Modelarstwo z pasją

1. Bf 109E-4(?3) Franz "uciekinier" Werra I/JG 3 Francja 1940
2. Bf 109E-3 Heinz Bar I/JG 51 Francja 1940
3. Bf 109E-7(?4) II/JG 27 Afryka Płn. 1942

3 emile z bardzo fajnych zestawów. Mógłbyś w dwóch zdaniach napisać, który zestaw ma jakie wady i zalety, i który uważasz za najlepszy ? Zdjęcia bardzo fajne. Oryginalne i ciekawe !

Właśnie, możesz napisać który jest który? Tzn. jakiej są firmy? Ja się chyba domyślam. To bardzo interesujące porównanie kształtów, zwłaszcza widać spore różnice w widoku z profilu.

spiton napisał(a):3 emile z bardzo fajnych zestawów. Mógłbyś w dwóch zdaniach napisać, który zestaw ma jakie wady i zalety, i który uważasz za najlepszy ? Zdjęcia bardzo fajne. Oryginalne i ciekawe !

To jak gra w "dupniaka" w dwie osoby.
Najlepsza jest Tamiya.

net_sailor napisał(a):Właśnie, możesz napisać który jest który? Tzn. jakiej są firmy? Ja się chyba domyślam. To bardzo interesujące porównanie kształtów, zwłaszcza widać spore różnice w widoku z profilu.

Potraktujmy, że:
"biały nos" to "1"
"żółty nos" to"2"
"pustynny" to "3"
O jakich sporych różnicach mówisz?. Jestem ciekaw, co wychwyciłeś (a czego ja nie). Przyznam, że dopiero na zdjęciach można im się dobrze przyjrzeć.

Dobra sam sobie odpowiem:
1. Airfix
2. ICM
3. Tamiya
Różnice widać w ukształtowaniu blach osłony silnika i chłodnicy oleju.

net_sailor napisał(a):Dobra sam sobie odpowiem:
1. Airfix
2. ICM
3. Tamiya
Różnice widać w ukształtowaniu blach osłony silnika i chłodnicy oleju.

Tak. Moim zdaniem Afx trochę przytępił maskę silnika.

Co do pytania spitona:

Tamiya- klasa sama w sobie, jedyny minus- środkowa i tylna część owiewki kabiny wykonana jako całość- problem dla chcących wykonać otwartą.
Airfix- zadziwiająco dobry, dzielona owiewka, wychylone, lub schowane klapy, trochę za głębokie linie podziału (ale lepsze niż w P-51, czy P-40B). Przejście kołpak-kadłub do lekkiej korekty.
ICM- podróbka Tamii (???) główne elementy identyczne, różni się tylko układem części w ramkach, no i niestety jakością wykonania odlewów- w czasach, gdy Tamia kosztuje 40 zł, a Afx 20 trudno polecić. Kalki w moim zestawie do niczego-źle wydrukowane, grube i kruche. Posiłkowałem się Techmodem.

Fajne te Twoje Emile.

ICM to kopia Tamki, z tą różnicą, że poprawiono długość kadłuba. Oczywiście jakość już nie japońska...

Murek napisał(a):Oczywiście jakość już nie japońska...

Tak, tak Murek prawdę prawi , kupując icm i tamkę można pokombinować z tym ogonem , wstawić po 1 dłuższej części
( prawidłowej) a 2 pociąć i dosztukować do wymiaru.

Korbka!
Korba rozrusznika jest... fajna. Zgrabne Emile...

garrett napisał(a):Korbka!
Korba rozrusznika jest... fajna.

Taki mały spontan na koniec budowy.
Dla głowiących się w jaki sposób można było ręcznie obrócić 30-litrowe V-12 (ubermenschen?!!):
Korbą rozkręcano koło zamachowe do dużych obrotów, które sprzęgnięte gwałtownie z wałem uruchamiało silnik. Stosowane również w Fw-190D. Nie jestem tylko pewien, czy można było w ten sposób uruchomić zimny silnik.

Była też wersja silnika z elektrycznym rozrusznikiem, więc nie zawsze siłowano się z korbą.

net_sailor napisał(a):Była też wersja silnika z elektrycznym rozrusznikiem, więc nie zawsze siłowano się z korbą.

Elektryczny rozrusznik -swoją drogą, ale wymagał pokładowego akumulatora rozruchowego (nie wiem, czy Emil go miał), lub podciągnięcia wózka akumulatorowego. Korbki mogły za to pozwolić na szybkie uruchomienie rozproszonych na polowym lotnisku samolotów. Podgrzanych np. w nocy (kiedy to piloci spali, lub pili).
Tak, czy siak można powiedzieć, że me 109 to nakręcany samolot...

Bardzo przyjemne Emilki. Robią wrażenie linki anten z izolatorami.
Podobają mi się, a najbardziej ten pierwszy.