Modelarstwo z pasją

Robiąc taki model, zwłaszcza prosto z pudła, jak to mam w zwyczaju, można na nowo zakochać się w modelarstwie. To moja druga Tamiya w życiu i jestem zachwycony, jak łatwo się je montuje. W Mustangu jedynym trudnym elementem jest osłona kabiny, w której ramka jest oddzielną, nieprzezroczystą częścią, doklejaną do szkła - sklejenie tego tak, żeby nie było śladu na szkle, może sprawić problem. Na dodatek szkło daje spore zniekształcenia optyczne, więc ruchomą część osłony zastąpiłem wakuformą Falcona. Inne, symboliczne zmiany, to: wymiana pasów pilota, które miały być kalkomaniami, na wycięte z folii aluminiowej, oraz zaszpachlowanie otworów w panelach "policzkowych" na osłonach silnika, gdyż w pierwowzorze tych otworów nie było.




Po przestudiowaniu informacji o szpachlowaniu skrzydeł Mustangów zdecydowałem się usunąć większość linii podziału na płacie. Tę część powierzchni pomalowałem "srebrzanką" Gunze C8. Reszta to Super Metaliki Gunze: SM-01, SM-04 (przy rurach wydechowych) i mieszanka tych dwóch (panele przed i za skrzydłem oraz wyważenie steru kierunku). Surfacer oraz farby wypolerowałem pastami Tamiya. Jest to pierwszy mój model, w którym na tak dużą skalę zastosowałem Super Metalizery i pasty i jestem bardzo zadowolony z efektów.




Przed naklejaniem kalkomanii obawiałem się, co będzie, jak nie "zejdą" się szachownice na dziobie. Cały przód oklejony jest czterema segmentami szachownicy: góra (do rur wydechowych), dół i boki. Moje obawy były bezpodstawne - kalki są dopasowane tak, że zupełnie nie widać, gdzie się łączą. Układają się również idealnie. Użyłem Gunze Mr.Mark Settera, bo zawsze tak robię, ale sądzę, że sama woda też by wystarczyła.

Model zamierzam wystawić w Bytomiu za dwa tygodnie. Więcej zdjęć zobaczycie po kliknięciu tych tutaj.

Nie mam uwag!
Piękna laleczka. Wielka szkoda, że Tamiya nie planuje na razie niczego nowego w tej nikczemnej skali.

Bardzo ładny model - gratulacje !
Chyba wreszcie się skuszę na jakiś model Tamiy'i, żeby doświadczyć tej precyzji.
Z czystej ciekawości ( bo nie jestem w tej dziedzinie żadnym ekspertem) spytam tylko o ślady okopcenia. Na zdjęciach widać delikatne ślady przy karabinach i rurach wydechowych, i bardzo mocno zaznaczone okopcenia przy wylotach łusek (chyba) na dolnej powierzchni płata. Ciekawi mnie jaki był powód takiego właśnie rozkładu śladów okopceń w rzeczywistości ?

Jeszcze raz - świetny model, zwłaszcza kalki
Pozdrawiam

Mikołaj napisał(a):Chyba wreszcie się skuszę na jakiś model Tamiy'i, żeby doświadczyć tej precyzji.

Polecam! Mam aktualnie na warsztacie Spitfire'a Mk.V i też jest super. Tylko kabinkę w nim musiałem zmienić, bo dolna część wiatrochronu się Tamiyi nie udała. A na szafie czekają jeszcze: Spitfire Mk.I, Mosquito Mk.VI i P-47D (Razorback). Jestem szczęśliwy.

Mikołaj napisał(a):Na zdjęciach widać delikatne ślady przy karabinach i rurach wydechowych, i bardzo mocno zaznaczone okopcenia przy wylotach łusek (chyba) na dolnej powierzchni płata. Ciekawi mnie jaki był powód takiego właśnie rozkładu śladów okopceń w rzeczywistości ?

Wbrew powszechnemu mniemaniu wyloty luf tak bardzo nie kopciły. Za to cały "syf" wylatywał przez otwory na łuski. Po dłuższych poszukiwaniach znalazłem taki oto obrazek:


...a oto jego koloryzowana kopia:

Piękny model. Gdybyś nie napisał jaka to skala, to bym nie zgadł. Najbardziej podoba mi się zróżnicowanie kolorów NMF na skrzydłach i kadłubie. W połączeniu z zaszpachlowanymi skrzydłami wygląda to według mnie naprawdę realistycznie i przyznam że taki efekt chciałbym osiągnąć na swoim Mustangu jak się w końcu odważę na malowanie NMF. W każdym razie wzorzec już mam

skoto napisał(a):taki efekt chciałbym osiągnąć na swoim Mustangu jak się w końcu odważę na malowanie NMF.

Nie taki diabeł straszny, jak go porządnie pomalują. Na podstawie swoich doświadczeń z różnymi "srebrnymi" farbami doszedłem do wniosku, że Super Metaliki są najlepsze - przynajmniej tam, gdzie Alclady nie są absolutną koniecznością (Alcladami nie malowałem, bo są trudno dostępne, a o ile się naczytałem, trudniejsze w użyciu). Parę przykładów z ostatnich lat:

Farba Motip w sprayu, kolor "Felga srebrna". Sprayów używałem w fazie przejściowej z pędzla na aerograf. Różnica w stosunku do pędzla duża (ładna, gładka powierzchnia, chociaż mało metaliczna), ale problemy z gamą kolorów, grubością warstwy, precyzją i maskowaniem (farba potrafi odejść przy ściąganiu taśmy). Elementy niesrebrne malowałem pędzlem.


Humbrol Metalizer, aerograf. Za ciemny, powierzchnia sprawia wrażenie eksponatu muzealnego z Krakowa (kilkadziesiąt lat pod chmurką). Mimo polerowania efekt metalu jest mocno umowny.


Gunze "zwykły" Metallic. Malowałem najpierw wnęki podwozia (na metalowo), potem całe skrzydła, na końcu kadłub. Przy zrywaniu masek ze skrzydeł, w okolicach wnęk podwozia zerwała się farba. To mnie nauczyło, że te metaliki lepiej nakładać na końcu i nie maskować.


Tutaj krzyże malowałem od szablonów - najpierw czarna farba, potem maski, potem "metal". Po zdjęciu masek było OK, ale podczas polerowania "schodka" między czarnym a metalem zabrudziłem krzyże na srebrno. Na powierzchni metalizera była warstewka metalicznego pyłu i trzeba było bardzo uważać, żeby nie roznieść go po całym modelu. Na szczęście z krzyży dał się po prostu zetrzeć. Sidolux opanował sytuację.


Moja pierwsza próba z Gunze Super Metalizerami. Od razu sukces, żadnych problemów.

Wbrew powszechnemu mniemaniu wyloty luf tak bardzo nie kopciły. Za to cały "syf" wylatywał przez otwory na łuski. Po dłuższych poszukiwaniach znalazłem taki oto obrazek:

Dzięki - właśnie takiego zdjęcia nie mogłem nigdzie znaleźć, a wyjaśnia wszystko
Przymierzam się do Mosquito z Tamiyi w wersji NF - teraz chyba wreszcie się zdecyduję ...
Pozdrawiam