Modelarstwo z pasją

Witam,
Z serii "Malta 1940-43" czas na prezentację "ekwipunku" państw Osi. Model wykonałem jakieś 2 lata temu.

Inspiracja wykonania tego modelu był artykuł (jeśli dobrze pamiętam to opublikowany w Aero lub Militariach XXw) opisujący dość rzadki przypadek w historii kampanii lotniczych - jednostka 7/JG26 nie poniosła żadnej straty bojowej w trakcie walk toczonych nad Maltą w 1941 r. Co więcej, pojawienie się tej doborowej jednostki spowodowało lawinowy wzrost strat po stronie RAF'u. Jej odwołanie do walk w Jugosławii, a następnie na front wschodni uchroniło RAF przed całkowitym unicestwieniem lotnictwa myśliwskiego stacjonującego na Malcie. Fakt, że pilotom latającym na Hurricanach nie udało się stracić ani jednego Messera obniżał morale pilotów i potęgował swoistą psychozę - lęk przed spotkaniem z Bf 109. Pierwszy Bf 109E zestrzelony przez pilotów RAF dopiero po odwołaniu 7/JG 26 i jeśli dobrze pamiętam należał do JG 27.

Samolot w malowaniu dowódcy 7/JG26 - Staffelkapitana Oblt. Joachima Muncheberga (w okresie walk nad Maltą (luty - maj) zestrzelił 19 samolotów RAF), lotnisko Gela, Sycylia, marzec 1941.

Model zbudowałem z zestawu Hobby Boss'a. Był to pierwszy model z serii easy assembly authentic kit, który ma niezintegrowaną z kadłubem kabinę pilota , co umożliwia wykonanie w sposób 'cywilizowany' tego elementu (wraz z waloryzacją). Model składa się bardzo przyjemnie, elementy pasują doskonale i w tym modelu nie musiałem stosować ani grama szpachli. Model pomalowany metodą pędzelkową farbami HUMBROL. Kalki położone zostały bezpośrednio na farbę, bez stosowania lakieru błyszczącego (co niestety widać), ale już z zastosowaniem chemii - Tensol.











pzdr.
Hubert

-------------------------------------------------------------
Warsztat:
Petlakow Pe-2FT – 75% (Leningrad)
Savoia Marchetti SM-79 – 40% (Malta / M. Śródziemne)
Savoia Marchetti SM-81 – 40% (Malta / M. Śródziemne)
Fiat G-50 – 90% (Malta / M. Środziemne)
Matin 167 Maryland – 75% (Malta / M. Śródziemne)
Bell P-39Q – 80% (Leningrad)
Junkers Ju-87 – 60% (Malta / M. Śródziemne)
Junkers Ju-88 – 60% (Malta / M. Śródziemne)

Muncheberg to jeden z "moich", ale jeszcze się waham pomiędzy Me-109E a Fw-190A-3. Sam model HB wygląda jakby miał zbyt gruby kadłub, ale może tak wyszło na fotkach?

Jaho63 napisał(a):Sam model HB wygląda jakby miał zbyt gruby kadłub, ale może tak wyszło na fotkach?

To tylko złudzenie z fotografii - z HB oprócz prezentowanego powyżej Emila mam jeszcze Gustawa (a właściwie Fridricha - po porównaniu z planami w monografii KAGERO wyszło mi ze G-2 z HB idealnie odwzorowywuje... F-4 / F-6 ) i oba modele "leżą" w planach bez jakiś specjalnych odchyłek. Z modeli HB jakie oglądałem (częśc z nich nabyłem) to tylko P-51 ma za wąski kadłub (o jakieś 25-30%), reszta ma poprawne wymiary

Tak więc Bf 109 G-2 z HB w mojej kolekcji wcielił się w Bf 109 F-4 pilotowaną przez Hptm. Heinza Bara z I/JG77 stacjonującego na Sycylii w czerwcu 1942.

pzdr.
Hubert

O ile dobrze pamiętam skrzydło G-2 było jak w F-ce, ale już kadłub mniej, szczególnie sekcja ogonowa. Bywa tu jeden pan, Kuba P., który, bez zaglądania w książki, wszystko by Ci wyjaśnił .

Różnica zewnętrzna pomiędzy późną "F" a wczesnym "G" sprowadzała się do: kółka ogonowego - "F" miała chowane, a "G" stałe oraz osłony kabiny - "F" ma jeszcze małe okienka pod wiatrochronem (tak jak "E"), "G" tych okienek już nie ma. Reszta różnic skryta była "pod maską silnika"

pzdr.
Hubert

Generalnie Panowie to obaj macie troszkę racje. Podstawowa różnica między Bf 109 F-4 a G-2 to silnik ale innych drobnych różnic zewnętrznych nie brakuje. Z takich sztandarowych to przede wszystkim umieszczenie wlewu paliwa, zupełnie inna osłona kabiny (całość), wlot powietrza do sprężarki, małe wloty na osłonach silnika i zbiornika oleju, inna osłona chłodnicy oleju, inne śmigło i jeszcze troszkę mniejszych dupereli.
Tylne podwozie nie jest wyznacznikiem bo już w F-4 montowany bywał zespół przewidziany dla Gustava i akurat po tym to trudno rozpoznać jednoznacznie.