Modelarstwo z pasją

Szczęśliwie otrzymałem w ramach konkursu "1940" nagrodę, która mi bardzo "leży", czyli Jak-1b z Arma Hobby w wersji Expert. Dzisiaj to już rarytas. Ponieważ nie stwierdziłem na forum żadnego warsztatu modelu, spróbuję naświetlić jego montaż. Do budowy wezmę jednak model w wersji Junior z dodatkami, który leżał u mnie już parę lat.

Rozpisywać się nt zawartości nie ma sensu, jest dobrze przedstawiona na stronie Army, tym bardziej, że znajduje się wśród wyprzedanych
https://www.armahobby.pl/70028-yakovlev ... l-kit.html

Chcę zrobić "późny" Jak-1b w malowaniu powojennym LWP, tym bardziej że dokumentacja techniczna wersji 1942 r. rozchodzi się z modelem. Przypuszczam, że to, co jest w pudełku było wzorowane właśnie na późnej wersji produkcyjnej z Muzeum Lotnictwa WP.


Tradycyjnie zacznę od kabiny. Ponieważ nigdy w wersji PL nie widziałem opisu kolorystyki tego samolotu, spróbuje to opisać


Wiadomo, że wnętrze kabiny, wnęki podwozia itp. były malowane szarym lakierem A14. Jego kolor jest bardzo zbliżony do koloru plastiku producenta, więc nie wymądrzając się po prostu pokryje go wash'em. Natomiast ciekawostki zaczynają się od drobiazgów.
Lewa burta kabiny (od lewej do prawej):
- zawór sprężonego powietrza (czarny)
- pokrętło butli sprężonego powietrza (brąz)
- zawór butli awaryjnej (czerwony)
- dźwignia wypuszczania klap (błękitny)
- manetka gazu(żółta)
- manetka forsażu silnika (czarna)
Pod czarnym kołkiem sterowania wysokością znajdują się czarne dźwignia zrzutu bomb i dźwignia sprężarki.
U góry zielony bandolier do rac sygnałowych (wg dokumentacji powinien być na prawej burcie) i czarny panel elektryki.

Tablica przyrządów od Yahu komentarzy nie wymaga, ale mogę też opisać zegary (dla chętnych).

Prawa burta kabiny (od prawej do lewej):
- zawór uruchomienia silnika (czarny)
- pompka wtryskiwacza benzyny do gaźnika (czarna)
- dźwignia wtryskiwacza oleju (czarna)
Tu powinien się też znajdować przyrząd tlenowy KPA-3-bis
Dalej czarne kółko sterowania żaluzji chłodnicy silnika płynem (czarne)
- dźwignia awaryjnego wypuszczania podwozia (czerwona)
Nad nią czarne kółko sterowania zasłonką chłodnicy oleju
Czarne panele elektryki, apteczka i zielone plakietki instrukcji startowych i wyprowadzania z korkociągu oraz poprawek dewiacji prędkościomierza i wysokościomierza.

Co prawda wolę wczesną wersję Jaka-1 z podniesionym grzbietem (jak w Spitfire), ale z ciekawością popatrzę na Twoją pracę. Na razie mam jakiś wewnętrzny "hamulec" do wzięcia się za Wojenno-Wozdusznyje Siły, ale Jak-1 Eduarda jest w tej grupie, więc będę podglądał. Na pewno zrobisz z niego fajny model

Witaj, Olku! Gwoli ścisłości późne Spity i Mustangi tez miały "bubble top"

Założyłem opancerzone oparcie siedzenia pilota i wkleiłem pasy, tradycyjnie z pokolorowanej taśmy malarskiej


Z siateczki do głośników tableta zrobiłem osłony radiatora wodnego i olejowego

dymuwa napisał(a):Witaj, Olku! Gwoli ścisłości późne Spity i Mustangi tez miały "bubble top"
(...)

Wiem, wiem , ale wolę te z podniesionym grzbietem - jedyny wyjątek to Thunderbolt - wolę z kroplową osłoną niż "Razorback'a".
Siatka w osłonach chłodnic robi dobre wrażenie - dawaj dalej!

Wiadomo, dzisiaj już stosuje się zupełnie inne technologie niż 20 lat temu, ale spasowanie części robi bardzo przyjemne wrażenie. Zbieram mój pierwszy model od Arma Hobby (mimo że jeszcze dwa leżą na półce), ale prawdopodobnie kupię jeszcze kilka.
Zmontowałem kadłub - za wyjątkiem dwóch mikrych niedolewów od spodu (żółte strzałki) nie ma się do czego przyczepić.
Wydrążyłem jeszcze jakiś wlot powietrza (biała strzałka)




Po sklejeniu skrzydła stwierdzam, że butla sprężonego powietrza jest ciekawym i zmarnotrawionym elementem wyposażenia kabiny - po założeniu "łyżki" siedzenia pilota będzie zupełnie niewidoczna.

Ostateczny wygląd dolnej części kabiny

Spoko, przeżyję
U mnie też tak jest, ale ciekawe jest to, że parę miesięcy temu taka sytuacja nie występowała. Prawdopodobnie Postimage coś zmieniło w strukturze odnośników.

Już jest okej, nie wiem o co chodzi... kasuję poprzednie wpisy.

Faktycznie, sytuacja wróciła do normy

Nawierciłem otwory w ogonie pod tylny biały ogień pozycyjny i wejścia drutu antenowego


Zmontowałem skrzydła z kadłubem. Mówię jak jest: nie miałem jeszcze modelu z lepszym spasowaniem tych elementów - żadnych szczelin, wybrzuszeń, konieczności szpachlowania i szlifowania.



Moje najwyższe uznanie dla projektanta odlewów i technologii ich wykonania. Brawo, Arma Hobby

Kleiło się te Jaki z ZTS Plastyk w latach młodości. Stąd mam sentyment do tej konstrukcji. Widzę, że to co tworzysz to jest
inna liga w porównaniu z tamtymi modelami.

Oj, kleiło się! Zrobiłem w 1985 r. Jak-1 w wersji grzbietowej jeszcze z pierwszego tłoczenia ZTS. Na tamte czasy model był rewelacją. Laminowane pudełko, dwa warianty wykonania, trzy kalkomanie niezłej jakości. Odlewy nie odbiegały jakością od Novoexport czy Airfix. Oczywiście, zaginął w odmętach przeprowadzek

No i przyszedł moment stwierdzenia "nie ma modeli doskonałych", czyli powiedzenia "Kucha, Panowie!" projektantowi z Army. Zabrakło dobrze widocznego elementu - radiostacji, która znajduje się pod tylną częścią osłony kabiny. Nie ma jej ani w wersji modelu Junior (która robię), ani Expert.
W instrukcjach czasów radzieckich, jak i w publikacji R.Bocka "Monografie Lotnicze nr 46 - Jak-1 i Jak-3" jest pokazane miejsce do radiostacji (48). To, że naboje rac i przyrząd tlenowy umieszczono po lewej, a nie prawej stronie kabiny, nie jest aż tak istotne, bo nie będą wyraźnie widoczne, ale radiostacja ... Zabrakło istotnego elementu,który będzie widoczny.
Rzut na kabinę


Na "grzbietowym" Jak-1 pierwszych serii produkcyjnych radiostacji w ogóle nie montowano. Wg mnie świadczy to o "wysokim" poziomie przemysłu radiotechnicznego ZSRR, tym bardziej, że na Bf-109 radiostacje montowano już na wersji A i B, które walczyły w Hiszpanii już w 1937 r. Nie mniej Jak-1b były już wyposażone w radiostacje, ale z jednym szczegółem. Na początku wszystkiej myśliwce miały montowane odbiornik RSI-4, natomiast nadajnik RSI-3 początkowo na co dziesiątym, później na co piątym, a na końcu produkcji samolotu na każdym egzemplarzu. Zarówno odbiornik, jak i nadajnik były montowane na półce, znajdującej sie za szkłem pancernym kabiny pilota z tyłu kabiny.Odbiornik i nadajnik miały osobne umformery - przetwornice prądu stałego od akumulatora 26V w prąd zmiennego wysokiego napięcia 220V z dalszą modulacją częstotliwości krótkofalowej. Panel radiostacji znajdował się w prawej dolnej części tablicy przyrządów.
Skrzynki nadajnika i odbiornika


Komplet nadwczo-odbiorczy


Jego rozmieszczenie w kadłubie
[/url

Hełmofon
[url=https://postimages.org/]

Zakładam, że w służbie LWP były już Jak-1b późnych partii produkcyjnych, odpowiednio na półce za szkłem pancernym muszą się znaleźć dwie skrzynki radio i dwa cylinderki umformerów przed nimi.
Wymiary nadajnika to 206x189x123 mm, odbiornika odpowiednio 165x162x119 mm, umformerów 220 mm o średnicy 170 mm i 150 mm o średnicy 133 mm, co w skali 1:72 daje mniej więcej równoległościany 3x2,5x2 mm i 2,2x2,2x1,8 mm i cylinderki 3 mm o średnicy 2,5 mm i 2 mm o średnicy 1,8 mm. Najlepiej je wykonać z polistyrenu i odpowiednio pomalować.
Trochę przydługawy ten post, ale może komuś się przyda.

Zamontowałem górną osłonę silnika, nawierciłem lufę km-u UBS


Zrobiłem nadajnik, odbiornik i umformery. Kable z żyłki 0,25 mm


Wkleiłem stabilizator. Jak zaczyna przypominać swój prototyp.

Wkleiłem i trochę poprawiłem celownik- zamontowałem szybkę wizjera.
Wkleiłem szkło pancerne za fotelem pilota.


Wkleiłem owiewkę kabiny. Zrobiłem maszt antenowy - tradycyjnie z drutu miedzianego (nie znoszę, kiedy plastikowy wygina się przy naciąganiu anteny ) Miedź jest miękka - dobrze się ją piłuje i wierci.