Modelarstwo z pasją

I ja mam już swojego faworyta.

16 grudnia 1944 rok. Rozpoczyna się operacja „Wacht am Rhein” gigantyczna kontrofensywa wojsk Niemieckich na Zachodzie. Plan zakładał uderzenie z pogranicza Niemiecko-Belgijskiego w kierunku Antwerpii trzema korytarzami w celu odcięcia Amerykanów od zaopatrzenia. Do przeprowadzenia tej śmiałej operacji ściągnięto z frontu Wschodniego wiele elitarnych dywizji SS.

O godzinie 5.30 ciężki ostrzał artyleryjski przygotował teren pod ofensywę, blisko 2 tys. dział zapoczątkowało Niemieckie natarcie. O godzinie 8.00 do akcji weszły trzy armie:

W sektorze północnym 6 Armia Pancerna SS Dietricha zaczęła się przebijać w kierunku Liège.

W sektorze środkowym 5 Armia Pancerna von Manteuffela zaatakowała w kierunku Bastogne i St. Vith

Na południu 7 Armia Brandenbergera ruszyła w kierunku Luksemburga osłaniając skrzydło przed kontratakami Aliantów.



Tematem mojej pracy będzie 2.DPanc SS Das Reich która to została wcielona do 5 Armii Pancernej von Manteuffela w sektorze środkowym. Przypadło jej zadanie o priorytetowym znaczeniu. Zdobyć niezwykle ważne skrzyżowanie St. Vith.

Stan Dywizji datowany na 10 grudnia 1944 roku
28 StuGów
28 Panzer IV
58 Panther
4 Flakpanzery IV
4 Flakpanzery IV (z 37 mm)

Walki o St. Vith rozpoczęły się 22 Grudnia i temuż właśnie atakowi poświecona będzie moja winieta.

Pojazd który zamierzam zbudować to dobrze znany StuG z polowo sztukowanym opancerzeniem. Dość typowe rozwiązanie dla wielu wersji StuGa z wszystkich frontów.






Z tego zestawu DML 6320:



Będę chciał osiągnąć coś takiego



Mój pojazd będzie finalną produkcją, a zatem czeka mnie sporo przeróbek, pogrubianie pancerza, przebudowa przedziału silnikowego i górnej płyty pancernej. Dokładnie o przebudowie będzie już w czasie samej pracy, liczę oczywiście na pomoc jak i wsparcie.

Obecnie kiełkuje koncepcja ustawienia dioramy, trwa też kompletowania części i zestawów. O wszelkich postępach będę informował na bieżąco.

Zapraszam.



Wołoszański B., Encyklopedia II wojny światowej Warszawa 1997.
Zbiegniewski A. R., Ardeny 1944/1945, AJ-Press, Warszawa 2004.
Zbiegniewski A. R., Ostatnia ofensywa, KAGERO, Warszawa 2007
Gordon Williamson Gwardia A. Hitlera.

Późno to późno ale zaczynamy!

Moja miniatura będzie przedstawiała pojazd późnej serii produkcyjnej, a zatem niemal „standardowo” przebudowując nowego DML-a należy wymienić cały przód. Czyli starujemy z „wanną”.



W późnych pojazdach był on pogrubiony. W tym celu wycinam odpowiednie profile z białego polistyrenu.



Wyciąłem także pogrubienie na ochrony transmisji.



Po ich przyklejeniu całość „pospawałem”.

Metoda robienia spawów jest bardzo prosta. Do operacji tej potrzebne będą:

-klej
-nożyk
-wykałaczka
-stara ramka po modelu
-zapalniczka


Przy pomocy zapalniczki rozciągamy ramkę, jest to bardzo przydatna metoda która przewinie się tu niejednokrotnie do różnych celów.



Tak przygotowany pręcik wklejamy w miejsce gdzie ma być spaw, następnie smarujemy grubo klejem do plastiku który działa na zasadzie topienia. Po odpowiedniej ilości pręcik zmięknie i narzędziami możemy formować nasz spaw.

Czas na wahacze, jak widać ściąłem wszelkie pręciki pozycjonujące, Zawieszenie będzie ruchome, na sztywno osądziłem jedynie ostatnią parę. Przednie koła nietypowo pozostawiłem także ruchome przy amortyzatorach maksymalnie ugiętych., będzie to potrzebne przy budowie dioramy, ale to innym razem



Kolejnym krokiem jest poprawienie kół. Należy przerobić ostatnią literkę z „U” na „L”. Jest to sprytny wybieg Dragona który to nie dogadał się ze znana firmą produkującą zarówno wtedy jak i dziś koła i opony



Dalszy etap to ich postarzanie. Oto potrzebne narzędzia:



Na początek dzióbiemy i nacinamy koło tworząc wszelkie ubytki i uszkodzenia, od ilości i zagęszczenia będzie zależał stopień zniszczenia koła, by wykonać koło jedynie „zajechane” bez większych uszczerbków w czasie walki w tym etapie robimy mniej uszkodzeń, następny etap jest wspólny dla wszystkich.

Naszym najlepszym przyjacielem w modelarstwie jest flaszka...



nitro oczywiście

Smarujemy bieżnik obficie, tak od serca. Następnie różnymi starymi pędzlami pukamy w rozmiękczona powierzchnię.


Po tym etapie koło nie wygląda zachęcająco, wystarczy jednak je delikatnie przeszlifować, a naszym oczom ukarze się pięknie „zajechane” koło



I tak od lewej, koło z delikatnie wytartą powierzchnią styku z gąsienicą, trzy koła maksymalnie uszkodzone, z wieloma pęknięciami, ubytkami i trafieniami po odłamkach (czwarte koło jest niekompletne, tu pojawi się koło z całkowicie zerwanym bandażem, ale do tego powrócimy później.), pusty wahacz (o tym za chwile) oraz ostanie koło lekko spracowane na styku z podłożem.



Teraz przejdźmy do pustego wahacza Dla odmiany zamierzam umieścić tu zupełnie nowe, dopiero co wymienione koło, będzie fabrycznie nowe, z świeżą farbą, nóweczka, Panie, nóweczka.

Koło takie cechują dwie rzeczy, po pierwsze gładź ogumienia i brak uszkodzeń, po drugie ślad na samym środku po formie wtryskowej. By linie te odtworzyć sięgam znowu po sprawdzone pręciki wyciągane z ramek.

Oklejam je w około.


Po czym soczyście smaruje klejem do plastiku z pędzelkiem. Klej wypełni szczeliny pod pręcikiem i ujednolici całość. Uważamy oczywiście by nie zalać felgi. Lecimy tylko po gumie

A oto i koła po jednej stronie.


Porównanie:


Na dziś koniec, w następnym etapie kolejne prace przy „wannie”, zajmiemy się głównie tyłem oraz drugą stroną zawieszenia.

Pozdrawiam.

Witam

Kolejny etap zmagań.

Poprawione koła z drugiej strony:


Zmodernizowana tylna płyta, dorobiłem spawy na zakładkę.


Usunąłem także nadmiar mocujących śrub, wersja finalna miała uproszczone żebrowanie wentylatora.


Zaszpachlowałem także osłony napinaczy, średnio się spasowały co widać było na poprzednich fotkach. Element ten wymagał nieco szpachli i pracy z papierem ściernym.


Ogołociłem też tylną ścianę wanny z wszelkich pozostałości . W późniejszym etapie wrócimy do tematu przy przeróbkach odpowiednich dla finalnego G.


Ostatniego szlifu nabrały też przednie uchwyty.


Nadmiar profilu został spiłowany i wygładzony.


Z myślą o montażu późnych kół napędowych z zestawu CMK pozyskałem z zapasów koła od Tamiyi. Niestety nie bardzo pasowały do otworów, dlatego usunąłem stare mocowanie i zastąpiłem je nowym.


W tym celu należało poszerzyć także osłony transmisji. Dokonałem tego odpowiednim narzędziem.


Po prostu nawierciłem nowe otwory.


Gotowe!


Jak ulał.



Mój pojazd będzie częścią winiety na której będzie szturmował Amerykańskie pozycje. Dlatego wszelkie włazy i inne otwory będą w pozycji bojowej – czyli zamkniętej, dlatego nie będę budował wnętrza. Ba - nawet nie będę go w całości montował. nadmienić warto jednak, że atrapa DML wygląda obiecująco i przez otwarte włazy wyglądałaby imponująco.


Przyszedł czas na pierwsze prace przy kadłubie, na początek dorobię betonowe dopancerzenie. Jest to dosyć typowe rozwianie dla wielu wersji StuGa z wszystkich frontów. Była to po prostu betonowa wylewka na przednich pochyłych płytach nadbudówki. Wykonywano je w różnych wersjach i wariantach. Skuteczność takiego dozbrojenia jest raczej dyskusyjna, ma znaczenie psychologiczne dla samopoczucia załogi niż efektywne unieszkodliwianie pocisków p. pancernych.


Wylewkę wykonam z masy „Poxilina”.


Jest to masa dwuskładnikowa do uszczelniania rur, jednak doskonale sprawdza się także w drobnych pracach modelarskich.


Po dokładnym rozrobieniu masy nakładam ją placami na obydwie strony przedniego pancerza.



By wygładzić powierzchnie i nadać jej „betonowej” faktury przed wyschnięciem użyję papieru ściernego.


Po całości delikatnie pukam powierzchnię papierem ściernym, nada to fajną delikatną chropowatą strukturę.


Ważne by nie przesadzić, faktura musi być delikatna.


Gotowe dopancerzenie!




Oraz pierwsza przymiarka do wanny:




Kolejnym krokiem jest dodanie innego typowego rozwiązania, to jest uchwytu na dodatkowe ogniwa gąsienicy. Stanowią polowe uzupełnienie opancerzania.


Pasują w sam raz.


Czas także na pierwsze przymiarki nowej płyty nad silnikowej. Element ten pozyskałem z magazynku z częściami, pochodzi z modelu Tamiya. Jest o tyle dobra, że posiada zazębiane płyty. Niemniej brakowało jej kilku spawów które wykonałem jak zwykle z „ciągniętych” na gorąco ramek.


Usunąłem także wszelkie detale na bokach, zostaną dodane nowe lepiej pasujące do wanny DML.


Pierwsza przymiarka wykazuje, że po oszlifowaniu nie pasuje źle. Wymagać będzie jednak jeszcze kilku korekt i dorobienia osłon wlotów powietrza.



Na dziś wszystko, oczywiście kolejny etap niebawem, a w nim pierwsza „zabawa” z drobnymi detalami które będzie trzeba dorobić od podstaw, między innymi wydech i jego osłony.

Zapraszam i pozdrawiam.

Czas ucieka, trzeba przyspieszyć, niestety cienko u mnie z czasem ze względu na fakt przenosin jak i problemów dnia codziennego, jednak staram się nie zaniedbywać projektu, gdyby mi się nie udało wyrobić do terminu (a mam nadzieję, że tak nie będzie) model w razie co dokończę już na forum.

Zaczynamy!

A zacząć należy od poprawki. Dzięki Grzegorzowi (Dziękuję raz jeszcze!) dowiedziałem się że moja wersja z jednolitą płytą czołową nie powinna mieć zazębianej górnej płyty z włazami. Niestety juz takową wykonałem, trzeba było to poprawić, trochę pracy poszło na marne, ale tak to już jest w tym hobby.

Zaszpachlowałem je po prostu. Przy okazji wymieniłem listwy przy błotnikach na blaszkę Abera.




Jak widać dodałem przednie uchwyty na zapasowe koła oraz zlutowałem nową podstawę dla podpory lufy, sama podpora pochodzi z ze starego modelu DML, łańcuszek to Aber, sprężynka zrobiona od podstaw. Notek pochodzi z zestawu, a podstawa z blaszki Abera.



W magazynku znalazłem fajny zestaw do wykonania listwy trzymającej zapas gąsienicy na przedniej płycie wanny. Czym prędzej go zlutowałem:


Gotowy do montażu


Wyciąłem nowe osłony wlotów powietrza:



Wykonałem je z milimetrowej płytki – pasują idealnie



Poczyniłem kilka prac przy płycie silnikowej


Dopasowałem wloty powietrza oraz wykonałem brakujące spawy


Ochronne płyty posmarowałem klejem Wamodu i popukałem sztywnym pędzlem Dzięki czemu uzyskałem fajną fakturę, niemniej jest zbyt mocna, gdy klej dobrze odparuje przeszlifuję całość papierem ściernym.


Wstępnie spasowałem całość.



Następnie wkleiłem wygięte kawałki błotników stanowiących osłonę. Pochodzą z małej blaszki z zestawu DML, bardzo przydatne i ładne.


Ponownie spasowało się wszystko bardzo fajnie.


Wkleiłem plastikowe pręciki stanowiące część mocowania przyszłych fartuchów.


Nawierciłem je od przodu, bo w rzeczywistości był to kawałek rurki.


Oraz od góry, przechodzić będzie tamtędy blokada uniemożliwiająca ich spadnięcie.


Na cienkiej płytce plastikowej wykreśliłem przyszłe fartuchy.


Zaraz po wycięciu dodałem blokujące kwadraciki wycięte z tej samej płytki, oraz blokady zrobione z drutu.


Gotowe!


Jest to jeden z ciekawszych patentów z pod ręki warsztatów polowych. Fartuchy pracują grawitacyjnie i zawsze maksymalnie chronią pojazd w każdym położeniu i na każdej nierówności.






Na dziś tyle. Mam nadzieję, że następny postęp zamieszczę już na dniach.

Zapraszam i dziękuję za uwagę!

Witam w kolejnej odsłonie mojej skromnej budowy.


Dziś główny nurt pracy skupił się na elementach fototrawionych. Na wstępie wykorzystałem kilka drobiazgów które DML umieścił na swej skromnej, acz doskonałej blaszce. Dodałem także stelaże pod przyszłe mocowanie dodatkowych płyt pancernych. Pochodzą one z zestawu Armorscale.




Użyję też doskonałej blaszki firmy Aber, dedykowana co prawda do starego modelu Dragona, jednak części które planuję wykorzystać będą pasować. Pierwsze drobiazgi już na błotnikach.



Weekend był pracowity, udało się polutować większość drobiazgów na błotniki.



Jak widać przez rurki na których wisieć będą fartuchy nie da się juz wsadzić łopaty na swoje miejsce, znajdzie się w tobołkach na przedziale silnikowym.



Czas zająć się tyłem pojazdu. Wstępnie usunąłem wylot wody i wszelkie pozostałości.



Przygotowałem mały zestaw uzupełniający do mojego StuGa. Co prawda dopiero zaczynam zabawę w te klocki i odlane części nie są fantastycznej jakości, ale chyba i tak nie wyszło najgorzej.




Wydech po oszlifowaniu wszedł bez problemu.




Niestety nowe wsporniki błotników jak to bywa z przerabianymi modelami nie do końca pasowały, jednak po krótkiej walce z materią udało się je wpasować.






Tamiyowski tył ponownie elegancko się spasował z nowymi elementami!




Dziś niewiele, ale jak widać StuG pomału nabiera ciała. Czekam na kilka części, mam nadzieje, że niedługo je otrzymam i prace ostro ruszą!

Zapraszam i dziękuje za uwagę.

Kolejny update.

Ostatnim razem była wzmianka o odlanych wspornikach błotników Alketta. Niestety jak się okazało dzięki wiedzy Jonaka (Dzięki Mateusz!) wyszły one zbyt grube, szerokie i ogólnie toporne. Nie było rady, zrywamy wszystko i zaczynamy od nowa. Po nocnej bitwie stare wsporniki skruszały, a z form wyjąłem jeszcze ciepłe nowe. Zyskały aprobatę wspomnianego Speca od jagdpanzerów wszelkiej maści i model został uratowany

Obecnie wygląda to tak:




Porównanie stare/nowe.




Dalszy postęp prac skupił się na spasowaniu dachu. Po doszlifowaniu udało się zmieścić Tamiyowski z późnymi śrubami. Część ta wymagała jednak kilku korekt wielkości, jak i dorobienia spawów które wykonałem opisaną wyżej metodą, nowych włazów otwieranych na boki, oraz umieszczenia w przedniej części Nahverteidigungswaffe czyli obrotowej wyrzutni min przeciwpiechotnych.




Jak widać odlałem też nową podstawę pod lawetę zdalnie kierowanego MG.




Przymiarka nowego dachu



Jak widać polutowałem już całą lawetę z blaszki Abera. Dodałem też elegancką lufę z oferty Armorscale.





Ogólny rzut spasowanych ważniejszych elementów.




Jak widać przeszlifowałem papierem też osłony na płycie silnikowej.


Dorobiłem też kilka elementów z drobnicy, tu klocek pod podnośnik:




I prawie skończony wydech, brakuje jeszcze strzałek.



Zapraszam do relacji i komentarzy.

Pozdrawiam!

Witajcie!

Bilans dzisiejszej pracy.
Na początek rzuciło mi się w oczy, że pod błotnikiem zostały otwory pozycjonujące.



Zdziwiłem się nieco. Zaglądam do instrukcji i jest takowy zaznaczony. W tym miejscu powinien być wspornik błotnika.



Niestety aż do końca instrukcji takowy nie występuje!



Choć na stronie z malowaniem jest



Przeszukałem ramki i takowe się znalazły



Znowu błędy w instrukcjach DML



Przygotowałem pancerne osłony, wkleiłem je tymczasowo na Maskol, później do malowania zostaną zdjęte.





Uzupełniłem tez ostatnie duperele. Gaśnica i lampa szlakowa...



Gniazda antenowe...


Śruby mocujące.



Jutrzejszy front robót skieruję na płytę nad silnikową by w końcu ją wkleić na stałe.

Zapraszam.

Dodam jeszcze fotkę pojazdu na którym się pośrednio wzoruję. Jest łudząco podobny do mojego pierwowzoru, choć te sa wcześniejsza produkcją, jednak właściwą fotkę mojego upatrzonego już lata temu stuga wcięło. Chyba musiała pójść sie wietrzyc przy awarii komputera

Witajcie.

Dzisiejsze zabawy z płytą




Brakuje jeszcze kilku elementów




Zbliżenie na wycior.



Uchwyt na anteny i detale wlotu powietrza.




Jak widać dorobiłem listwy mocujące wraz ze śrubami.




Prawa strona.



Przepraszam, że części są nieco zapylone po szlifowaniu, zapomniałem przed zdjeciami je przepędzlować.

Idę odpocząć, dziś stoczę jeszcze niejedną bitwę z tą płytą Zapraszam!

Witajcie ponownie.

Polutowałem cały kosz, brakuje jeszcze śrub.




No i bilans minionego weekendu:







Udało się pchnąć nieco robotę, jednak czekam jeszcze na kluczowe zestawy uzupełniające, mam nadzieję, że niedługo znajdą się w moim posiadaniu.

Dziękuję za uwagę, zapraszam do oceniania, będę wdzięczny za wszelkie uwagi krytyczne jak i może nawet pozytywne wrażenia, może takie też są

Witam ponownie!

Dziś niewiele.

Dodałem grzybki (Pilzen) do mocowania pomocniczego dźwigu.




Stellung fertig!




Wykonany jak zawsze z balsy.






Jak mierzony




Otrzymałem informacje, że 4 z 5. zamówionych dodatkowych zestawów są już w drodze, a zatem w tym tygodniu będą nowe „zabawki” do zamontowania na StuGu.

Zapraszam serdecznie!

Witam ponownie!

Dziś przyszło kilka zestawów (siorb) , a więc czym prędzej zabrałem się do pracy!




Zaczynam od jarzma „Saukopf” czyli dobrze znanego „świńskiego ryja”.

Tył jest przystosowany do Tamiyi i stargo DML.



Wszystko będę chciał spasować sposobem podpatrzonym na PlanetArmor. Choć nie do końca się to uda, bo świński ryj jest nieco ciaśniejszy i będzie trzeba bardziej się pomęczyć.

Zaczynam od wklejenia kawałków plastyku. Nadmiar zostanie usunięty i wyszpachlowany.




Od jarzma DML odciąłem mocowania i przykleiłem w odpowiednich miejscach.




Cały mechanizm działa trzeba było nieco skrócić.




Zebrać też trzeba trochę materiału z góry.




I wszystko na sucho mniej więcej pasuje




Po wklejeniu całości i zlutowaniu lufy mój pojazd otrzymał wreszcie „ryja”




Lufka Armoscale to małe dzieło sztuki.



To tyle na dziś, jutro dalsza walka.

Zapraszam!

Witam ponownie.

Dodałem kilka drobiazgów.

Łańcuchy na blokadach.




Koła napinające z fototrawionymi obręczami. Swoja drogą bardzo fajny pomysł DMLa.




Linę do holowania.




Kopułkę dowódcy wraz nim, delikatnie lustruje okolicę. Wzbogaciłem ją o detale Abera. Szybki i wizjery wkleję po malowaniu.




Anteny.




Uchwyty do blokowania włazów dostępowych silnika w pozycji otwartej.




Zapas gąsek.




Obecnie składam friule. Czekam jeszcze na zestaw CMK. Po zatem do skończenia jest jeszcze parę drobiazgów. Kolejny etap niebawem.

Witam ponownie!

Koledzy już malują, a ja w lesie

Niemniej dziś udało się wreszcie dostać zestaw CMK. W tym miejscu wielkie podziękowania dla Daniela („Martola”) który ponaciskał Czechów gdzie trzeba i stargał ten oto niezbędny mi zestawik.



W międzyczasie przygotowywałem plan awaryjny, inaczej zwany planem „B” i przerobiłem koła napędowe ze starego zestawu StuHa DML. Były gotowe więc posłużyły do zdjęcia, finalnie będą koła z Tamiyi których przeróbkę pokazałem kilka postów wyżej. Dziś dokończę ich modernizację przy pomocy zestawu CMK. Jednak które zamontuje to jeszcze zobaczę.



Czym prędzej poskładałem rolki, musiałem nieco przerobić mocowania do kadłuba. Trzeba je było delikatnie skrócić, a same rolki zwęzić, fotki są jeszcze sprzed przeróbki, dlatego są za szerokie. Na następnych ujęciach w kolejny updatecie będzie już to dokładnie widać. Naciągnąłem wreszcie od dawna grzejące półę w gotowości poskładanej Friule.







Jak widać zmiksowałem dwa zestawy, ogniwka różnią się zębem i bieżnikiem.




Czekam jeszcze na jeden zestaw i całość będzie można wykańczać. Zostało kilka drobiazgów, acz czasochłonnych.

Zapraszam!

Efekt wieczornej pracy.

Zwęziłem rolki z otworami ulgowymi.




Dodałem płytkę zaślepiającą przedni wizjer, oraz kopyto pancerne chroniące kopułkę dowódcy. Wszystko pospawałem i przy pomocy szpachli nadałem mu delikatną fakturę.



Poprawiłem też właz ładowniczego, zaokrągliłem jego kant.



Ciąg drobiazgów w toku.