Modelarstwo z pasją

Capt. Richard A. Hewitt, 82 FS z 78 FG P-47D-25-RE "Top Hat"




























--------------------------------

Na steel tarmac:















----------------------------------

Czarno/białe dla sprawdzenia mojej teorii malowania



















Skleiłem ten bezproblemowy zestaw Tamiya 5 lat temu, pomalowałem 4 lata temu i… poszedł do szafki.
http://pwm.org.pl/viewtopic.php?f=12&t=8965
- Coś mnie niepokoiło w jego malowaniu. Dopiero po malowaniu P-51D-5 "Hun Hunter Texas" "odgadłem" zagadkę malowania.
Capt. Richard A. Hewitt pozował fotoreporterom w swoim "Top Hat" i samolot został trochę "odnowiony" dla tej sesji zdjęciowej ale zamiast Dark Green użyto Olive Drab!
Zapewne tez nie spodziewano się zdjęć od spodu wiec został tam cały brud!
Ten samolot jak i reszta w 82 FS z 78 FG został przemalowany z naturalnego metalu na RAF Dark Green/Sky type S (najbardziej znanym z tej jednostki jest razorback MX-W "Miss Behave" który ewentualnie jak i cala reszta dostał czerwony ster kierunku).

Niesamowite info o stosowaniu farb RAF w samolotach USAF. Nie wiedziałem. Choć Gabreski w swojej książce pisał o czymś podobnym, ale chodziło mu o słabą jakość źle kryjących angielskich farb do malowania "invasion stripes".
Czy żółte napisy fabryczne na łopatach śmigła powinny być "w poprzek"?

Mmmm , jaki fajny . Szachownica widze malowana , tak ?

Napisy na smigle zalerzaly od jego producenta.








W momencie ogłoszenia air superiority przez polityków, 8 & 9 Air Force zaczęły dostawać samoloty w naturalnym kolorze dualu i skończyły się dostawy farb kamuflażowych. Co dobre dla polityków niekoniecznie dla pilotów, tak wiec samoloty były malowane "własnym sposobem" w jednostkach.
To spowodowało użycie wielu farb RAF jak i wymyślanie własnych kamuflaży.
Ewentualnie (przy faktycznej dominacji) powstały tez te bardzo jaskrawe malowania. Dla modelarza to niesamowita frajda. Dla mnie nagle JUG okazał się niesłychanie ciekawym obiektem do modelarstwa.

Trochę przykładów:














Kilka ich juz zrobilem







Szachownica na silniku jak i reszta to kalka Eduard, jest niezbyt doskonala wiec trzeba bylo przycinac i domalowywac.

Ja przy moim dzbanku chyba zaryzykuje i spróbuje pomalować . Jak mam poprawiać to lepiej od razu malować
N-ka też Tamiyi ?

W momencie ogłoszenia air superiority przez polityków, 8 & 9 Air Force zaczęły dostawać samoloty w naturalnym kolorze dualu i skończyły się dostawy farb kamuflażowych. Co dobre dla polityków niekoniecznie dla pilotów, tak wiec samoloty były malowane "własnym sposobem" w jednostkach.

To niezupełnie tak. U progu Inwazji przewidziano oczywiście przebazowanie jednostek na kontynent i stacjonowanie ich na polowych lotniskach stosunkowo blisko linii frontu i w zagrożeniu atakiem lotnictwa nieprzyjaciela. To zagrożenie dawno już było zapomniane w Anglii, ale w obliczu nowej sytuacji uznano potrzebę przywrócenia kamuflażu w celu maskowania samolotów na ziemi. To nie była oddolna inicjatywa pilotów, czy jednostek tylko normalne armijne działanie. Nie wszystkie grupy, które miały przenieść się za kanał ostatecznie tam trafiły. Np 56FG została w Anglii, choć początkowo też miała bazować na kontynencie. W tym samym czasie zaczęła obowiązywać w lotnictwie myśliwskim zachodnich aliantów taktyka Down to Earth i uganiające się za pociągami kosiakiem samoloty również i z tego powodu potrzebowały kamuflowania. Powszechnie uznaje się, że za przywróceniem malowania myśliwców USAAF nie poszły dostawy farb, lub że po prostu nie było na to czasu. Ponieważ dostawy samolotów NMF trwały już od dawna uzupełnianie zapasów farb amerykańskiego kamuflażu było zbędne. Toteż zasadą jest, że amerykańskie samoloty malowano w Anglii brytyjskimi farbami, co zresztą nie robiło teoretycznie wielkiej różnicy wobec podobieństwa zasadniczego koloru. Tym niemniej to nowopomalowany w OD amerykański myśliwiec wymaga raczej uzasadnienia niż taki 'oddziany' w Dark Green.

Trzeba przyznać, że nie spotkałem się do tej pory z żadnymi dokumentami przedstawiającymi kwestię dostaw farb na Wyspy. Autorzy są zgodni, ale ze źródłami gorzej.

56FG w okresie inwazji miała normalnie kamuflowane samoloty, tyle że łaciate. Dopiero w późniejszym okresie, gdy wojna w powietrzu wróciła na ustalone wcześniej tory zamieniła się kolorystycznie w latający cyrk.

Rzecz w ogóle była kłopotliwa. Samoloty trzeba było przemalowywać, a loty bojowe wykonywać. Chyba nie było dywizjonu, który byłby w stanie choć raz wysłać w powietrze pełny skład kamuflowanych samolotów.

GUDMUNDUR napisał(a):Ja przy moim dzbanku chyba zaryzykuje i spróbuje pomalować . Jak mam poprawiać to lepiej od razu malować
N-ka też Tamiyi ?

Malowanie ich w tej skali to raczej zbyt durzo bardzo ryzykownej roboty, dlatego kupilem kalki (ciekawe tematy, dwa zestawy ale chyba juz dawno wycofane). Sadze ze kalki Tamiya nie sa zle... ale grube
N jeszcze nie zrobilem (bedzie Sword), te ktore widzisz to Revell D-30 i M-1 (po odchudzaniu i drobnych przerobkach). Rzaroback to Tamiya.

LazyCat napisał(a):zbyt durzo bardzo ryzykownej roboty

Czy ja wiem , kalke ma się tylko jedną . Albo wyjdzie albo nie , raczej nie wyjdzie . W moim jeszcze stateczniki trzeba obkleić . A jak źle pomaluje to szlifowaniem wracam najwyżej do punktu wyjścia . No i jest zabawa , a o to w sumie tak naprawde chodzi .

greatgonzo napisał(a):...Rzecz w ogóle była kłopotliwa. Samoloty trzeba było przemalowywać, a loty bojowe wykonywać. Chyba nie było dywizjonu, który byłby w stanie choć raz wysłać w powietrze pełny skład kamuflowanych samolotów.

Dzieki Gonziaku!

Zapomniałem dodać wcześniej.

LazyCat napisał(a):
Kilka ich juz zrobilem

Ostatnio taki 'pioruński' stół widziałem na konkursie w Częstochowie. Jak dla mnie kolekcja marzeń. Choć dwóch mi brakuje. No, najwyżej sześciu ;).

Obrodziło w Dzbanki, eleganckie swoją drogą.
Fajny sześciopak.