Wszelkie nowe, najświeższe informacje będą, dla większej przejrzystości i po to, byście nie musieli wertować za każdym razem całości, pisane niebieskim kolorem, a po pojawieniu się nowszych - czarnym (podstawowym).
-------------
1. Temat
Tematem konkursu jest StuG IIIG (oraz StuH na podwoziu StuG'a IIIG) w skali 1:35, ogólnie z frontu zachodniego. Oprócz pojazdów z Francji 1944-45, Beneluxu, zachodnich Niemiec, terenów Austrii i Czechosłowacji zajętych przez wojska aliantów zachodnich, dopuszczone do Konkursu są również StuG'i (StuH'y) z Włoch, Francji przed czerwcem 1944, Norwegii, a nawet Grecji (jeśli ktoś takiego znajdzie). Dozwolona jest budowa pojazdów z lat 1943-1945. Uściślając, przyjmujemy, że mimo, iż alianci i sowieci spotkali się w kwietniu nad Łabą, a obszar walk drastycznie się skurczył, to nadal uznajemy, że każdy rejon walk Niemców z aliantami zachodnimi, to 'front zachodni', a każdy rejon walk Niemców z sowietami, to 'front wschodni'.
Dopuszczalne jest oczywiście (taka kwestia poruszona została przez jednego ze startujących) budowanie przez więcej niż jednego uczestnika tego samego egzemplarza pojazdu.
3. Dokumentacja
Ważna informacja dotycząca fotki (fotek) oryginału, którego replikę będziecie budować.
Jeśli zdjęcie pochodzi z publikacji drukowanej - poprosimy o skan lub zdjęcie fragmentu książki (czasopisma) zawierające oprócz fotografii również jej podpis z interesującymi nas informacjami na temat przedstawianego pojazdu (typ, jednostka, rejon, rok). Prosimy również o podanie danych bibliograficznych, a więc tytułu pozycji, nazwiska autora, wydawnictwa i roku wydania. Jeśli jest to strona internetowa - poprosimy o adres strony. Nie mamy zamiaru weryfikować wiarygodności źródeł, bo nie na tym ma polegać konkurs. Zakładamy, że macie prawo zaufać publikacjom (stronom). W wyjątkowych sytuacjach, kiedy uznamy, że autorzy publikacji (strony) mylą się w opisie co do typu pojazdu, jednostki, roku lub rejonu (zwłaszcza tego ostatniego) zastrzegamy sobie prawo do poproszenia uczestnika o uzasadnienie, uwiarygodnienie opisu, a w ekstremalnych przypadkach (rejon nie mieszczący się naszym zdaniem w obszarze zawartym w temacie konkursu) odrzucenia takiego egzemplarza. Jeśli z historii działań jednostki wynika, że walczyła tylko i wyłącznie na 'froncie zachodnim' i mamy całkowitą pewność, że to właśnie wskazywana jednostka, to rejon w opisie może być pominięty, jeśli jest nieznany.
Oczywiście zakładamy, że nie każde zdjęcie będzie w pełni opisane. Jednak najważniejsza informacja, jaką jest rejon, w którym wykonane zostało zdjęcie, jest bezwzględnie wymagana. Przez 'rejon' nie rozumiemy koniecznie konkretnego miejsca, miejscowości, ale na przykład określenia 'geograficzne' typu 'Włochy', 'Francja', Wał Zachodni', 'Ardeny' lub określenia starć, na podstawie których rejon można ustalić, na przykład 'Battle of the Bulge', 'Lądowanie w Normandii', 'walki o Kolonię' itd.
4. Dopuszczalny zakres uszkodzeń odwzorowywanych w modelu
Totalne destrukty odpadają. Przede wszystkim nie bardzo da się je porównać z 'całymi', nieuszkodzonymi pojazdami, a to by było zaprzeczeniem podstawowego założenia Konkursu Master, jakim jest właśnie porównywanie zbliżonych do siebie modeli. W przypadku totalnych destruktów ciężko byłoby także zachować zgodność z oryginałem. Posiadając nawet bogatszą dokumentację fotograficzną, nie da się odtworzyć i udokumentować wszystkich poskręcanych blach, rozbitych 'wnętrzności' itd. zgodnie z oryginałem, w przeciwieństwie do pojazdów nieuszkodzonych (lub uszkodzonych 'powierzchownie' i w minimalnym stopniu), które posiadają znaną, potwierdzoną w źródłach 'standardową' konfigurację wnętrza. A propos wnętrza - nie ma oczywiście obowiązku umieszczania jakiegokolwiek, wszystko w gestii uczestników.
Dopuszczamy natomiast pojazd, w którym uszkodzenia ograniczone będą do pękniętej/odrzuconej jednej (kilku) płyty pancernej, ukazującej wnętrze. Dopuszczalne będzie także niewielkie okopcenie/nadpalenie pojazdu, jednak nadal bez poważniejszego uszkadzania jego elementów.
Oczywiście otwarcie wszelkich możliwych klap i luków jest jak najbardziej dozwolone.
6. Kryteria oceny
I. Jakość relacji opisowo-fotograficznej.
Jakość fotografii, szczegółowość opisu słownego procesu budowy modelu, częstość aktualizacji - maksymalnie 20 pkt.
II. Zastosowane techniki.
Ilość zastosowanych technik, ich innowacyjność i twórcze rozwinięcia, pomysłowość - maksymalnie 15 pkt.
III. Zgodność z oryginałem.
Zgodność modelu z przedstawionym w dokumentacji fotograficznej oryginałem - maksymalnie 15 pkt.
IV. Wkład pracy własnej.
Ilość i jakość własnoręcznie wykonanych/poprawionych elementów modelu - maksymalnie 20 pkt.
V. Ogólne wrażenia estetyczno-artystyczne.
Pomysłowość kompozycji, koncepcja przedstawienia samego modelu - maksymalnie 10 pkt.
Ad.I. Oceniana tu będzie oprócz przejrzystości, jasności, szczegółowości opisu słownego również jakość fotografii, w tym takie elementy jak ostrość, wyrazistość zdjęć, kompozycja i ciekawa aranżacja, kadrowanie, wykorzystywanie właściwego tła, a także spójność prezentacji fotograficznej (w trakcie całej relacji, przez ponad sześć miesięcy) pod względem 'techniczno-artystycznym' - na przykład zawsze te same tła, zbliżone oświetlenie, podobne ujęcia itd. Wciągająca, ciekawa relacja z jakimś wątkiem historycznym, opisaniem na przykład historii budowanego egzemplarza, będzie mile widziana. Doceniona będzie także 'płynność' relacji - czy będzie to tylko kilka postów na początku i końcu konkursu, czy też (bardziej wskazane) ich większa ilość i regularność.
Co do częstotliwość relacji, nie zakładamy, że będziecie publikować posty z budowy co drugi dzień. Myślę, że średnia co jakieś 10-14 dni będzie w sam raz. Raz będzie to odstęp tygodnia, a innym razem na przykład dwóch-trzech i to będzie jak najbardziej w porządku. Najważniejsze, żeby relacja była 'wyczerpująca', tzn. żeby autor nie pominął jakiegoś etapu, nad jakimś istotnym momentem nie przeszedł do porządku dziennego. Ważne będzie również, o czym już wspomniałem, żeby mimo wszystko nie wyglądało to tak, że będzie to kilka postów na początku, potem przez długi czas cisza i wreszcie wszystko hurtem na finiszu.
Ad.II. Ocena tak za niekonwencjonalne, jak i również za 'profesjonalne' podejście zarówno do warsztatu, jak i materiałów. Doceniane będą wszelkie nowe pomysły modelarskie, wykorzystanie podczas budowy nietypowych materiałów oraz typowych w nowy sposób, ale także 'bogate', mistrzowskie opanowanie warsztatu i czytelna, 'tutorialowa' prezentacja technik. Oprócz wykazania się przez uczestników wiedzą, praktyką i inwencją modelarską, chodzi tu również o to, by widzowie mieli okazję nauczyć się czegoś nowego od najlepszych, bo to również dla nich w jakimś sensie organizowany jest ten konkurs
.Ad.III. Za zgodność z oryginałem uznajemy dążenie do przedstawienia w stopniu możliwie jak najdokładniejszym:
- budowanego egzemplarza z jego wszelkimi 'ubytkami' i przeróbkami polowymi/warsztatowymi (na przykład urwany błotnik, dospawana przez załogę dodatkowa płyta pancerna, widoczne na zdjęciu 'graty' itp.) oraz dokładnie takim, jak w oryginale malowaniem;
- budowanej wersji produkcyjnej (ustalonej na podstawie zdjęcia) - poszczególnych, charakterystycznych dla danej, wybranej 'podwersji' StuG'a IIIG (StuH'a) elementów (przednia płyta pancerna spawana/przykręcana, właściwe rolki podtrzymujące, śruby mocujące dach do nadbudówki odpowiedniego rodzaju itd.)
Ad.IV. Niekoniecznie trzeba będzie podpierać się podczas budowy dużą ilością zestawów waloryzacyjnych, choć wiadomo - 'od przybytku głowa nie boli'
. Opłaca się jednak wybrać egzemplarz pojazdu, którego budowa wymagać będzie dorobienia/przerobienia różnego rodzaju elementów - na przykład często instalowanego na płycie silnikowej StuG'ów stelaża na przewożone 'graty', stosowanych na StuG'ach betonowych wzmocnień przedniego pancerza i wszystkiego tego, co jest nietypowe, ale historycznie uzasadnione dla budowanego egzemplarza, czy budowanej 'podwersji'. Można oczywiście, jeśli ktoś będzie miał ochotę i zdrowie dorabiać samemu detale (mimo, że byłyby one dostępne w postaci zestawów rynkowych) i to także zostanie docenione przez sędziów. Tak więc wybierając mniej typowy egzemplarz oraz poświęcając czas na własnoręczne doróbki/przeróbki, zwiększacie odrobinę swoje szanse na tytuł.Ad.V. Tu mieszczą się między innymi wszelkie nieudokumentowane dodatki do modelu - pełna dowolność. Dobytek załogi na pojeździe, figurki, elementy architektoniczne itp. Bardzo istotny element do oceny stanowić będzie ewentualna podstawka (model na podstawce wygląda zdecydowanie bardziej 'profesjonalnie'), a więc jej kształt, oryginalność, poziom wykonania podłoża, dodatki typu tabliczka 'tytułowa' itp.
Jak widać jednak, za dość obszerną 'zawartość' punktu V. można otrzymać co najwyżej 10 punktów w ocenie. Jest to właśnie to wspomniane wcześniej zróżnicowanie wartości, z położeniem akcentu na sam pojazd.
