Modelarstwo z pasją

Hmm... nikt nic nie pisze.... to ja dopiszę ;)

Komora silnika kompletna. W skali 1:24 nadkola oraz pokrywę zaworów wyklejałem karbonem, utaj wersja najuboższa - czarny połysk


Boczne panele - logo projektanta karoserii to metalizowany sticker pod lakierem bezbarwnym


Kompletne drzwi wraz z mechanizmem otwierania/zamykania oraz przednia szyba z wycieraczką


A tak wylała się farba i lakier. Farba to Tamiya TS-86 Pure Red (nazwa z puszki, w niektórych sklepach opisywany jako Brilliant Red). Wylewany czerwony na czerwony więc wystarczyła jedna warstwa do idealnego pokrycia. Po 1 godz. lakier bezbarwny Vallejo połysk - 3 warstwy psikane w 24 godz. odstępach. Po wyschnięciu polerka pastami Tamiya Fine i Finish. Po skończeniu modelu będę jeszcze całość woskował.
Jak na tą jakość lakieru dla mnie efekt jest zadowalający.


Mechanizm zawiasów pozwala na płynne otwieranie i zamykanie skrzydeł drzwi


Transformers II - od przodu....


... i od tyłu


Kolejne elementy będą nieco większe... przednie błotniki z przednim pasem (oraz całe wyposażenie - światła, kierunki, obrysy, siatki wlotów powietrza) wraz z otwieraną klapą bagażnika oraz tylna pokrywa silnika i tylni pas ze zderzakiem i spoilerem. Dużo malowania i lakierowania, niełatwy montaż ale w efekcie będzie ukończony model
Im bliżej końca budowy tym więcej ma spostrzeżeń co do modelu.... ale o tym na koniec.

Podoba się!

Czarna ramka przedniej szyby zostanie matowa ? (czyli zamaskowane miejsce klejenia szyby do karoserii).
Bez tych karbonów też wygląda nieźle. Może nawet lepiej niż przeskalowane szlaczki jak na wełnianym sweterku. W oryginale karbon na błotnikach jest tak drobny, że dopiero na zdjęciach wysokiej rozdzielczości go dostrzegłem.
Co do malowania karoserii - było bez podkładu ? Wyszło świetnie. Pewnie w skali 1:12 karoserię zrobili z grubego plastiku i nie ma prześwitów.

Witam
Po blisko 3 miesięcznej przerwie (wakacje, urlopy, konkursy ) powracam do prac przy Ferrari.
Praktycznie to już taka wykończeniówka ale za to najbardziej stresująca część budowy - lakierowanie karoserii.
Powoli, bez pośpiechu powstają kolejne części nadwozia. Aktualnie mam przygotowaną do uzbrojenia przednią część nadwozia i maskę bagażnika.
Pomalowana kolorem bazowym i polakierowane na połysk.
Część wewnętrzna to czarny mat.
Poczekam jeszcze niech dobrze wyschnie i zrobię polerkę, a następnie uzbroję całość w elementy oświetlenia oraz przykręcę maskę.

c.d

Przód skończony


Podobnie tył....












Brakuje jedynie pokrywy silnika i konika na tylnej kratce - przed zdjęciami gdzieś mi się zawieruszył i po ponad półgodzinnym poszukiwaniu poddałem się. Po zdjęciach nieoczekiwanie odnalazł sie na podłodze pod nogą ławy , więc w wersji na gotowo będzie jak należy.
Następny post będzie ostatnim w warsztacie, postaram się dokonać wtedy małego podsumowania modelu.

Prawdziwy egzotyk! I to w jakim wykonaniu

Ostatnia aktualizacja warsztatowa.

Ostatnim elementem jest pokrywa silnika.




Po jej zamontowaniu model jest gotowy.

Teraz małe podsumowanie.
Ferrari Enzo w skali 1:12 to model nr Tamiya 12047, którego części są zapakowane w dość pokaźnych rozmiarów pudełko.
Biorąc pod uwagę kto jest producentem, ilość części, skalę oraz cenę tego modelu (blisko 1,5 k zł) można było się spodziewać, że będzie to cud miód....
Niestety... jakość wyprasek mimo, że poprawna to wcale nie rewelacyjna. Na moje "nieszczęście" kupiłem jednocześnie ten model oraz najnowsze Yamato w 1:350, dlatego porównanie dodatkowo wyszło na niekorzyść Ferrari. Okręt miał po prostu WZORCOWE wypraski i składalność. Ferrari to jednak starszy wypust (chyba lata '90 jak się nie mylę) i tu już niestety widać różnicę w jakości. Mało tego, myślałem, że taki model będzie zaprojektowany od podstaw i precyzyjnie... niestety teraz, już po jego skończeniu nabrałem pewności, że to powiększona skala 1:24. Jedyna zmiana to otwierany bagażnik ale zdaje się, że któryś tam wypust 1:24 też miał ten szczegół.
Samo "powiększenie" nie miałoby w sobie nic złego gdyby producent nie powiększył również błędów. Najbardziej rzucające się w oczy i wymagające dużo pracy i cierpliwości to nierówności i niedopasowania ruchomych elementów karoserii:
- pokrywa bagażnika
- pokrywa silnika
- i o zgrozo..... drzwi - spasowanie ich górnych fragmentów z dachem
Oczywiście wszystkie te błędy są do naprawienia, a skala pozwala na wszelkie modyfikacje i waloryzacje i w efekcie można stworzyć naprawdę piękny model.
Osobiście jednak nie polecam go nikomu kto chciałby go złożyć tak jak ja, po prostu z tego co w pudle. Tu naprawdę trzeba troszkę przy nim pogrzebać i poprzeklinać sobie pod nosem w czasie budowy.
Ja jestem szczęśliwy, że udało mi się dotrzeć do końca i zapraszam już niedługo do galerii...