Modelarstwo z pasją

adalbertusowa.. waleho wypacykowana

Ryża, znaczy się Marusia
Podoba mi się "żywe ciało", ale cienie na kiecce są chyba za słabe. Może to jednak kwestia zdjęć.
No i kamuflaż do drobnych poprawek - zwróć uwagę że na Eichenmusterze było sporo drobnych, jednokolorowych plamek, których u Ciebie praktycznie nie ma.

ostatnio figury ladniej niz modele Ci wychodza:
chociaz tu czepilbym sie tego, ze za sniada i po cxalosci ciut za bardzo sie blyszczy.
Co do kiecki to akurat mi sie najbardziej cieniowanie podba...

znajac zycie ilu patrzacych tyle zdan.

Smacznego jaja
p.

subgrafik napisał(a):chociaz tu czepilbym sie tego, ze za sniada

Bo to reneactorka jest... po powrocie z urlopu w Tunezji czy na Cyprze.
A sam malujek ładniejszy - moim zdaniem - niż firmowy malunek Waldka O.

Tomasz Dzieciątkowski napisał(a): ale cienie na kiecce są chyba za słabe

początkowo były mocniejsze, ale na żywo zbyt ordynarnie wyglądały.. świadomie stonowałem, bo zbyt dyze różnice między fotogramem, a wyglądem na żywo w moim fachu są niedobre

Tomasz Dzieciątkowski napisał(a):No i kamuflaż do drobnych poprawek

poprawiać już nie będę.. nie na tej.. eksperymentowałem, pierwszy malowany kamuflaż po wielu latach..

subgrafik napisał(a):za sniada

wiesz, lato 44 deszczowe nie było, a powstańcy do kanłów dopiero po miesiącu zeszli

subgrafik napisał(a):po cxalosci ciut za bardzo sie blyszczy

to fakt. mat valejo psikusa mi zrobił, bo miejscami wyszedł matowy, miejscami satynowo-połyskliwy. mógł bym położyc niezawodny mat gunze, ale bałem się, ze wpłynie to na tonacje, bo gunze jest swietny, ale ma tendencje do rozjaśniania..

wiesz, lato 44 deszczowe nie było, a powstańcy do kanłów dopiero po miesiącu zeszli

heh... nasza karnacja ma tendencje do raczej czerownych opelenizn
ta raczej rumunsko wyglada jak moja dziewczyna co tez nie jest czystej krwi Polka.

Mi tam się u tej pani wszystko podoba. W przypadku malowania kamuflażu dużo istotniejszy jest pomysł i ogólna fajność (tu niewątpliwa) niż liczba czy rozmiar plamek, w zasadzie nie rozumiem czepiania się takich rzeczy. Spódnica elegancka, może prosto z prania, ale czemu by nie? A śniada, bo w końcu lato było, a rude chyba się łatwiej opalają

Fajny temat i wykonanie. Sądząc po tym że czysta - to pewnie sam początek powstania. A w takim razie MP u łączniczki jest raczej mało prawdopodobny (aczkolwiek nie niemożliwy!) - broni (zwłaszcza pm-ów) brakowało, a z oczywistych przyczyn łączniczki raczej bliżej końca listy czekających na broń były.

Michal napisał(a):Sądząc po tym że czysta - to pewnie sam początek powstania.

Widać, że waść z Krakowa . Warszawskie dziewczyny (wielu chłopaków z resztą też) trzymały fason do końca. Znane są zdjęcia sanitariuszek robiących sobie makijaż, przeglądając się w ułamku zbitego lustra.
Tak samo oficerowie bardzo pilnowali, by wiara była zawsze ogolona.

GrzeM - no nie przypuszczał bym! Ale skoro są na to kwity - to i pewnie tak było. Z wielu wspomnień z powstania kojarzę informację o wszechobecnym (na pierwszej linii) kurzu i męczącym braku wody, stąd spodziewałem się że po kilku dniach powinna być nieco przybrudzona, a już ciuchy prawie na pewno. Ale powstaniologiem to ja nie jestem, nie zarzekam się.

Łączniczka jest z Parasola. Strój odpowiada dokładnie opisowi łączniczki "Anny" - Krystyny Wańkowiczówny, córki Melchiora. "Anna" zginęła na cmentarzu kalwińskim na Woli 6 sierpnia. Ale dwa dni wcześniej wpadła do domu, służąca wyprała jej ubranie. Jej koleżanka z kolei miała "śnieżnobiały kołnierzyk". Przeczytasz o tym w Zielu na kraterze.
Warszawa była żywym miastem, prawie każdy żołnierz miał matkę, dziewczynę, sąsiadkę, często ich wkładem w powstanie było właśnie dostarczenie do oddziału świeżej koszuli czy skarpetek. A czystość, fryzura, to naprawdę była sprawa honoru, fasonu - ale też dyscypliny wojskowej, której pilnowali przedwojenni oficerowie. Oczywiście w końcu września wyglądało to wszystko inaczej, niż w sierpniu. Ale końca września dożyli nieliczni.
Ja znam tych ludzi, łączniczki powstańcze, mające dziś po 80-85 lat nie wyjdą na niedzielny spacer do parku, jeśli wcześniej nie zrobią sobie fryzury u fryzjera. Przedwojenne standardy.

Fajna figurka, patriotyczna, też chciałem ponarzekać że za czysta, ale jak GrzeM wyłuszczył podłoże historyczne to siedzę cicho... Chociaż rzeczywiście MP40 u sanitariuszki, jak "Chłopcy od Parasola" mieli zawsze za mało broni i "na tytgrysy tylko VISy", to trochę zbyt duży rozmiar broni...

Oby takich więcej i z Powstania i z 39' i z później...

Jak zwykle Kamil przegiął w te pozytywną stronę

Pozdro Michał