Modelarstwo z pasją

Chodzi o 420344, Norma / Little Bunny / Helen.
Samolot opisany jako wyprodukowany dla RAF, trafił do Brazylii i ostatecznie do USAF.
Eagle Cals podaje kolory RAF, Dark Green i Medium Sea Grey z późniejszymi podmalówkami OD i NG w miejscu poprzednich oznaczeń.

Czy to ma sens?
Jaki zatem kolor powinien być pod osłoną kabiny, OD czy RAF Dark Green? Czy w ogóle Republic malował farbami o brytyjskich kolorach czy dobierali z palety USAF? A może mieli to w ... warunkach zamówienia a życie życiem i malowali jak wszystko OD/NG i do widzenia?

Dziękuję za podpowiedzi, kończę model zrobiony półtora roku temu i chcę go sobie do końca roku pomalować. Tylko nie wiem jak

Myślę, że sensu nie ma, ale najpierw zeznaj skąd info, że samolot zbudowano dla RAF?

Wyczytane z Eagle'owych kalkomanii:

"Originally operated by the Brazilian AF diverted from RAF deliveries painted with RAF Dark Green/Gray and taken over by the 57th FG..."

MI się też to wydaje stosunkowo dziwne, ale ja z innej bajki jestem to wolę dopytać
Zdjęcia znam jak niżej plus we wkładce kalkomanii są dwa kolorowe o dość umownej jakości, bardziej niż kolory widać, że samolot niesie pod kadłubem płaski zbiornik 150 gal i dwa cylindryczne (kartonowe, jak lepiej przetłumaczyć compressed paper?) pod skrzydłami.

Gdyby samolot był dla RAF to faktycznie fabryczny kamuflaż byłby brytyjski malowany farbami zgodnymi z ustaleniami JAC z 1942. No może tylko OD byłby dyskusyjny, i raczej OD41. Ale ten S/N nie mieści się w zakresie seriali dla RAF. Trochę wątpliwości budzi przejęcie przez USAAF i potem przekazanie w ramach Lend-Lease Brazylijczykom. Ja zakładam, że założenie L/L było od początku i w takim razie, zgodnie z przeznaczeniem samolot pomalowano OD/NG, by the book. Czym zrobiono podmalówki po przejęciu od Brazylijczyków raczej nie rozstrzygniemy na pewno, o ile ktoś nie wkopie się w intendenturę jednostki na tyle głęboko, by odkryć dostawcę farb. Moim zdaniem OD będzie w tym przypadku bardziej logiczny niż farba brytyjska. W każdym razie na kilku zdjęciach te nowe zamalowania pod 'Normą' są bardzo kontrastowe. Oczywiście da się stworzyć inną teorię kolorystyczną.

Uważaj z tymi kartonowymi zbiornikami. Te i ich metalowe odpowiedniki były używane ekskluzywnie na ETO. Podwieszenie, jakie opisujesz byłoby swego rodzaju sensacją w 57th FG. Na MTO używano 75gal zbiorników i podobnych do nich, ale większych no i tych kroplowych, kojarzonych na ogół z Lightningami. Ponadto przerabiano je wspawując wstawki dla zwiększenia pojemności.To potrafi czasem zmylić oko. Nie kojarzę tych zdjęć, o których piszesz, ale opis przypomina serię zdjęć Normy z robionych z pokładu eskortowanego B-25. Tam występują takie nietypowe zbiorniki.

Jeszcze zajrzę do jednej książki w wolnym momencie.

Nie nie, kolejność była wg tego co tu napisane: zrobiony dla RAF i pomalowany wg nich, nie dostarczony, skierowany dla Brazylii (tam nie wiem, chyba trochę go mieli bo znaki itp) i potem odkręcone wszystko i samolot trafia do 57th z podmalówkami i nietypowymi znakami na kadłubie. Tyle wg. opisu z kalek. W sumie Amerykanie to może coś wiedzą?

Zdjęcia kolorowe niżej, dupy nie kaleczą ale te zbiorniki to mi na papierowe jak od P-51 wyglądają (sorry za jakość, nie mam skanera i mam tylko telefon z sadu )

To są te większe zbiorniki typowe dla MTO. Nie pamiętam pojemności, dlatego piszę ogólnie. Mają kształt jak wydłużone i stępione z tyłu zbiorniki 75 gal. Jeśli nikt w międzyczasie Ci ich tu nie podrzuci to znajdę i dam. Przy okazji, gdyby to były 108 gal. z ETO to byłyby metalowe. Papierowe malowano na srebrno, szare były z metalu.

Przeznaczenie samolotu było znane już na linii produkcyjnej. I oznaczane. Serial Normy nie mieści się w przedziale seriali przeznaczonych dla RAF. Wiadomo, że USAAF odebrało samolot, ale o ile mogę powiedzieć, to była standardowa procedura. Przeznaczono go dla Brazylijczyków w ramach Lend/Lease, ale P-47 zobaczyły Brazylię dopiero po wojnie. Piloci szkolili się w Stanach, a ich samoloty wysłano bezpośrednio na włoski front. Ten konkretny w październiku 1944.Tam, w styczniu 1945, z 1º Grupo de Aviação de Caça przy 350th FG przesunięto 44-20334 do 57th FG. P-47 ucharakteryzowany na Normę w muzeum w New England miał namalowany na tabliczce informacyjnej kod z przeznaczeniem na MTO. To może być zagranie post factum i zmyślone. Ale cała amerykańska logistyka produkcyjno transportowa wskazuje, że jest to OK. I wtedy samolot malowany jest fabrycznie OD/NG. Na MTO nie praktykowano kamuflowania myśliwców dostarczanych w NMF.

dubel

Bardzo pięknie dziękuje, już wiem zatem jak go malować i dzięki za info o zbiornikach.
Zobaczę co mam w złomie, ewentualnie czy podwieszenie pod kadłub tego płaskiego zbiornika i pod skrzydła dwóch 150 gal tych kroplowych to już nie będzie przegięcie? Czy w ogóle taka konfiguracja była używana do lotów bojowych czy tylko dalekie loty transferowe / eskorta?

Jeżeli przez płaski zbiornik rozumiesz klasyczny 75 gal. zbiornik przecięty wzdłuż na pół i uzupełniony o płaską wstawkę między połówkami w celu powiększenia pojemności to tak. Podwieszenie tych kroplowych zbiorników jest już bardziej kłopotliwe. Na zdjęciach występują tylko w 325th FG. Niby ten sam rejon, ale zdjęć z 57th jest całkiem sporo i te zbiorniki nie występują tu. Nie wiem gdzie leży granica przegięcia, ale gdyby je zastosować, to te mniejsze, 165 gal. i wzorując się na 325th FG - bez zbiornika centralnego. Robiono próby z większym, 330 gal. kroplowym zbiornikiem paliwa i P-47 mógł z nimi startować, jednak uznano, że w razie jakiejkolwiek awarii, jak złapanie kapcia itd. pilot nie miałby większych szans na opanowanie samolotu i bojowo nie stosowano takiej konfiguracji.
Tu, na zdjęciu P-47 z 350th FG dobrze widać te zbiorniki ze zdjęcia Normy:

Tym zbiornikom nie będzie przypadkiem najbliżej do tych co daje Eduard do P-51 VLR 110 gal

Tu są Brazylijczycy z dużymi baniakami, czyli zasadniczo 350 FG.



DMP-S037 FAB P-47 XO OFFICER - ITALY WWII by damopabe, on Flickr

Muśtax napisał(a):Tym zbiornikom nie będzie przypadkiem najbliżej do tych co daje Eduard do P-51 VLR 110 gal

No, dość blisko. To są dokładnie te baniaki. Podobno rzeczywiście bardziej znane z Mustangów.

greatgonzo napisał(a):Jeżeli przez płaski zbiornik rozumiesz klasyczny 75 gal. zbiornik przecięty wzdłuż na pół i uzupełniony o płaską wstawkę między połówkami w celu powiększenia pojemności to tak.

Nope, miałem na myśli ten zbiornik, jak go Tamka daje w zestawie. Ma sens dla mojego P-47?

Nijak. Ale jak masz zwykły zbiornik 75 gal. to będzie jak znalazł.


A jak chcesz zaszaleć to możesz podwiesić taki od Me-109. Wprawdzie potwierdzenia z MTO nie kojarzę, ale w IX AF takie adaptacje czyniono.

Dziekuje pieknie. Z tymi zbiornikami sobie coś wymyślę, proponowany 300l standardowy niemiecki byłby faktycznie kozacki i muszę ten pomysł zostawić na kiedystam. Tymczasem delikatny samolot myśliwski produkcji amerykańskiej w malowaniu firmowym w skali 1:48 wyszedł tak:



Teraz oznakowanie, kalkomanie, kadzidła i wonności i na półeczkę.
A wszystkim życzę Najlepszego w 2020 roku!