Modelarstwo z pasją

Bogdan Stanek napisał(a):...Temat wzniosu skrzydeł Łosia jest takim duchem...

Kąt wzniosu lewego i prawego skrzydła PZL.37 wynosił 4 stopnie.
Wielkość ta jest podana zarówno na rysunku (AJ Press 100, str.248 i 456 - to ten sam rysunek), jak i wyszczególniona w tabelce (str. 459, pozycja 10).

Sugerowałbym na samym początku przegrzebanie wszystkich dostępnych radzieckich raportów - i od tego wyjść - a nie polegać na wątpliwej jakości zdjęciach, które - jak już koledzy słusznie wcześniej zauważyli - nie wiadomo, jak były zrobione i jakim podlegały odkształceniom.

potez napisał(a):...Nie wiem co tam jest dokładnie w teczkach ale może ktoś sie wybierze
Dokumentacja Technologiczna " PZL - Łoś "
Może tam cos ciekawego lezy...

Niestety, Arku, nie ma tam nic ciekawego z naszego punktu widzenia.
Dzwoniłem tam i rozmawiałem z człowiekiem który ma do tego dostęp.
Z tego, co pamiętam, są tam głównie podane obsady liczbowe pracowników potrzebne do montażu poszczególnych podzespołów.
Pozostaje tylko poczekać na wersję cyfrową, może jednak będzie coś jeszcze.

Przeczytałem uwagę ,którą zamieścił CeCha i pierwsze co pomyślałem, to:
czy się zrozumieliśmy, bo miałem na względzie „liniowość” góry centropłata i skrzydeł zewnętrznych w rzucie z przodu /to zaznaczyłem/.
po drugie:
czy informacja z rosyjskiej tabelki o 4 stopniach , to wyklucza czy też, w aspekcie „pionowych żeber”, potwierdza bo na moje rozumienie jest to wartość powiązana z krawędzią natarcia skrzydła leżącą na płaszczyźnie „po cięciwach” żeber.
po trzecie:
moja uwaga nie była nowatorska i odkrywcza, a raczej potwierdzała -brała stronę jednej z istniejących wersji wyglądu tego elementu samolotu.
po czwarte:
przekładając wznios 1 stopnia góry skrzydeł zewnętrznych, ze znanej powszechnie publikacji, na centymetry, można przyjąć podniesienie końcówek skrzydeł o ok. 11 cm co jest grubością max na ostatnim pomierzonym żebrze i wg mnie takie odchylenie byłoby widoczne „na takim ujęciu”.
po piąte:
mniemam, że względy produkcyjne miały wpływ na kształt elementów, bo tak rozumiem kształt statecznika pionowego i steru kierunku Łosia A – w uproszczeniu: styk steru i statecznika linia prostopadła do osi samolotu a oś obrotu steru kierunku odchylona górą do tyłu ze względu na kolizję ze statecznikiem poziomym a nie odwrotnie.
Taką zależność widać przy sterze wychylonym i poparta jest geometrią .
Względy produkcyjne to dla mnie wykonanie kopyt, docinanie blach zwężających się/ falistych/ pod dwoma kątami różnymi od prostego.
po szóste:
zastanawiające byłoby, mając na względzie przenikanie brył, załamanie dołu skrzydła przy komorze bombowej a góry za silnikiem, podobnie sprawa się ma /miała?/ z załamaniem krawędzi przedniej skrzydeł /natarcia /
I na koniec, czy samolot stojący na lotnisku i obciążony „sam sobą”, może wykazywać odkształcenia elementu takiego jak skrzydło zawierające keson Misztala? co byłoby w locie?
P.S
Proszę o wyrozumiałość:D , takie dywagacje to przyczynek do poznania "starego i nowego" o Łosiu dla Wielu.

W ramach uzupełnień do wpisu powyżej:

Warto rzucić okiem na te zdjęcia:
http://lotniczepodkarpackie.pl/mielecka-wytwornia-platowcow-po-1939-zobaczcie-to-na-zdjeciach/?fbclid=IwAR3mLqdGtXmquldINKtHTH7mS7wdVqJfloceG8K69Fm4f6QLzwwqmJ3sYBo

Na Odkrywca.pl "znalazłem" takie zdjęcie płozy ogonowej Łosia:

bardzo małe, może ktoś ma większe?,ale coś tam widać.
Wahacz płozy /i kółka ogonowego/ to dość złożona konstrukcja.
Na moje oko, oba główne elementy połączone są-zespolone rurkami stalowymi, wystającymi poza lico tych elementów.
Domyślam się, że tak się robi przy spawach pachwinowych.
Nawet ten największy otwór, który do tej pory traktowałem jako ulżeniowy, zawiera łącznik z kawałka rury.
Świadczyłby o tym słabo widoczny rant, wystający poza boczne lico wahacza, oraz brak jakiegokolwiek doświetlenia wnętrza wahacza, pomimo wykonania fotografii w słonecznym dniu.
Dobrze widać różnice w wymiarach obejm trzpienia kółka ogonowego, dolna obejma zamocowana jest przy użyciu jednej śruby a to co w jej sąsiedztwie wygląda na ogranicznik bo rzuca dłuższy cień.
Grafika druga dobrze pokazuje wycięcie na amortyzator, szerokość "kółka-rolki" - tak jak narysował M. Noszczak, oraz szerokość płozy - podobnej szerokości.

To zdjęcie, niestety nienajlepsze, potwierdza trapezowy kształt siedziska dowódcy - tu widać konstrukcję bez poduszki.
Jednocześnie pokazuje kształt oparcia "tego fotela", brak pochylenia oparcia i siedzisko do przegrody w kabinie .

Jedynym elementem, który - z biedą - podchodziłby pod moje pojmowanie trapezu jest POZIOMA część siedziska (ta z poprzecznymi paskami). Tyle że słabiutkie oświetlenie i jakość nie dają gwarancji, że to nie jest po prostu kwestia cienia, a nie wyraźny kształt.
Więc stwierdzenie, że "potwierdza" jest mocno na wyrost.

Więc stwierdzenie, że "potwierdza" jest mocno na wyrost.

KayFranz
Ja nie sądzę aby to stwierdzenie było na wyrost.
Ono, to stwierdzenie, staje się takim gdy wątpliwości interpretujemy „na niekorzyść”
Jeżeli zaś wziąć pod uwagę wpisy i grafiki z zakładki 19 tego wątku, przyrównać do dostępnych planów a także, poszperać w „posiadanych archiwach” to, wg mnie, już tak nie jest.

Pisząc „siedzisko” miałem na myśli miejsce, gdzie standardowo lokuje się „siedzenie” / bez oparcia/.
Moim zamiarem było zwrócenie uwagi na kształt oparcia, inny od tego narysowanego przeze mnie w zakładce 19 tego wątku i tych z publikacji.
Co do „trapezu siedziska”, to wszystkie znane mi fotografie temu nie przeczą, nawet to poniżej:

Bogdan Stanek napisał(a):Na Odkrywca.pl "znalazłem" takie zdjęcie płozy ogonowej Łosia:

bardzo małe, może ktoś ma większe?,ale coś tam widać.
Wahacz płozy /i kółka ogonowego/ to dość złożona konstrukcja.
Na moje oko, oba główne elementy połączone są-zespolone rurkami stalowymi, wystającymi poza lico tych elementów.
Domyślam się, że tak się robi przy spawach pachwinowych.
Nawet ten największy otwór, który do tej pory traktowałem jako ulżeniowy, zawiera łącznik z kawałka rury.
Świadczyłby o tym słabo widoczny rant, wystający poza boczne lico wahacza, oraz brak jakiegokolwiek doświetlenia wnętrza wahacza, pomimo wykonania fotografii w słonecznym dniu.
Dobrze widać różnice w wymiarach obejm trzpienia kółka ogonowego, dolna obejma zamocowana jest przy użyciu jednej śruby a to co w jej sąsiedztwie wygląda na ogranicznik bo rzuca dłuższy cień.
Grafika druga dobrze pokazuje wycięcie na amortyzator, szerokość "kółka-rolki" - tak jak narysował M. Noszczak, oraz szerokość płozy - podobnej szerokości.

Jedna rzecz przykuła moją uwagę, a mianowicie na górnym zdjęciu, gdzie widać spód kadłuba, mamy widoczną też zerwaną farbę kamuflażu khaki. Ciężko wypowiadać mi się na ten temat, ale... wydaje mi się, że spód samolotu to naturalny kolor duraluminium. Zwróćcie proszę uwagę na odblask z zerwanego miejsca i spodniej części. Nie twierdzę, że mam rację, jednak wg mnie coś jest na rzeczy. Co o tym myślicie?

Kolor "aluminium" - pewnie tak, ale czyste, niczym nie powleczone powierzchnie duralowe to proszenie się o korozję. Dural to w końcu aluminium z dodatkami stopowymi (nie pamiętam dokładnie, ale poniżej 10% masy ogólnej) i łatwo się utlenia. Pomalowanie takiej powierzchni farbą to podstawa.
Więc kolor "srebrzysty" czy "aluminiowy" - OK, ale nie pochodzi on od powierzchni pokrycia, tylko od zastosowanej farby.

Co do Twojej uwagi o podobnych odcieniach fragmentu kadłuba z osuniętą farbą khaki i fragmentu dolnego kadłuba - tak, też mi się wydaje, że są podobne. Tym łatwiej mi w to uwierzyć, że inne źródła (głównie wykopki) sugerują srebrzysty spód Łosi.

Maciej Noszczak napisał(a):Jedna rzecz przykuła moją uwagę, a mianowicie na górnym zdjęciu, gdzie widać spód kadłuba, mamy widoczną też zerwaną farbę kamuflażu khaki. Ciężko wypowiadać mi się na ten temat, ale... wydaje mi się, że spód samolotu to naturalny kolor duraluminium. Zwróćcie proszę uwagę na odblask z zerwanego miejsca i spodniej części. Nie twierdzę, że mam rację, jednak wg mnie coś jest na rzeczy. Co o tym myślicie?

Maćku, moim zdaniem i tak, i nie...
;-)
To znaczy: tam wyraźnie widać zdarty lakier zarówno na boku (khaki), jak i na dole (ten jasny). Jeśli się uważnie przyjrzysz, widać niewielką różnicę na spodzie kadłuba między obszarami pozbawionymi lakieru (goły metal) i pomalowanymi, te obszary dość dokładnie odpowiadają analogicznym obszarom na boku (khaki/obdarty). Natomiast zgadzam się, że spód mógł faktycznie być malowany na srebrno (lub srebrnoszaro). Ale już np. elementy plozy ogonowej wyglądaja mniej metalicznie.

Kadłub należał do Łosia z Małaszewicz, prawdopodobnie do "6" .

Wiele z nich, w Małaszewiczach było min. 6 sztuk P-37 , przeszło "próbę ognia".

Rozważania o zaznaczonym elemencie /lokalizacja- o której było w tym wątku/ nie mają uzasadnienia bo jest to gondola silnikowa Żubra

Co sądzicie o kształcie wycięcia na kaem?

Bogdan Stanek napisał(a):Co sądzicie o kształcie wycięcia na kaem?

Moim skromnym zdaniem wycięcie ma kształt dopasowany do kaemu