Modelarstwo z pasją

Witam.
Korzystając ze słonecznej pogody w miniony weekend, postanowiłem wyciągnąć z hangaru wiatraczka, którego robiłem na raty przez kilka lat. Model sklejony z ostatniego Plasticartowskiego wypustu z zastosowaniem kalek od starszego wydania.

Śmigłowca zacząłem sklejać jakieś 2 lub 3 lata temu, tak samo jak poprzednie mikrusy z VEBu podczas jesiennych popołudniowo-wieczornych seansów telewizyjnych Modelik sklejał się przyjemnie, a małe problemy pojawiły się ze spasowaniem gondoli podkadłubowej i przedniej osłony silnika. Oczywiście nie uniknąłem podczas klejenia kadłuba małego przesunięcia w okolicach osłony silnika, stąd ten widoczny uskok, spowodowany odkształconą połówką kadłuba Nie chciałem ingerować pilnikiem i papierem, aby nie uszkodzić nitowania i gładkiej powierzchni srebrnego plastiku, bo w vintage'owym zamyśle, model miał pozostać niemalowany i jedynie oklejony kalkami z czego później zrezygnowałem. Modelik powstał w jakieś 3 weekendy spokojnego dłubania, po czym zrobiłem mu kilka fotek i poleciał na półkę.



Po jakimś roku, trafił mi w ręce i postanowiłem że pomaluję bączka w barwy z box artu Malowanie pędzelkowe, Humbrolkami. Biały pasek malowany od taśmy maskującej, a w kilku miejscach niestety farba dostała się pod taśmę Srebrny to naturalny kolor tworzywa z jakiego wykonany jest model. Śmigłowiec ponownie trafił do hangaru, gdzie nabierał urzędowej mocy około roku, aż do grudnia 2011, kiedy to postanowiłem definitywnie z nim skończyć Porobiłem małe poprawki malarskie, położyłem sido, nakleiłem kalki, ponownie sido i kosmetyka wykończeniowa. Po raz pierwszy zastosowałem nici pończosznicze do anten, jak mi tu kiedyś sugerował Jarek chyba i jestem pod wrażeniem jak to fajnie wygląda i nawet łatwo to się wykonuje
Zapraszam do fotek:
"wewnątrzwarsztatowo-piwnicznych" ...







...w naturalnej scenerii na świeżym powietrzu...








...i w pozycji odlatującej...




Planuję jeszcze jedną "Kasiunię" w tej skali, ale teraz w malowaniu LWP i może z jakimiś przeróbkami, a następny w kolejce do vintydzowej galerii jest ostatni z mikrusków w tej skali Mi-1 . Czas również powrócić do swojego projektu warsztatowego, bo Antek zaczyna przybierać kurzu.
Dziękuję za uwagę

Nostalgia pełną gębą!
Szkoda, że nie zastosowałeś tej czerwonej kalkomanii. To był w swoim czasie prawdziwy test zdolności manualnych, nakleić ją bez uszkodzeń.
Zawsze jak patrzę na tego Mi-4 to przypomina mi się model Andrzeja Z. połowy lat 80-tych. Też vintage

No właśnie chciałem na początku ją przyklejać, ale jakoś mi tak odwaga odeszła A masz może gdzieś jakieś foto tego Mi-4 Andrzeja Ziobera, bo ja słyszałem, ale nie widziałem

Pozwolę sobie na OT. Grzegorz, myślę że pisanie o Andrzeju Ziobrze jako o "Andrzeju Z." jest powielaniem pewnych bardzo niesympatycznych zachowań. W dodatku, jak widać z postu Artka82, łatwo przejmowanych przez następnych. Na pewno niechciałbyś, żeby o tobie pisano Grzegorz C. Przecież nie toczy się żadne postępowanie prokuratorskie, uzasadniające taką formę.

PS. Mnie się tej kalki ładnie nie udało położyć. Dostała dziwnej faktury a'la zwoje mózgowe

Jak co, to ja się poprawiłem Tylko nie wiem czy dobrze odmieniłem nazwisko. A zawsze mi powtarzano: naumiej się końcówków i odmianów, a będziesz miał piątków jak mrówków ile kratków w dzienniku

Dzięki za poprawkę, zawsze lepiej wygląda pełne nazwisko niż sama pierwsza litera. Nawet jeśli są kłopoty z odmianą.

Vin-ort czy nie, szwy od formy na goleniach należałoby spiłować, a kółka jakoś lepiej zamocować... O połączeniu połówek kadłuba nie wspominając. Stary model nie usprawiedliwia takiej nonszalancji budowy.

Sorki, ale mnie się nie podoba, mimo wielkiej sympatii jaką darzę stare modele.

Przyjąłem na klatę w następnym będę o tym pamiętał
A klejąc go wieczorami, te kilka lat wstecz, pamiętam że poczułem się jak bym miał ponownie 8 lat Bo gdy byłem w tym wieku i będąc pewnego dnia w szkole to nie mogłem się doczekać aż wrócę do domu. Dzień wcześniej Tato obiecał mi że "posklejamy jutro wieczorem szybowce" i jak wróciłem ze szkoły to czekał na mnie już sklejony Zefir z brązowego tworzywa na żółtej podstawce, a dla mnie do sklejenia czekał Jantar Standard. Radocha była niesamowita, ale to życie szybko lecieć zaczyna

Miałem jak dobrze pamiętam z trzy takie modele i ostatniego planowałem wykonać bardziej ambitnie inspirując się Andrzejem Zioberem, pousuwałem wszystkie nity, miałem otworzyć tył kadłuba do jego ładowni ale pojawił się czeski model wyprodukowany przez KP i porzuciłem plany dalszej pracy nad tym zestawem. Aktualnie już go chyba nie posiadam i jak się nie mylę wymieniłem go jakiś inny zestaw ale teraz nie pamiętam jaki. No cóż to były ciekawe czasy kiedy Plastikarty święciły triumfy. Pamiętam, żeby kupić taki model to w Składnicy Harcerskiej stawało się w długaśnej kolejce i wyczekiwało się kolejnej dostawy modeli z byłego NRD