1/48 Konwersja Spitfire Mk.I do Mk.II z Tamiyi

[Mecenas]

Trochę odświeżę wątek. Wziąłem model na warsztat i muszę się przyznać, że nie wiem którą wersję Spita dała w pudełku Tamiya bo chyba żadnego z pudełkowych malowań nie da się zrobić bez fakapu. Do DW-K z Bitwy o Anglię brakuje co najmniej opancerzenia fotela i zagłówka. Do QV spod Dunkierki i FZ-L z 1938 jest tylko późny fotel a powinien być wczesny. QV powinien mieć jeszcze płytę opancerzenia za fotelem. Do Mk.II brakuje mu tylko śmigła (jest zestaw Quickboost), bąbla startera oraz opancerzenia. Czy ktokolwiek wydał blaszkę z opancerzeniem fotela dedykowaną do tego modelu? Model można też postarzyć do najstarszej wersji, ale tu znowu potrzebny by był wczesny fotel oraz śmigło Watts. Te części akurat są w modelu Eduarda, ale nie wiem jak by się taki przeszczep przyjął.

Taka ciekawostka: połówki kadłuba mają od środka otwory do nawiercenia pod osłonę startera oraz rurę ogrzewania powietrza do km-ów z Mk. V także Tamiya może coś knuć z kolejnymi wydaniami w przyszłości.

[Murek]

Fajnie, że o tych niuansach piszesz Michał bo się przymierzam do QV ale zastanawiałem się głównie nad rozmieszczeniem linek anteny i czy kod dwuliterowy nie powstał aby przez zamalowanie trzeciej litery... A tu takie kwiatki. Generalnie o Spitach mam bardzo ogólne pojęcie więc każda informacja jest cenna

[Mecenas]

Fajnie, że o tych niuansach piszesz Michał bo się przymierzam do QV ale zastanawiałem się głównie nad rozmieszczeniem linek anteny i czy kod dwuliterowy nie powstał aby przez zamalowanie trzeciej litery... A tu takie kwiatki. Generalnie o Spitach mam bardzo ogólne pojęcie więc każda informacja jest cenna

Ależ proszę bardzo. Zapomnialem dodać, że w modelu są dwie wersje dźwigni chowania podwozia więc można wykonać zarówno wczesny jak późny wariant Spita. Pedały orczyka są jednak tylko "starego typu" tj. z jedną poprzeczką. Nie wiem kiedy ten detal został zmieniony na produkcji, ale dla Mk.II trzeba chyba pomyśleć o zamienniku.

[Dominik]

"Kilka" rzeczy do poprawy w tym modelu:
- brak wczesnego, metalowego fotela pilota - ten w zestawie, teoretycznie mógł się pojawić na Jedynkach, ale czy na 100% to nie wiem;
- brak opancerzenia (Eduard w blaszce daje pancerz za głową, ale nie za plecami);
- pedały orczyka pojawiły się, najprawdopodobniej, jesienią 1940 (próby były wcześniej);
- jeszcze małe pierdółki na zbiorniku paliwa.

Sam mam w składziku dwa Spity z Tamki ale na razie ich nie ruszam czekając na te elementy.
Jeśli chodzi o spasowanie osłony kabiny, to trochę trzeba uważać na spasowanie. Nie do końca pasuje, jeśli to dobrze pamiętam.

[Mecenas]

Przejrzałem zawartość blaszek i niestety nie znalazłem nigdzie kompletu blach opancerzenia w zestawach uzupełniających. W swoim modelu pożeniłem fotel z blachami dedykowwnymi staremu modelowi Mk.I Tamiyi. Nawet pasuje, ale nie wygląda to zbyt prawidłowo gdyż blacha jest za wąska - ma szerokość fotela a tymczasem powinna wystawać po bokach na oko jakieś 1-1,5mm. Plus jest taki, że niemal idealnie wpasowała się w zawieszenie fotela.

Zrobiłem też swego rodzaju eksperyment myślowy i wydaje mi się, że nie trudnym powinna być przeróbka fotelu Tamiyi na stary model. W tym celu trzeba by siedzisko podkleic od spodu tak, aby zrobić trochę "ciała" a następnie od góry wypiłować okrąglakiem nowy kształt zagłębienia. To zagłębienie miało kształt jakby półwałka więc trzeba de facto wybrać boki siedziska i zaokrąglić dno obecnego zagłębienia. Tak przerobiony fotel pasowałby do wszystkich wczesnych Mk.I.

Odpowiedni fotel daje Eduard w zestawie "Mk.I early" a w profipackach opancerzenie jest zdubloowane więc można też pokusić się o podebranie, ale tu już kompletnie nie wiem jak to będzie pasowało do elementów zawieszenia oraz wręgi kadłuba. Nie mam tego modelu więc nawet nie mam jak porównać, patrzałem jedynie do instrukcji i schematów ramek.

[greatgonzo]

Po prawdzie opancerzenie fotela od tyłu to najprostsza rzecz do dorobienia jaka jest. Płaski wielokąt do przycięcia nożykiem z plastikowej płytki. Pasować można do woli tnąc prototypy z papieru nożyczkami.

Jakby ktoś chciał dorabiać opancerzenie dupy, to już byłby trochę większy kłopot. Co prawda płyta pancerna pod fotelem jest konsekwentnie pomijana wszędzie, ale fakt, że od góry niemal jej nie widać.

pedały orczyka pojawiły się, najprawdopodobniej, jesienią 1940

Aż się boję zapytać, co tam było wcześniej... ;).