Modelarstwo z pasją

Witam i przedstawiam wymęczonego przez wiele miesięcy Albatrosa C.III.
Samolot ten był tzw. koniem roboczym kajzerowskiego lotnictwa, służył jako maszyna frontowa, rozpoznawcza i bombowa. Zaprojektowany w 1915 r. jako rozwinięcie udanej konstrukcji Albatros C.I, był produkowany w ponad 5 tys. egzemplarzy, zarówno w wersji bojowej, jak i szkolnej (od 1917 r.). W czasie odzyskiwania niepodległości przez Polskę nasze oddziały przejmujące poniemieckie lotniska na ziemiach polskich (m.in. w Warszawie i Poznaniu) przejęły również kilkadziesiąt egz. tego samolotu. Był on używany w szkołach lotniczych, jak również krótko w działaniach przeciw bolszewikom w 1920 r. Samolot jako przestarzały, został wycofany z frontu tak szybko, jak to było możliwe.
Model przedstawia przypuszczalny wygląd egzemplarza znajdującego się na wyposażeniu Stacji Lotniczej Poznań Ławica w 1919 r. Jest to raczej interpretacja niż odtworzenie konkretnego samolotu. W tym miejscu chcę podziękować kolegom, którzy wspomogli mnie materiałami historycznymi (wątek: http://www.pwm.org.pl/viewtopic.php?f=3&t=28381).

Model Special Hobby oceniam jako bardzo trudny, choć to może być wynik mojego niedoświadczenia. Praca nad nim to była prawdziwa "rzeźnia". Części wymagały solidnego piłowania, ich łączenie nie było technologicznie dopracowane i wymagało wymyślania rozwiązań na bieżąco. Wiele części plastikowych zastąpiłem metalowymi i drewnianymi. Tym bardziej się zdziwiłem, że po dość chamskim i siłowym montażu podwozia, samolot stanął na kołach równo, bez żadnych przechyłów.
Malowanie jak zwykle: pędzelkiem, powierzchnie płatów oraz szachownice na nich - sprayami. Numer ewidencyjny - pierwsza w życiu samodzielnie wykonana kalkomania

Malowanie moim zdaniem bardzo ładne. Cieniowanie płótna i drewna wyszło tobie bardzo dobrze.
Linki moim zdaniem trochę za grube, z czego le wykonałeś.
Przydały by się zdjęcia kabiny.
Adam.

Model bardzo mi się podoba tym bardziej, że sam samolot należy do długiej listy moich ulubionych (też mam w szafie ten zestaw). Uwagi mam dokładnie te same, co Adam: drewno pierwsza klasa, płótno fajne ale jak na mój gust mogłeś jeszcze poszaleć z cieniowaniem, brudzeniem itp. zdecydowanie najsłabszym elementem twojego modelu są naciągi - wydaje mi się, że robiłeś je z rozciągniętych ramek, no i brakuje śrub rzymskich (wiem, że nie wszyscy je robią ale kończę Taube a bez nich jakoś mi się szmatopłaty już nie podobają ) o ile dobrze pamiętam to były one na blaszce w zestawie SH, za mało na cały model ale w strategicznych miejscach na pewno dodałyby uroku. Dodam jeszcze, że śmigło i wydech wyglądają bardzo dobrze!

Naciągi wykonałem z prętu niklowo-srebrnego 0,2 mm Albion-Alloys. Żyłki i ciągnione ramki to nie mój żywioł. Przez naciąganie żyłki ogniem o mało nie sfajczyłem tego modelu. Ostatecznie stopiła się tylko końcówka steru kierunku, którą musiałem dorabiać. Moim zdaniem te naciągi nie są za grube, ale są jasne. Fotografia nie uchwyciła metalicznego połysku i oddała je jako jasno szare. To mój pierwszy model "na poważnie" z taką ilością naciągów, więc śruby sobie darowałem (te w zestawie są poza tym płaskie). Symbolicznie umieściłem dwie imitacje śrub przy naciągach łączących dolny płat z przodem kadłuba. Wykonane z rurki metalowej tej samej firmy. Zrobiłem je na końcu, i żałuję, że wcześniej na to nie wpadłem, bo dobrze oddają ideę śrub rzymskich i pomagają w montażu. Zdjęcia kabiny trudno jest wykonać, bo ukryta pod górnym płatem Napracowałem się przy wnętrzach zupełnie niepotrzebnie, bo wszystko potem zniknęło po zamknięciu kadłuba.

Się już rozpisałem gdzie indziej, ale tutaj też muszę wyrazić swoją aprobatę to tego aparatu latającego.
Jest styl, trzyma fason. Osobiście wiatrak rzucił mi się na oczy i niska słojowatość tego wyrobu, a reszta detali znalazła moje szerokie poparcie
pozdrawiam,
D

Bardzo fajny model !!! Do śrub z czasem sam dojdziesz co i jak.

Bardzo fajny model. Może gdy będziesz mieć czas i chęci to zrobisz parę fajnych zdjęć na dworze.

W "szmatopłatach" zawsze podziwiam naciagi i szprychowe koła - to dwie pięty Achillesowe dla mnie i chyba elementy nie do przeskoczenia. Albatros bardzo ładny - trochę te jasne naciągi rażą grubością (ale tylko trochę) - dla mnie super!

Mam nadzieję, że nie zrozumiałeś źle mojego komentarza bo twój model naprawdę mi się podoba!
Wracając do naciągów (wiem, że truję) to żyłka sprawdza się świetnie, te pręciki nie są tak dobrze ponaciągane i są za grube - żyłkę 0,12 kupisz bez problemu najlepsza jest zimowa (do łowienia pod lodem) bo jest bardzo elastyczna. Naciągam ją w ten sposób, że podgrzewam igłę krawiecką nad ogniem i delikatnie zbliżam tylko do żyłki i gotowe.
Śruby rzymskie spróbuj przy następnym modelu - to dość upierdliwa ale wcale nie trudna robota!
Twojego Albiego oglądam już nawet sam nie wiem ile razy bo strasznie cieszy moje oczy!
Nie mogę się doczekać twojego następnego modelu!

Bardzo przyjemny modelik. Płótno+ drewno to piękne zestawienie. + szachownice, jeszcze lepsze ,-))

Zawsze szczególnie podziwiam "szmatopłaty" a że z szachownica to tym bardziej mi sie podoba.
Sam na razie naciagów boje sie jak diabeł święconej wody
W Twoim modelu bardzo podoba mi się malowanie, szczególnie kadłub i tłumik. Miło zobaczyć taki model.

Ale sypnęło komentarzami! Dzięki, Panowie za życzliwe spojrzenie!
Xmald, Twój warsztat z Taube oglądałem kilka razy i jestem pełen podziwu. Tym bardziej cenię Twoje uwagi. Mam żyłki od 0,10 do 0,30. Te zabawy ze zbliżaniem gorących narzędzi jakoś mi nie wychodzą. Suszarkę też chyba za długo czy za blisko trzymam, bo po jakimś czasie żyłka przestaje się naciągać, no i mogą zmięknąć za bardzo plastikowe części. Jedyna żyłka w tym modelu biegnie od przedniej części hamulca do kadłuba i nie jest do końca naciągnięta. W dokumentacji miałem wymiary wszystkich naciągów w milimetrach. Po przeskalowaniu powinno było pasować idealnie, ale nie uwzględniłem, że otwory w płatach będą przesunięte w stosunku do oryginału (oryginalnie wychodziły z węzłów pod dźwigarami, w modelu otwory są zrobione minimalnie obok). No i musiałem docinać ten pręcik już po wklejeniu jednej strony! Ale i tak jestem zadowolony. Spróbuję je jeszcze podmalować ciemniejszym kolorem.
Z modelarskich planów na najbliższy czas, to albo Oeffag 253 (oczywiście polski - jest kalka print scale i dylemat, którą wersję wybrać ), albo szwajcarski Bf 109D. Jakieś sugestie?