A6M2 Type 21 - 1/48 PEGASUS (edukacyjny)
Napisane: czwartek, 3 stycznia 2013, 13:01Oto kolejny model wykonany w ramach jedynej słusznej edukacji przez mojego niemal 5 letniego smyka 
. Model przedstawia samolot Mitshubishi A6M2 model 21 pilotowany w okresie grudzień 1941 - maj 1942 przez asa Lotnictwa Cesarskiej Marynarki Wojennej - Tetsuzō Iwamoto.
źródło: http://aces.safarikovi.org
Rys historyczny
Zmagania nad Pacyfikiem nie są moją domeną, dlatego też posiadane w tym temacie materiały określiłbym raczej jako skromne i spodziewam się że znawcy tematu dopatrzą się w podanym opisie sporych nieścisłości
Tetsuzō Iwamoto – wg danych oficjalnych najskuteczniejszy pilot Lotnictwa Cesarskiej Marynarki Wojennej (IJNAF) kampanii w Chinach oraz drugi w klasyfikacji zmagań nad Pacyfikiem. Służbę wojskową rozpoczął w 1934 wstępując do Cesarskiej Marynarki Wojennej, początkowo służył jako mechanik pokładowy na lekkim lotniskowcu Ryujo, w kwietniu 1936 roku pomyślnie zdaje bardzo trudne egzaminy dopuszczające do szkolenia lotniczego, które kończy w grudniu tego samego roku. Następnie otrzymuje przydział do Saeki Kokutai gdzie przechodzi 6 miesięczne szkolenie zaawansowane dla podoficerów. W 1937 roku zostaje przeniesiony do Omura Kaigun Kokutai. Chrzest bojowy (w 13 Grupie Lotniczej) przechodzi w lutym 1938 nad Nanchang. W okresie luty-wrzesień 1938 bierze udział w 82 misjach w trakcie których odnosi 14 zwycięstw (Polikarpow I-15 i I-16).
W grudniu 1941 roku zostaje przeniesiony na lotniskowiec Zuikaku – bierze udział w ataku na Pearl Harbor (wykonuje loty w osłonie lotniskowca), następnie uczestniczy w bitwie na Morzu Koralowym. Pod koniec 1943 grupa lotnicza Iwamoto zostaje skierowana do Rabaul – okres służby przypada na trzy miesiące najcięższych walk jakie były tam prowadzone. Następnie walczy nad atolem Truk i Filipinami. Po ewakuacji z Filipin pełni służbę w obronie wysp macierzystych i szkoleniu pilotów kamikadze.
Po zakończeniu wojny zostaje pozytywnie zweryfikowany przez władze okupacyjnie (nie jest klasyfikowany jako zbrodniarz wojenny) ale jako były oficer (wojnę kończy w stopniu porucznika) zostaje wpisany na „czarną listę” przez co nie może znaleźć zatrudnienia w sektorze publicznym. Dopiero w 1952 roku po konferencji pokojowej w San Francisco (na udział w której z trudem otrzymał zgodę od władz okupacyjnych) jego los ulega poprawie – znajduje zatrudnienie w przędzalni Masuda. Niestety w 1953 dostaje zapalenia jelita i trafia do szpitala. Po serii pomyślnych operacji Iwamoto skarży się na bóle pleców – z niewiadomych przyczyn lekarze decydują się na usunięcie trzech lub czterech żeber i to bez znieczulenia. W trakcie operacji dochodzi do zakażenia krwi i w maju 1955 Iwamoto umiera na sepsę.
Po śmierci zostaje odnaleziony jego pamiętnik w którym widnieją wpisy 202 zwycięstw powietrznych indywidualnych. Zgodnie z zapisami pamiętnik Iwamoto miał zestrzelić:
- 202 samoloty indywidualnie
- 26 samoloty zespołowo
- 27 samolotów prawdopodobnie
- 2 samoloty uszkodzone
- 2 samoloty zniszczone na ziemi
W rozróżnieniu na poszczególne typy lista zgłoszonych zwycięstw prezentuje się następująco: F4F (7-0-0), P-38 (4-0-0), F4U (48-1-0), P-39 (2-0-0), P-40 (1-0-0), F6F (29-0-0), P-47 (1-0-0), P-51 (1-0-0), Spitfire/Hurricane (4-0-0, 2-0-0 na ziemi), SBD (48-7-0), TBF (5-19-0), SB2C (5-0-0), B-25 (8-0-0), B-26 (2-0-0), B-24 (6-0-2), B-29 (1-0-0), PBY5A (1-0-0), Martin Mariner (1-0-0).
Japończycy stosowali metodę klasyfikacji i weryfikacji zwycięstw zgodną ze standardem RAF i FAA (różniącym się od zasad USAF/USN/USMC), aby uściślić dane historycy (Dr. Izawa i prof. Hata) w 1971 roku przeprowadzili badania weryfikujące zgłoszenia Iwamoto – w ich wyniku dokładne potwierdzenie uzyskało 80-87 zgłoszeń.
Model
Model zbudowany przez mojego Szkraba (Jasia) przy moim ograniczonym wkładzie. Wątek warsztatowy viewtopic.php?f=12&t=22547 przestawia nasze zmagania z materią (w tym przyczynę zastosowania niewłaściwego odcienia szarego). Linka anteny z przyczyn oczywistych nie została zamontowana.
Model malowany aerografem, lecz tym razem akrylami Model Mastera (muszę przyznać, że zachowują się całkiem sympatycznie i wygląda na to, że będą stanowiły alternatywę/uzupełnienie dla preferowanej przez ze mnie Agamy). Wash wykonałem Neutral Wash’em MIG’a, okopcenia to oleje VanGogha (Vandyke Brown i Payne's Gray). Odrapania na osłonie powstały poprzez „przeszlifowanie” drobną wełną szlifierską (000) wierzchniej warstwy czarnego akrylu (wcześniej osłona została pomalowana Humbrolem 11). Zacieki i lekki filtr wykonałem szorstkim pędzlem i mixem Dark i Neutral Wash’a MIG’a, które następnie delikatnie przetarłem papierowym ręcznikiem zwiniętym w rulon.
. Model przedstawia samolot Mitshubishi A6M2 model 21 pilotowany w okresie grudzień 1941 - maj 1942 przez asa Lotnictwa Cesarskiej Marynarki Wojennej - Tetsuzō Iwamoto.źródło: http://aces.safarikovi.org
Rys historyczny
Zmagania nad Pacyfikiem nie są moją domeną, dlatego też posiadane w tym temacie materiały określiłbym raczej jako skromne i spodziewam się że znawcy tematu dopatrzą się w podanym opisie sporych nieścisłości
Tetsuzō Iwamoto – wg danych oficjalnych najskuteczniejszy pilot Lotnictwa Cesarskiej Marynarki Wojennej (IJNAF) kampanii w Chinach oraz drugi w klasyfikacji zmagań nad Pacyfikiem. Służbę wojskową rozpoczął w 1934 wstępując do Cesarskiej Marynarki Wojennej, początkowo służył jako mechanik pokładowy na lekkim lotniskowcu Ryujo, w kwietniu 1936 roku pomyślnie zdaje bardzo trudne egzaminy dopuszczające do szkolenia lotniczego, które kończy w grudniu tego samego roku. Następnie otrzymuje przydział do Saeki Kokutai gdzie przechodzi 6 miesięczne szkolenie zaawansowane dla podoficerów. W 1937 roku zostaje przeniesiony do Omura Kaigun Kokutai. Chrzest bojowy (w 13 Grupie Lotniczej) przechodzi w lutym 1938 nad Nanchang. W okresie luty-wrzesień 1938 bierze udział w 82 misjach w trakcie których odnosi 14 zwycięstw (Polikarpow I-15 i I-16).
W grudniu 1941 roku zostaje przeniesiony na lotniskowiec Zuikaku – bierze udział w ataku na Pearl Harbor (wykonuje loty w osłonie lotniskowca), następnie uczestniczy w bitwie na Morzu Koralowym. Pod koniec 1943 grupa lotnicza Iwamoto zostaje skierowana do Rabaul – okres służby przypada na trzy miesiące najcięższych walk jakie były tam prowadzone. Następnie walczy nad atolem Truk i Filipinami. Po ewakuacji z Filipin pełni służbę w obronie wysp macierzystych i szkoleniu pilotów kamikadze.
Po zakończeniu wojny zostaje pozytywnie zweryfikowany przez władze okupacyjnie (nie jest klasyfikowany jako zbrodniarz wojenny) ale jako były oficer (wojnę kończy w stopniu porucznika) zostaje wpisany na „czarną listę” przez co nie może znaleźć zatrudnienia w sektorze publicznym. Dopiero w 1952 roku po konferencji pokojowej w San Francisco (na udział w której z trudem otrzymał zgodę od władz okupacyjnych) jego los ulega poprawie – znajduje zatrudnienie w przędzalni Masuda. Niestety w 1953 dostaje zapalenia jelita i trafia do szpitala. Po serii pomyślnych operacji Iwamoto skarży się na bóle pleców – z niewiadomych przyczyn lekarze decydują się na usunięcie trzech lub czterech żeber i to bez znieczulenia. W trakcie operacji dochodzi do zakażenia krwi i w maju 1955 Iwamoto umiera na sepsę.
Po śmierci zostaje odnaleziony jego pamiętnik w którym widnieją wpisy 202 zwycięstw powietrznych indywidualnych. Zgodnie z zapisami pamiętnik Iwamoto miał zestrzelić:
- 202 samoloty indywidualnie
- 26 samoloty zespołowo
- 27 samolotów prawdopodobnie
- 2 samoloty uszkodzone
- 2 samoloty zniszczone na ziemi
W rozróżnieniu na poszczególne typy lista zgłoszonych zwycięstw prezentuje się następująco: F4F (7-0-0), P-38 (4-0-0), F4U (48-1-0), P-39 (2-0-0), P-40 (1-0-0), F6F (29-0-0), P-47 (1-0-0), P-51 (1-0-0), Spitfire/Hurricane (4-0-0, 2-0-0 na ziemi), SBD (48-7-0), TBF (5-19-0), SB2C (5-0-0), B-25 (8-0-0), B-26 (2-0-0), B-24 (6-0-2), B-29 (1-0-0), PBY5A (1-0-0), Martin Mariner (1-0-0).
Japończycy stosowali metodę klasyfikacji i weryfikacji zwycięstw zgodną ze standardem RAF i FAA (różniącym się od zasad USAF/USN/USMC), aby uściślić dane historycy (Dr. Izawa i prof. Hata) w 1971 roku przeprowadzili badania weryfikujące zgłoszenia Iwamoto – w ich wyniku dokładne potwierdzenie uzyskało 80-87 zgłoszeń.
Model
Model zbudowany przez mojego Szkraba (Jasia) przy moim ograniczonym wkładzie. Wątek warsztatowy viewtopic.php?f=12&t=22547 przestawia nasze zmagania z materią (w tym przyczynę zastosowania niewłaściwego odcienia szarego). Linka anteny z przyczyn oczywistych nie została zamontowana.
Model malowany aerografem, lecz tym razem akrylami Model Mastera (muszę przyznać, że zachowują się całkiem sympatycznie i wygląda na to, że będą stanowiły alternatywę/uzupełnienie dla preferowanej przez ze mnie Agamy). Wash wykonałem Neutral Wash’em MIG’a, okopcenia to oleje VanGogha (Vandyke Brown i Payne's Gray). Odrapania na osłonie powstały poprzez „przeszlifowanie” drobną wełną szlifierską (000) wierzchniej warstwy czarnego akrylu (wcześniej osłona została pomalowana Humbrolem 11). Zacieki i lekki filtr wykonałem szorstkim pędzlem i mixem Dark i Neutral Wash’a MIG’a, które następnie delikatnie przetarłem papierowym ręcznikiem zwiniętym w rulon.
to szczere słowa. Ma chłopak talent i trzeba zadbać o to aby go rozwijał. Bardzo fajny model i wstęp.
Fajnie że zarażasz syna swoją pasją.
Przecież to Jasiu zbudował model przy niewielkiej pomocy taty, obawiam się że może mieć jeszcze problemy z pisaniem 