Modelarstwo z pasją

Zrządzeniem losu miałem okazję spędzić kilka wakacyjnych dni we francuskim Masywie Centralnym. Jak zwykle w takich okazjach, przygotowałem makietę będącą prezentem dla gospodarzy.
Przedstawia ona romański, XII-wieczny kościół pod wezwaniem św. Teodora znajdujący się w małej wsi Bonnevaux, w okolicy gdzie się wczasowałem.
Skala tradycyjna dla mnie tzn. ok. 1:60.

Najpierw zdjęcia oryginału:




i moja wersja:










Pozdrawiam

Barzo fajna. Zrobiłeś ją w te kilka dni na miejscu? Z jakich materiałów?

klajus napisał(a):Zrobiłeś ją w te kilka dni na miejscu? Z jakich materiałów?

Aż taki zdolny to ja nie jestem. Przygotowywałem ją od kwietnia, korzystając ze zdjęć, jakie mi się udało znaleźć w internecie.
Materiał podstawowy to styrodur (jeśli nie mylę nazwy), farby akrylowe. Zieleń częściowo wykonana z materiałów naturalnych, częściowo z kupnych gąbek i posypek.

No moje oko ciut za szaro-niebieskie są te mury alr to tylko takie moje czepialstwo . Ciekawy jestem skąd taka skala.

Marek Barański napisał(a):No moje oko ciut za szaro-niebieskie są te mury. Ciekawy jestem skąd taka skala.

Co do kolorów, to masz rację i nie masz równocześnie. Na zdjęciach rzeczywiście oryginał różni się od kopii pod tym względem. Ale jak zwykle problem tkwi w oświetleniu. Słońce południowej Francji ma jakąś taką dziwną "ocieplającą" właściwość. Gdy przyjechałem na miejsce i pochmurnego dnia zobaczyłem kościółek, to sprawiał wrażenie ponurego gmaszyska, a szare łupki, z których jest zbudowany, wpadały wręcz w czerń. W słońcu zaś, ten sam kamień dostawał żółto złotego poblasku. Ja moje zdjęcia robiłem w pośpiechu w przeddzień wyjazdu, w ostrym słońcu, ale polskim . Myślę, że gdybym poeksperymentował ze sztucznym "cieplejszym" oświetleniem efekt byłby lepszy. Ale prezent już wręczony i pozamiatane, trudno.
Co do skali, to wyjaśniałem już przy okazji wczesniejszych prac, że dostosowana jest do wielkości figurek stosowanych w grach bitewnych. Co prawda ta makieta nie służy do tego, ale ręka i oko mi się przystosowały do tej skali i jeśli nie ma ważnego powodu to jej nie zmieniam.

Pozdrawiam

Dla zobrazowania efektu, o którym pisałem w poprzednim poście kilka zdjęć.

Makieta we "francuskim słońcu":



i w naszym:



Miejscowy kamień w słoneczny dzień:



i w dzień pochmurny:

Oryginał jest bardzo fajny, a to umieszczenie w terenie, z wejściem bezpośrednio na dach- bajka!
Makieta wcale nie ustępuje oryginałowi- gratulacje!

piotr dmitruk napisał(a):Oryginał jest bardzo fajny, a to umieszczenie w terenie, z wejściem bezpośrednio na dach- bajka!

Za gratulacje bardzo dziękuję. Zawsze to dobrze spotkać życzliwego człowieka
Natomiast co do budownictwa, to rzeczywiście niesamowite. Tamtejsze góry nie są może wysokie, ale za to bardzo strome. Nie ma dwóch budynków, które leżały by na jednym poziomie. Wszędzie schody, schodki, mostki, rampy, mury oporowe itp. Normą są budynki o trzech, czterech kondygnacjach, gdzie na każde piętro wchodzisz z poziomu ziemi.





Pozdrawiam

Ładna rzecz. Podoba się. Szkoda tylko, że się ukrywa w takim dziwnym dziale na forum.

fragles napisał(a):Szkoda tylko, że się ukrywa w takim dziwnym dziale na forum.

Dział może i dziwny, ale jedyny możliwy dla mnie. Zauważyłem, że na forum pojawia się kilku dobrych specjalistów w zakresie lotnictwa oraz pojazdnictwa (szczególnie pojazdnictwa wojskowego), i zaraz któryś z nich zorientowałby się, że moje prace ani czołgu, ani samolotu nie przypominają. Myślałem o umieszczeniu jakiejś figurki na makiecie i udawaniu, że to diorama. Ale znowu ewentualna dyskusja skoncentrowałaby się na tym, że oko nie tak, że mundur, że włosy itd. i musiałbym dla świętego spokoju nad tymi figurkami popracować, co mnie nie bawi specjalnie. Dlatego przycupnąłem sobie w miejscu, w którym mam nadzieję nikomu przeszkadzać nie będę.

Replika super. Gratulacje