Modelarstwo z pasją

W lipcu 1944 r. Lt. Curtiss Simpson ze składu 335th FS lecąc swoim Mustangiem WD-U przegrzał silnik i lądował w bazie Ems w Szwajcarii. Został internowany. Mustang też. Szwajcarzy samolot rozebrali i koleją przewieźli do Dubendorf. Tam został złożony, oblatany i przekazany do Eskadry Obserwacyjnej gdzie dostał nr J-900, ale nie został namalowany. Model to czysta Arma, pomimo że mam kalki Exotic Decals to użyłem zrobionych z taśmy Tamiyi masek, co odbiło mi się czkawką gdyż po ich zdjęciu pozostał klej. Musiałem poprawić malowanie, co niestety widać. Zapraszam.
















Widać Mustang przypadł do gustu Szwajcarom, bo po wojnie z demobilu kupili 130 Mustangów D. Tutaj też tylko dodałem kalki z Xtradecal, natomiast rakietki zapożyczyłem od szwajcarskiego Pinokkia czyli Vampire'a Mk.8 Zapraszam














i obaj zwei w duecie




i to niestety nie koniec...
Mustangi are back

E nie no normalnie fajne ci one są.
Ten z Tamki to wygląda troszkę tak jak by pilot miała drobne problemy gastryczne i trzeba było przewietrzyć szoferkę ale deszcz padał i tak tylko lufcik otworzyli.
Znaczy się taka historyjka z życia wzięta.

Bardzo sympatyczne i rzadko u nas widywane malowania. Mi się bardzo bardzo podobają.

Fajnie im w tych krzyżach, atrakcyjnie wyszły.

Fajne stado Mustangów się zrobiło - ciekawe i atrakcyjne malowanie.

Mac Eyka napisał(a): ale deszcz padał i tak tylko lufcik otworzyli.

To bardzo proste... W Tamiyi tak jak w Airfixie jak również w najnowszym Eduardzie... nie da sie poprawnie zrobić ''z pudla'' otwartej owiewki. Widzisz tu maksymalne odsunięcie owiewki przy którym żaden z końców nie ''sterczy'' w powietrzu.

zegeye napisał(a):

Mac Eyka napisał(a): ale deszcz padał i tak tylko lufcik otworzyli.

To bardzo proste... W Tamiyi tak jak w Airfixie jak również w najnowszym Eduardzie... nie da sie poprawnie zrobić ''z pudla'' otwartej owiewki. Widzisz tu maksymalne odsunięcie owiewki przy którym żaden z końców nie ''sterczy'' w powietrzu.

To ja tu historyjki wymyślam a tu jeb. Proza życia i po sprawie.

zegeye napisał(a):

Mac Eyka napisał(a): ale deszcz padał i tak tylko lufcik otworzyli.

To bardzo proste... W Tamiyi tak jak w Airfixie jak również w najnowszym Eduardzie... nie da sie poprawnie zrobić ''z pudla'' otwartej owiewki. Widzisz tu maksymalne odsunięcie owiewki przy którym żaden z końców nie ''sterczy'' w powietrzu.

Można prosić o rozwinięcie tematu? O co chodzi z tym "sterczy"?
Poniżej fota edkowego P-51D pożyczona z czeskiego forum (link pod fotką)

https://www.modelforum.cz/viewtopic.php?f=6&t=153536

A gdybyś podlinkował pierwsze zdjęcie zamiast drugiego to byłoby to jasne dla wszystkich. A tak to muszę strzępić języka. Plastik osłony kabiny jest zaprojektowany tak aby wszystko idealnie pasowało do siebie w pozycji zamkniętej. To oznacza że aby pokazać ją w pozycji otwartej i być w zgodzie z rzeczywistością trzeba kombinować. I w załączonym przez Ciebie modelu też widać to kombinowanie. Odsuwana część owiewki jest rozszerzona tak aby dało się ją wcisnąć na burty kadłuba. Oczywiście teraz już nie "jeździ po szynach" jak powinna i jej górna krawędź zaczyna się wyginać w delikatne U. Ten zabieg pozwolił modelarzowi uzyskać efekt owiewki " leżącej" tylną częścią na kadłubie tak jak to jest w oryginale. Niestety w oryginale owiewka nie zachodzi na boki kadłuba. To nie są tu jakieś ogromne zachodzenia i efekt nie jest taki najgorszy jednak to widać. Bez wyginania, szlifowania, dostosowywania w jakikolwiek inny sposób odsuwanej części owiewki nie da się zamontować tak aby jej tylna część nie wisiała nad kadłubem lub dwa przednie dolne narożniki nie sterczały w górę. Tylko tyle i aż tyle...

Jakbym wiedział o co chodzi to bym podlinkował
Dziękuję za obszerne wyjaśnienie. Teraz już jest to dla mnie jasne.
Krótko mówiąc, Edek skopał i trzeba dalej czekać na Armę
Podlinkuję tę pierwszą fotkę, a co mi tam

zegeye napisał(a):Bez wyginania, szlifowania, dostosowywania w jakikolwiek inny sposób odsuwanej części owiewki nie da się zamontować tak aby jej tylna część nie wisiała nad kadłubem lub dwa przednie dolne narożniki nie sterczały w górę. Tylko tyle i aż tyle...

Wagner proponował najprostsze rozwiązanie - zrobic "szyny" na kadlubie.

zegeye napisał(a):A gdybyś podlinkował pierwsze zdjęcie zamiast drugiego to byłoby to jasne dla wszystkich. A tak to muszę strzępić języka. Plastik osłony kabiny jest zaprojektowany tak aby wszystko idealnie pasowało do siebie w pozycji zamkniętej. To oznacza że aby pokazać ją w pozycji otwartej i być w zgodzie z rzeczywistością trzeba kombinować. I w załączonym przez Ciebie modelu też widać to kombinowanie. Odsuwana część owiewki jest rozszerzona tak aby dało się ją wcisnąć na burty kadłuba. Oczywiście teraz już nie "jeździ po szynach" jak powinna i jej górna krawędź zaczyna się wyginać w delikatne U. Ten zabieg pozwolił modelarzowi uzyskać efekt owiewki " leżącej" tylną częścią na kadłubie tak jak to jest w oryginale. Niestety w oryginale owiewka nie zachodzi na boki kadłuba. To nie są tu jakieś ogromne zachodzenia i efekt nie jest taki najgorszy jednak to widać. Bez wyginania, szlifowania, dostosowywania w jakikolwiek inny sposób odsuwanej części owiewki nie da się zamontować tak aby jej tylna część nie wisiała nad kadłubem lub dwa przednie dolne narożniki nie sterczały w górę. Tylko tyle i aż tyle...

Ależ w "Mustangach" D i K rama owiewki własnie zachodziła na boki kadłuba (minimalnie, lecz zauważalnie); zarówno w pozycji otwartej, jaki zamkniętej. Przesyłam kilka zdjęć na dowód:

https://www.worldwarphotos.info/gallery ... -2nd-ho-m/

https://www.asisbiz.com/il2/P-51/361FG/ ... 406ed.html

https://www.gaetanmarie.com/p-51dk-must ... ariations/

Wykonanie jej w taki sposób nie jest zatem złe:


Nie zmienia to faktu, że w najnowszym "Mustangu" D od Eduarda w skali 1:72 (z którym się właśnie zmagam) osłona jest za wąska. Pasuje na styk do szerokości kadłuba. Trzeba ją lekko rozszerzyć na dole lub nieco zeszlifować od wewnątrz, też w dolnej części. Mam w planach skleić dwa takie modele. Jeden w locie (co samo w sobie jest mocno skomplikowane przez Eduarda) z zamknięta kabiną i tu nie będę przerabiał osłony, by uniknąć ryzyka niedopasowania z kolei do wiatrochronu. W drugim zaś, z otwartą kabiną, wykonam ją zachodzącą na burty, tak jak na prezentowanym wyżej "Mustangu" z Modelforum.cz.