Mi24 "rozbity" /Trumpeter/1:35/

[giberes]

Przepraszam za słownictwo, ale jedyne co pasuje do tego, co widać w tym warsztacie: rozpieprzyć też trzeba umieć. Podziwiam za już i czekam na więcej.

[ewpiga]

Tu słowo 'buduję' nabiera iście absurdalnego znaczenia

Dopiero teraz na to zwróciłem uwagę. W żaden sposób argument nie jest możliwy do obalenia.

Napęd już na swoim miejscu. Dokleiłem do niego kilkanaście popsutych detali i kilka poskręcanych blach, coś jak śmieci, które mają imitować zdewastowanie silnika. Na ten moment to tyle w tym miejscu. W postępie wrócę tu z ‘retuszem’.







Prawy bok kadłuba. Popsuty w takie kawałki. Jeden ‘panel’ już doklejony do wręgi. W tym momencie zaczyna się scalanie obu połówek kadłuba. Bezproblemowa robota, ale za moment jak będę mocniej ‘zakręcał’ z belka ogonową i końcem kadłuba, frasunek z pasowaniem do siebie detali zacznie się na pewno.







Lewy bok kadłuba. Ostatni z większych detali w tej sekcji. Zrobiłem rozwiertakiem parę otworów, tak na zapas..może się przydadzą. Od wewnętrznej strony zamaskowałem te dziury blaszką.





Mogę powiedzieć, sukces numer trzy. Połączenie obu połówek w tym miejscu wyszło znakomicie.



W tej całej mozolności najprzyjemniejsza z robót... przypasować blaszkę i potem ją rozwalić.

[Aleksander]

"Masta of dizasta". Super!

[ewpiga]

Pomajstrowałem "coś" w białym plastiku.





Skorupa już ukryta pod blachą.







Tutaj, na skraju plastikowego detalu widać ile warstwy metalu pozostawiłem do dalszej obróbki /1-2mm/Z nabytego doświadczenia, nie kleić blaszek idealnie w obrys plastikowego ‘panelu’. Metal po modyfikacji potrafi się skurczyć i lepiej jest go mieć w zapasie a potem przyciąć, przeszlifować do krawędzi plastiku.



Jest sporo miejsca w pustej przestrzeni przedziału napędu więc coś tam muszę utknąć.





Tak obecnie wygląda skorupa…

[Łukasz_K]

No nie powiem, robi wrażenie.

[abtb]

Jest sporo miejsca w pustej przestrzeni przedziału napędu więc coś tam muszę utknąć.

Można by było "wcisnąć" przekładnię główną wirnika, ale nie będę naciskał

[ewpiga]

...się robi, jeszcze wilgotny po gruncie...

[ewpiga]

[ewpiga]

Ostatni ‘panel’ kadłuba. Za nim już belka ogonowa.



Wymyśliłem sobie kolejne udziwnienie/problem/, aby od tego momentu mocniej „łamać” kadłub wraz belką ogonową na lewą stronę. Po przymiarkach tego ‘panelu’ do kadłuba okazało się, że komora podwozia również musi ulec znacznym modyfikacjom ze względu na kąt przełamania jaki sobie ustaliłem. Do tego, skomplikowany przekrój skorupy w sekcji ogonowej nie pomaga i nie daje mi możliwości przecinania plastiku na mniejsze fragmenty, a w tych mniejszych kawałkach bardzo łatwo jest wypracować pożądane kształty.
Odciąłem więc większy fragment, a w plastiku zrobiłem nacięcie do ‘najsłabszego’ miejsca w tym panelu - do krawędzi komory podwozia.. i będę giął plastik na „zimno”.



Naginając w osłabionych przez nacięcie miejscach, wytworzyłem sobie „łuk” „Przyspawałem” kawałek białego plastiku i już detal się nie odkształci.





Po utwardzeniu kleju przeszlifowałem powierzchnie łagodząc „kanty”



Tak wygląda komora podwozia…”pasuje” do wnęki idealnie. Pięć minut, tyle wystarczy aby to naprawić. W zasadzie to dwa elementy. Trzy ścianki jako jeden odlew.. i ‘dach’.



Zaczynam od ‘panelu’ burty. Po kresce ołówka..ciach.



Wykorzystując plastikowy detal, wytłoczyłem w blaszce ‘nowy’ dach komory. Sam plastik przeciąłem w połowie, i jedną z połówek wykorzystam jako fundament w budowie.



Coś podciąłem, przeszlifowałem i poklejone. Tak spreparowany detal mogę oklejać blachą.





Złapałem ten bok na klej tylko do fotki. Widać teraz jak poprzez ‘łamanie’ sekcji ogonowej zmieniła się forma komory. Jej wnęka, /ściana/ jest krótsza jakieś 4-5 mm. Nie da się tego inaczej zrobić, plastik, to nie metal, nie pofałdujesz, nie zegniesz bez ułamania. Dopiero podczas oklejania blaszkami, wykonam w tym miejscu imitację zniszczonej, połamanej blachy i to pozwoli na zamaskowanie nieprawidłowości w wymiarach komory.



Najważniejsze jest, że panel idealnie styka w tych dwóch miejscach. Na łączeniu skrzydła i na ścianie przedziału.



W komorze zmienił się profil, który oznaczyłem na czerwono jak i sama wnęka została mocno odchudzona. Koło z wahaczem raczej nie zostanie schowane do środka. Dekle, które zamykają wnękę/nie będę zmieniał ich profilu zostaną w oryginale/ pozostawię lekko otwarte. Tym sposobem ukryję niepoprawną i niewymiarową komorę.

[ewpiga]

Zniszczenie wnęki podwozia wymusiło ‘złamanie’ sekcji ogonowej. Jak już sobie przygotowałem odpowiednio spreparowany detal i przyłożyłem do korpusu modelu okazało się, że na łączeniu „nowego” panelu w miejscu styku komory z kadłubem znajduje się „cała” nienaruszona połać poszycia. Tak jakby w tej okolicy nic się nie działo poza uszkodzeniami faktury wnęki. Jak to się mówi w sztukach plastycznych, obszar ten nie tworzył harmonijnej całość kompozycji. Do tego jednak, aby już teraz wykonać tam jakieś ’dziurkowanie’ podchodzę ostrożnie…



…na początek, rozkleiłem blachy. Rozwiertakiem w plastiku wywaliłem taką dziurę…



…otwór na powrót zaklejam blachą i tak zostawiam. Popsuć to, mogę w każdym momencie. A też może się okazać, że wykonanie zniszczeń poszycia w tym miejscu wcale nie będzie potrzebne.



Fragmentarycznie, po oklejeniu blaszkami…



… i już, detal ‘przyspawany’ na fest do kadłuba.





Teraz jak już „panel’ siedzi na swoim miejscu. Mogę nawiązać serią mniejszych uszkodzeń blachy w okolicy wnęki...



W miejscu, w którym wytworzyłem dziurę w kadłubie wgniotłem blachę. Nożykiem zrobiłem kilka mniejszych uszkodzeń metalowego poszycia.

[ewpiga]

Prawa strona sekcji ogonowej, wstępnie po pasowaniu ‘panelu’ na „sucho” Już teraz mogę napisać..odbędą się niezłe ‘tańce’ aby połączyć dwie zdeformowane połówki kadłuba w jedną całość. Jak widać na wierzchniej stronie wykonałem trzy nacięcia nożykiem dla łatwiejszego gięcia plastiku.



Tego ciąć raczej nie będę więc, od wewnątrz, ostrym końcem chirurgicznych nożyczek ‘porysowałem’ po plastiku takie oto rowki.
W ten sposób osłabiam plastik, aby móc łatwiej naginać materię i wytworzyć większą obłość kształtu.



Kleję detal tylko do focenia, aby pokazać jakie „schody” mi tu teraz na kadłubie będą wychodzić. Kilka otworów po rozwiertaku być musi.



Kolejne dwa panele doklejone, zaznaczyłem je kolorem, aby uwidocznić formę w jakiej zostały wycięte z oryginalnej wypraski.



Jak bym chciał dokleić te panele zgodnie do krawędzi kadłuba, to mam taką szczelinę…jakieś..1,5 cm…



…mało?.. to jeszcze obie połówki przesunęły się w przód-tył, w podobny wymiar/1,5cm/



…to samo jest w płaszczyźnie pionowej, góra-dół. Takie cuda wyszły tylko dla tego, że postanowiłem uczynić model bardziej atrakcyjnym w prezentacji.

[ewpiga]

Nie jest źle, aż takiej tragedii nie ma.. choć wyszło dość spore przesunięcie połówek kadłuba. Próbować pasować to na “gorąco”, podgrzewać palnikiem, albo giąć plastik na siłę?…nie trzeba się tak mordować. Jest łatwy sposób. Krzywizna jaką wypracowałem w sekcji ogonowej na prawej stronie kadłuba biegnie dłuższym łukiem. I ta strona będzie “bazą” do której dobuduje krótszy łuk lewej strony wraz z belką ogonową. Dlaczego od dłuższego? Ano, dłuższy ma już określoną granicę końca kadłuba i początku belki ogona. Krótki na pewno będzie jeszcze cięty, zostanie tylko do tej granicy dopasowany. Teraz muszę to zrobić krzywo żeby potem było prosto.
Na początek, to co pociąłem pokleiłem i spasowałem do kadłuba.



Białym plastikiem ustabilizowałem ‘panel’ i czekam aż klej się utwardzi.



Tak na pierwszy odruch, ten detal nie był przewidziany do cięcia. Zamysł musiałem jednak zmienić. Wybieliłem w obrazie połać plastiku, który odciąłem od reszty.



Odjąłem jeszcze fragment spodu “brzucha” śmigłowca. Panel z gniazdem osadzenia skrzydła już utwardził klej.



Taki fragment plastiku został do obróbki. Po pasowaniu do krzywizny prawej strony okazało się, że panel jest za długi. “Chytre” cięcie po kresce ołówka, raz…za krótko.
Drugie cięcie już z większym luzem po zaznaczonej tu czerwonej kresce…i detal pasuje.



Przyspawane.. połówka lewej do prawej. Szczelina? być musi. Ten luz, który widać jest potrzebny do korygowania belki ogona. Gdy już osiągnę zamierzony łuk "skrętu" belki 'przyspawam' kawałkiem białego plastiku panel do ścianki oporowej.







To co jeszcze nie poklejone dociągnąć do krawędzi kadłuba…



…powstałe po naciąganiu kanty przeszlifować. Szczelin nie szpachluje to zamaskuję przyklejony do powierzchni metal.



Zrobione. Krzywe wyszło prosto.



Zostało zamaskować te “schody” na przejściu, kadłub - sekcja ogona. To już mogę wykonać bardzo prostą i efektowną sztuczką…

[ewpiga]

Kąt “wyłamania” sekcji ogonowej został już ustalony. Panel ustabilizowany i ‘przyspawany’ na fest. Przykleiłem też fragmentarycznie pocięty wcześniej panel ‘brzucha’. Jak widać na fotce, nie ma też odcinka plastiku gdzie znajduje się wnęka podwozia. Został odcięty i po przeróbkach / musi zostać mocniej wyoblony/ zostanie przyklejony na miejsce…



…sama wnęka podwozia w ‘całości’ tu nie będę niczego psuł. Gniazda komory w ogóle nie będę wklejał. Klapy komory zostaną zamknięte. Mniejsza z nich jest już na swoim miejscu.







Jest jeszcze jeden kiks, który powstał podczas ‘łamania’ sekcji ogona. Na grzbiecie kadłuba znajduje się mechanizm. /nie mam pojęcia jaki, nie zagłębiałem się w literaturę / który zamykają dwuskrzydłowe drzwiczki inspekcyjne. Na rysunku widać różnicę w szerokości progu drzwiczek. Prawa strona leży dokładnie w wymiarze. Lewa, jest krótsza jakieś 5mm. W tej skali, już sporo i rewelacyjnie to nie wygląda. Fatalnie, po prostu krzywo. Zniwelować ten kiks, żaden problem…



…wykonanie imitacji tego mechanizmu i tych drzwiczek to będzie ‘furtka’ do tego, aby dokonać pewnego małego ‘oszustwa’. Widz /odbiorca/ będzie miał wrażenie, że wszystko w tym miejscu jest jak najbardziej w porządku. Zanim jednak do tego miejsca wrócę dokończę blaszkowanie kadłuba i budowę ogona.

[piotr dmitruk]

Niesamowite

[martinezol]

Szalony modelarz! Od dawna podziwiam Twoje warsztaty i napatrzyc sie nie moge! Piekna robota