Modelarstwo z pasją

Przedłużająca się praca nad Kfirem, doprowadziła do tego że muszę coś zrobić szybkiego, bezsteresowego, samoskładalnego, padło na zestaw F/A-18B Sharpshooter japońskiej firmy Fujimi.

Model końcowy będzie przedstawiał pierwszy dostarczony do Korpusu Piechoty Morskiej egzemplarz dwumiejscowej-treningowej wersji jednego z najlepszych samolotów wielozadaniowych, więcej o maszynie i dywizjonie napiszę standardowo w galerii.

F/A-18 z dywizjonu VMFAT-101 „Sharpshooter”, podczas symulowanej walki kołowej z F-21A Lion oraz F-5E Tiger z dywizjonu Agresorów USMC VMFT-401 „Snipers”.
fot. acesflyinghigh.files.wordpress.com

Budowe modelu rozpocząłem od wycięcia elementów przedniej częsci kadłuba oraz kokpitu. Producent w zestawie dodał mała blaszkę częsci fototrawionych w której między innymi znajduje się podstawa HUDa, która przyklejona została na swoje miejsce.



Burty kabiny, wannę oraz tablice przyrządów pomalowałem następnie Model Masterem 1740 (FS 36231). Akrylowymi Vallejo pomalowałem nasztępnie elementy tablicy przyżądów, na panele boczne natomiast nałożyłem kalkomanie. Po zabezpieczeniu malunków Sidoluxem położyłem zwashowałem brązowo-niebieskim washem od AK (070), pokryłem warstwą matowego varnisha od Vallejo i przypudrowałem pudrem Tamiya. Jedynym dodatkiem jaki planuje wykorzystać w modelu to żywiczne fotele SJU-5 z zestawu Airesa (7148), które wkleje na sam koniec prac, w związku z tym zestawowych wcale nie ruszałem.

Noworoczny wieczór spędziłem nad pracami nad centralną częscią kadłuba, wycinając i wstępnie obtabiając częsci z którycg się składa. Muszę powiedzieć że japończycy trochę przekombinowali z podziałem technologicznym



Następnie wziąłem się za wykonanie tuneli doprowadzających powietrze do silników.



Następnie wnętrza pomalowałem białą emalią Model Mastera, natomiast łopatki silnika metalizerem tej samej firmy. Nie przejmowałem się śladami po wypychaczach i porysowaną od formy powierzchnią gdyż i tak nie będzie tego widać. Na koniec wszystko zostało pokryte sidoluxem.



Po sklejeniu wszystkiego w całość, tulenle zostały wklejone w swoje miejsca kadłubie.



Wieczór zakończyłem sklejeniem do kupy centropłata.



Im dłużej siedzę przy modelu, tym bardziej dochodzę do wniosku że Fujimi trochę się pogubiło przy tym modelu. Niepotrzebnie skomplikowany podział technologiczny, oraz uproszczenia niektórych elementów wprowadzają mnie czasami w zmieszanie.

Kolejny etap w budowie to skrzydła i usterzenia. Tu za dużej filozofii nie było, wszystko pasuje idealnie. W prawym LEXie w miejscu na składaną drabinkę, dodałem dociętą z opakowaniu po serku homogenizowanym scianę, gdyż zionęło tam straszną pustką.

Hej
Mam ten sam model tylko w wersji jednoosobowej także tym bardziej z chęcią przyglądam się relacji.
Powodzenia.

ps.i tak przy okazji - jak oceniasz farby model master?(jeśli używałeś kiedyś pactry czy możesz je jakoś ze sobą porównać?)



Pzdr.
Jaro

Mogę porównać emalie Humbrola do MM, niebo i ziemia, w dodatku gdy do rozcieńczania używam Leveling Thinnera. Jeżeli chodzi o akryla MM na PWMie wiem że używa ich Hubertus i sobie bardzo chwali. Z pactrami miałem do czynienia jak wchodziły na rynek a tego co robiłem to modelarstwem cieżko było nazwać, i nie były to dobre wspomnienia ;)

Rozpocząłem przygotowania do złożenia płatowca w całość.

Po po pierwsze należało usunąć szparę powstało po wklejeniu dolnej połówki przedniej częsci kadłuba. Ubytek był za duży na szpachlowanie, dlatego przyciąłem odpowiedni kawałek tworzywa z opakowaniu po serku homogenizowanym, dzieki temu też uzyskałem tylną ścianę komory podwozia o której Fujimi zapomniało



Następnie przystąpiłem do szlifowania miejsc łączenia częsci. O ile z przednią częscią nie ma praktycznie problemu, wszystko pasuje idealnie, o tyle w tylenj częsci jest kilka miejsc w których trzeba będzie użyć szpachli







W czasie gdy model suszył się po myciu, przygotowałem sobie wszystkie drobne części które przykleje po sklejeniu płatowca w całość. Po raz kolejny oprócz szwu wewnątrz wlotów powietrza, które usunąłem przy pomocy skalpela, oraz śladów po wypychaczach wewnątrz hamulca aerodynamicznego wszystko obyło się bez problemów.

Przez ostatni tydzień nie było mnie w domu, co nie znaczy że nie pracowałem nad modelem.

Po przetrasowaniu zatartych podczas szlifowania linii skleiłem w całość wszystkie elementy płatowca. Opierając się na”Monografiach Lotniczych nr6 F/A-18 Hornet” wydawnictwa AJ Press wykonałem szablon rozwarcia stateczników pionowych.



Następnie rozpocząłem szpachlowanie miejsc łączeń elementów. Użyłem do tego szpachlówki Tamiya, oraz akrylowej szpachlówki Wamodu, w miejscach w których łatwiej będzie ją zetrzeć wacikiem do uszu nasączonym rozcieńczalnikiem.