Modelarstwo z pasją

Trafił w moje ręce żywiczny model Forda wygrywającego wyścig Le Mans w 1967 roku.



Wyjść ma z tego taki oto pojazd:



Na pierwszy ogień poszły linie podziały. Są płytkie niczym linie papilarne, więc trzeba było je pogłębić.



Kolejna rzecz, która mnie zdziwiła, to brak kloszy przednich reflektorów. Postanowiłem sobie je sam wytłoczyć, więc w tym celu najpierw musiałem uzyskać pożądany kształt z kawałka blaszki. Udało się bez problemu i leży idealnie. Mimo tego skontaktowałem się z producentem i w zestawie po prostu brakuje jednej vakuformy, więc mi ją dośle. Ale w ramach treningu i tak zrobię swoje.





Najgorszą sprawą są wszystkie elementy przeźroczyste. Wyglądają tak:



Raz, że zżółkły, dwa wszystkie się ze sobą posklejały. Chyba czeka mnie rzeźbienie ich od nowa.

Oczywiście będę kibicował i trzymam kciuki za skończenie modelu bez większych problemów.
Fajny kawałek samochodu.

Pozdrawiam

To jest dla mnie klasyczna wyścigówka!
I w dodatku najlepszy rocznik!
Mam na Ciebie oko!

W końcu coś ciekawego! Model naprawdę rzadki, samochód też. Pewnie dużo się wykosztowałeś?

Tommy napisał(a): Pewnie dużo się wykosztowałeś?

Księgowy jesteś? ;) Oczywiścię będę śledził.

Nie, poprostu wiem, że żywica droga w cholerę, tu pewnie też tak jest.

Fajny temat no i coś czuję fascynujące zmagania z żwywicą. Podłączam się do podglądaczy.

Udało mi się trochę podłubać przy modelu. Jednak żywiczne nadwozie wymaga trochę więcej pracy niż plastik. Ale nie jest źle.

W przedniej części, od spodu, była brzydka dziura. Pozostawała tam pusta przestrzeń pomiędzy płytą podłogową, a zderzakiem. Głęboka na mniej więcej milimetr. Postanowiłem wypełnić.





Następnie dokleiłem co trzeba było z tyłu i zaszpachlowałem. Tutaj pojawił się problem, bo tylni spoiler przykręcany był śrubami, a z żywicy odlane zostało tylko coś, co po ciemku mogłoby je przypominać. Postanowiłem wymienić na stalowe, jakiejś wschodniej produkcji, imitacje odpowiednich śrub.





Do tego posiedziałem sobie nad kółkiem. Tak, nad jednym. Sporo pracy wymaga doprowadzenie ich do użyteczności. Miejsca bardzo mało, błonka pomiędzy każdym ramieniem felgi i bardzo ostrożnie trzeba je wycinać. Standardowo trafił się i wentylek Aberowski.



Na chwilę obecną jestem już po trzeciej warstwie szpachli, wszystki linie podziału są pogłębione i chciałbym jutro położyć podkład, jeśli czas pozwoli. Wtedy okaże się, jak wyszło rycie linii.

Skąd Ty to masz?
Fajna rzecz bo inna.
Siedzę teraz nad GMGT i potem robię sobie samolocik albo dwa i wrócę chyba do drugiej R8 - też mnie ciągnie do żywicy.

portalus napisał(a):Skąd Ty to masz?

Dostało się do zrobienia.

portalus napisał(a):Fajna rzecz bo inna.

I to mnie ciągnie. Mam już trochę dosyć Ferrari, Mustangów, Nissanów i Porsche z lat ubiegłych. No i czołgów z blachami.Taka miła odskocznia.