręce, ten wie - kto nie miał, może zobaczyć instrukcje w sieci - dziwne).

Pozdrowienia
Hubert

Jedziemy powoli dalej. Połatałem szpachlą i wstępnie wyszlifowałem problematyczne miejsca.











"Zakładki" poziome są słabo widoczne, będzie trzeba poprawić.

Pozdrawiam
Hubert

Narzuciłem Surfacer 1500 i dokleiłem kabinę, wymaga drobnego szlifu górna część wiatrochronu.
Podkład mocno przygasił efekt zakładki, kontrolnie pomaluję bazowym i zobaczę, może cieniowaniem da się to nieco podkreślić.
Do tego wyloty luf kadłubowych km proszą się o uwagę.









Pozdrawiam
Hubert

Wreszcie Reggiane dostał kolorów.
Użyłem farb z palety Italeri, w końcu to włoska maszyna.













Oczywiście to wszystko przed zabiegami upiększającymi, finisz będzie bardziej urozmaicony, gdyż maszyna której będzie miniaturą obficie był upstrzony podmalówkami (biała 239 Aeronautica Cobelligerante Italiana).

Pozdrawiam
Hubert

Cały czas śledzę i czekam na efekt końcowy .

Jarek