Modelarstwo z pasją

Steve Wittman brał udział w wyścigach lotniczych od 1926r. W 1931r. w Oshkosh (Wisconsin), zbudował własny model przeznaczony tylko do tego celu. Zależało mu na jak najmniejszym i najlżejszym samolocie, tak aby mógł jak najszybciej wystartować i jako pierwszy dolecieć i okrążyć pylon, potem już tylko kontrolując sytuację. Stąd w projekcie tak nietypowo małe koła bez hamulców. W 1934r. Wittman zabudował jeszcze mniejsze skrzydła o rozpiętości niecałych 5 metrów. Samolot w tym czasie napędzany był silnikiem Cirrus Hermes o mocy 115 hp. W wyścigach udawało mu się osiągać miejsca od pierwszego do piątego. W 1936r. po awarii wału, wrąbał się w parkującego Northropa A-17. Odbudowany, w 1937r. zdobył rekord świata dla swojej klasy na bazie 100 km- 283,22 mile na godzinę, ale w 1938r. samolot skapotował w grząskim terenie. Jego wrak leżał w hangarze Wittmana, aż w 1947r. został odbudowany przez Billa Brennanda. Żeby spełnić wymagania techniczne, tym razem hamulce miał już zamontowane, ale nie funkcjonujące . Już w tym samym roku, jako „Buster”, wygrał Goodyear Air Races. Ścigał się aż do 1954r., kiedy został przekazany bezpośrednio po wyścigu do Smithsonian Institution. Replika Chief Oshkosha, zbudowana z wykorzystaniem oryginalnych części znajduje się we Florida Air Museum.

Model tego samolotu w skali 1:72 wydała Karaya. Pudełko z grafiką typową dla tego producenta.


Wewnątrz również typowa instrukcja montażu



Kalki dobrze wydrukowane (Techmod), ale bardzo cienkie, z tendencją do rwania się w niektórych miejscach


Części odlane bardzo ładnie. Silnika nie użyłem. Choć bardzo ładny, ale niewidoczny.


A tak wyglądało zestawowe oszklenie





























Przekonałem się już przy SM-65, że przy tej czerwieni głupieje aparat i programy graficzne.
A na czarnym tle to już całkiem odjechał (zdjęcie już po poprawkach)

Model super, ale za mały jak na moje kwadratowe palce

A samolot tak brzydki że aż piękny

Pozdr

W całej rozciągłości zasługujesz na posiadany tytuł: niezła osobliwość, z fajną historią i wielkością dużej szpilki .
I kto powiedział, że "cywile" są nudne?
Gratuluję wykonania i precyzji - czy oszklenie miało ramki? Bo trochę ich brakuje na fotkach, ale wiem, że to takie maleństwo, że może być problem z namalowaniem.

Dzięki!
Oszklenie nie miało ramki, to kawałek pleksi nakładany prawie bezpośrednio na głowę. choć ja mogłem zrobić jednak cieńsze, zobaczyłem to dopiero na zdjęciach

Świetny cukierek Piotrze pysznościowy gratulacje za wybór tematu
Od siebie dodam że samolot ten występował w kilku nieznacznie różniących się szczegółach malowania i był też w wersji z otwartą kabiną pilota. Kolejnym z projektów Wittmana był "Bonzo" który był konstrukcyjne bardzo zbliżony do "Chief-a". Po wojnie Wittman dalej się ścigał między innymi na "Aircobrach" w tym jednej z obciętymi dosłownie do połowy skrzydłami

Eeeee tam

Kółka za małe (chyba ze skali 1/144 )
Samolot brzydki (jak na mój gust)
Czerwień jakaś taka nie określona
A w ogóle to ten model jakiś mały taki (lupa nagłowna to jest TO )
No i ta biała figurka pilota za duża (nie wejdzie do kabiny)
I kolejna wyścigówka wyścigowa zaparkowała w kolekcji Ale te europejskie jakby zgrabniejsze
Mój znajomy mówi że amerykanie to wieśniacy i gustu nie mają (8lat mieszkał w Nowym Jorku)
Następną wyścigówę proszę ładną z jewropy

Jak zwykle rewelka

Model rewelacyjnie zbudowany, ale podwozie skopane, kółka za małe, golenie za masywne.

Może- Takie są zestawowe, różnica może wynosić najwyżej o 0,1 mm. Myślę, że jest to dopuszczalna tolerancja.
A w rzeczywistości przyczepiali mu przeróżne kółka, choć najciekawsze są te malutkie.

Fajna mała wyścigówka, taki aero-bolid F-1. Zdjęcie ze szturmowcem-bomba!

Kolejna ciekawostka awiacyjna - fajne maleństwo.

Taki mały, a taki wielki zarazem.